Centrum voor gezondheidsinnovatie kijkt naar de toekomst van NHS en viert tegelijkertijd het verleden | NHS

In een model op ware grootte van een huis wacht een mannequin van £ 50.000, die kan ademen, knipperen en hoesten, op de replica van een ambulance.

Griezelig levensechte technologie, waarvan sommige zijn gemaakt door modelmakers die ‚lichamen‘ hebben gemaakt voor de BBC’s Silent Witness, wordt gebruikt om de schaarste aan stage-uren voor studenten in de gezondheidszorg aan te pakken door training in de echte wereld te combineren met gesimuleerde instellingen, waaronder virtual reality.

“We kunnen ze injecteren en ze zullen reageren. We kunnen de longen inklappen en intuberen, de lippen zullen cyanose vertonen (blauw-paars worden) als ze verslechteren, en we kunnen reanimeren op precies dezelfde manier als een echte patiënt”, zegt Kevin Riley, manager technische diensten bij de National Gezondheid Innovation Center (NHIC), voor simulaties van menselijke patiënten.

Yorkshire en de Humber hebben de hoogste niveaus van mensen met overgewichtde het op één na hoogste sterftecijfer op jonge leeftijd en de op twee na laagste levensverwachting in Engeland.

De NHIC, aan de Universiteit van HuddersfieldWest Yorkshire, wil het personeelstekort in de NHS verlichten en tegelijkertijd de ongelijkheid aanpakken en herstel stimuleren.

Het centrum wijst naar de toekomst van de NHS terwijl het zijn verleden viert: het eerste gebouw dat wordt geopend en dat de allernieuwste simulaties bevat, is vernoemd naar de eerste zwarte matrone van Groot-Brittannië, Daphne Steele.

Steele, geboren in Guyana en overleden op 76-jarige leeftijd in 2004, sluit zich aan bij andere beroemdheden uit West Yorkshire – er is een Barbara Hepworth-gebouw en een Harold Wilson-rotonde – gevierd op de universiteit.

De NHIC, die na voltooiing zeven gebouwen zal omvatten, zal patiënten aantrekken en behandelaars leveren aan een bevolking van zeven miljoen mensen, van South Yorkshire tot Greater Manchester.

Eén specialisme wordt beschreven als ‘guerrilla-gezondheidszorg’, waarbij gezondheidscontroles op onverwachte plaatsen plaatsvinden – van cricketvelden tot gemeenschapsevenementen – in plaats van te wachten tot mensen naar de diensten komen, zegt dr. Sara Eastburn, die leiding geeft aan de afdeling paramedische beroepen.

Ondertussen hebben patiënten toegang tot door studenten geleide klinieken, onder toezicht van ervaren professionals, op een locatie die is gebouwd volgens de hoogste duurzaamheidsnormen en waar ook start-ups zijn gevestigd, waardoor ze toegang hebben tot geavanceerde faciliteiten zoals PEEK 3D-printers, projectleider Liz Towns- zegt Andries.

Het ‘gemeenschapshuis’ in het Daphne Steele-gebouw kan worden gebruikt om traumatische scènes na te bootsen, zodat artsen in opleiding, politie en maatschappelijk werkers deze in een gecontroleerde omgeving kunnen ervaren. Mannequins variëren van kinder- tot bariatrische modellen.

Verpleegkundigen, paramedici en podotherapeuten zijn slechts enkele beoefenaars die nodig zijn in de strijd van de NHS personeelstekorteneen vergrijzende beroepsbevolking en slechte retentiepercentages.

Huddersfield heeft een voordeel ten opzichte van andere opleidingscentra omdat het aandeel studenten sterke lokale banden heeft – waaronder veel groter aantal blanke mannen uit de arbeidersklasse dan gemiddeld – betekent dat de vaardigheden die hier worden verworven waarschijnlijker ten goede komen aan het gebied, zegt Tim Thornton, de vice-kanselier, die de NHIC omschrijft als “een van de meest opwindende projecten in het noorden van Engeland”.

Robert Steele, 60, wiskundeleraar en zoon van de vrouw wier nalatenschap de NHIC eert, zei dat het een passend eerbetoon was.

Zijn moeder kwam in 1955 bij de NHS werken en werkte als plaatsvervangend matrone in Whalley Range, in het zuiden van Manchester, voordat ze in 1964 matrone werd van het Saint Winifred’s ziekenhuis in Ilkley, waarmee ze wereldwijd de krantenkoppen haalde. Robert herinnert zich dat hij Ilkley Moor tot zijn speeltuin had gemaakt, de brieven die zijn moeder van over de hele wereld zou ontvangen – eenvoudigweg gericht aan ‚Daphne Steele, Ilkley‘ – en dat ze niet aan het einde van de straat konden komen zonder te worden begroet door ‚dankbare‘ ouders.

‘Zestig jaar later praten mensen nog steeds over (Daphne)’, zei hij. “Dat spreekt boekdelen – dat dit een erfenis is die zoveel voor mensen betekent, een erkenning van de bijdrage die niet alleen Daphne, maar ook anderen van haar generatie hebben geleverd aan de NHS.”