Bill Hall, 71, vecht al 38 jaar voor zijn leven. Tegenwoordig voelt hij zich uitgeput.
Hall liep in 1986 HIV op, het virus dat AIDS kan veroorzaken. Sindsdien heeft hij gevochten tegen depressie, hartziekten, diabetes, non-Hodgkin-lymfoom, nierkanker en prostaatkanker. Het afgelopen jaar is Hall vijf keer in het ziekenhuis opgenomen met gevaarlijke infecties en levensbedreigende inwendige bloedingen.
Maar dat is slechts een deel van waar Hall, een homoseksuele man, mee te maken heeft gehad. Hall werd geboren in de Tlingit-stam in een klein vissersdorpje in Alaska. Hij werd op 9-jarige leeftijd gescheiden van zijn familie en naar een kostschool van de overheid gestuurd. Daar, zo vertelde hij me, heeft hij jaren van pesterijen en seksueel misbruik doorstaan die ‘mijn geest doodden’.
Vanwege het trauma, zei Hall, heeft hij nooit een intieme relatie kunnen opbouwen. Hij liep HIV op door anonieme seks in badhuizen die hij bezocht. Hij woont alleen in Seattle en is zijn hele volwassen leven alleen geweest.
„Het is echt moeilijk om een positieve houding te behouden als je zoveel meemaakt“, zegt Hall, die samenwerkt met Indiaanse gemeenschapsorganisaties. “Je raakt mentaal uitgeput.”
Het is een gevoel dat wordt gedeeld door veel oudere LHBTQ+-volwassenen – van wie de meesten, net als Hall, het op eigen kracht proberen te redden.
Van de 3 miljoen Amerikanen ouder dan 50 jaar die zich identificeren als homo, biseksueel of transgender, zijn er ongeveer twee keer zoveel alleenstaand en wonen ze alleen in vergelijking met hun heteroseksuele tegenhangers, volgens het National Resource Center on LGBTQ+ Aging.
Dit deel van de oudere bevolking breidt zich snel uit. In 2030 zal het aantal LGBTQ+-senioren naar verwachting verdubbelen. Velen zullen geen partners hebben en de meesten zullen geen kinderen of kleinkinderen hebben die voor hen kunnen zorgen. AARP-onderzoek geeft aan.
Ze worden geconfronteerd met een ontmoedigend scala aan problemen, waaronder een hoger dan normaal aantal angstgevoelens en depressies, chronische stress, handicaps en chronische ziekten zoals hartziekten, zo blijkt uit talrijke onderzoeken. Hoge percentages roken, alcoholgebruik en drugsgebruik – allemaal manieren waarop mensen met stress proberen om te gaan – dragen bij aan een slechte gezondheid.
„Het is echt moeilijk om een positieve houding te behouden als je zoveel meemaakt.“
Houd in gedachten dat deze generatie opgroeide in een tijd waarin elke staat relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht verbood en waarin de American Psychiatric Association homoseksualiteit als een psychiatrische stoornis identificeerde. Velen werden afgewezen door hun families en hun kerken toen ze uit de kast kwamen. Vervolgens kregen ze te maken met de gruwelijke gevolgen van de AIDS-crisis.
‘Elke dag stierven tientallen mensen’, zei Hall. “Je leven wordt het steunen van groepen, het bezoeken van vrienden in het ziekenhuis, het bezoeken van begrafenissen.”
Het is geen wonder dat LHBTQ+-senioren zich vaak sociaal terugtrekken en vaker geïsoleerd raken dan andere oudere volwassenen. “Er was te veel verdriet, te veel woede, te veel trauma – er gingen te veel mensen dood”, zegt Vincent Crisostomo, directeur ouderenzorg van de San Francisco AIDS Foundation. “Het was gewoon te veel om te verdragen.”
In een AARP-enquête onder 2.200 LHBTQ+ volwassenen van 45 jaar of ouder dit jaar, zei 48% dat ze zich geïsoleerd voelden van anderen en gaf 45% aan dat ze geen gezelschap hadden. Bijna 80% gaf aan zich zorgen te maken over adequate sociale ondersteuning naarmate ze ouder worden.
Het omarmen van het ouder worden is voor niemand gemakkelijk, maar het kan vooral moeilijk zijn voor LHBTQ+-senioren die, zoals Hall, langdurig HIV-overlevenden zijn.
Gerelateerde links
Van 1,2 miljoen mensen leven met HIV in de Verenigde Staten is ongeveer de helft ouder dan 50 jaar. In 2030 zal dat naar schatting stijgen tot 70%.
Christopher Christensen, 72, uit Palm Springs, Californië, is sinds mei 1981 HIV-positief en is nauw betrokken bij lokale organisaties die HIV-overlevenden helpen. „Veel mensen met hiv hadden nooit gedacht dat ze oud zouden worden – of hadden dat niet gepland – omdat ze dachten dat ze snel zouden sterven“, zegt Christensen.
Jeff Berry is uitvoerend directeur van de Reünieprojecteen alliantie van langdurige HIV-overlevenden. “Hier zijn mensen die de AIDS-epidemie hebben overleefd, en al die jaren later worden hun gezondheidsproblemen steeds erger en raken ze opnieuw hun leeftijdsgenoten kwijt,” zei Berry. “En het veroorzaakt deze posttraumatische stress die al vele, vele jaren aan de basis ligt. Ja, het hoort bij het ouder worden. Maar het is heel, heel moeilijk.”
Op zichzelf zijn, zonder mensen die begrijpen hoe het verleden de huidige uitdagingen beïnvloedt, kan die moeilijkheden vergroten.
“Geen toegang hebben tot ondersteuning en diensten die zowel LGBTQ-vriendelijk als leeftijdsvriendelijk zijn, is voor velen een echte ontbering”, zegt Christina DaCosta, Chief Experience Officer bij VERSTANDIGde grootste en oudste organisatie van het land voor oudere LHBTQ+-volwassenen.
Diedra Nottingham, een 74-jarige homoseksuele vrouw, woont alleen in een appartement met één slaapkamer in Stonewall House, een LGBTQ+-vriendelijk ouderencomplex in New York City. ‚Ik vertrouw mensen gewoon niet‘, zei ze. “En ik wil ook niet gewond raken door de manier waarop mensen homo’s aanvallen.”
Toen ik Nottingham voor het eerst sprak in 2022, beschreef ze een posttraumatische stress-achtige reactie op zoveel mensen die stierven aan covid-19 en de angst om besmet te raken. Dit was een veel voorkomende reactie onder oudere mensen die homoseksueel, biseksueel of transgender zijn en die psychologische littekens dragen van de aids-epidemie.
Nottingham werd op 14-jarige leeftijd door haar moeder uit haar huis gezet en bracht de volgende vier jaar op straat door. De enige broer of zus met wie ze regelmatig praat, woont in Seattle in het hele land. Vier partners met wie ze een goede band had gehad, stierven op korte termijn in 1999 en 2000, en haar laatste partner stierf in 2003.
Toen ik haar in september sprak, zei Nottingham dat ze baat had bij de wekelijkse therapiesessies en de tijd die ze doorbracht met een vrijwillige ‘vriendelijke bezoeker’, georganiseerd door SAGE. Toch gaf ze toe: ‚Ik hou er niet van om de hele tijd alleen te zijn zoals ik ben. Ik ben eenzaam.”
Donald Bell, een 74-jarige homoseksuele zwarte man die medevoorzitter is van de Illinois Commission on LGBTQ Aging, woont alleen in een studio-appartement in gesubsidieerde LGBTQ+-vriendelijke seniorenwoningen in Chicago. Hij zorgde dertig jaar lang voor twee bejaarde ouders die ernstige gezondheidsproblemen hadden, terwijl hij ook een alleenstaande vader was en twee zoons grootbracht die hij van een nichtje had geadopteerd.
Bell heeft heel weinig geld, zei hij, omdat hij zijn werk als administrateur in het hoger onderwijs verliet om voor zijn ouders te zorgen. ‘De kosten van de gezondheidszorg hebben ons bankroet gemaakt’, zei hij. (Volgens SAGE leeft een derde van de oudere LHBTQ+-volwassenen op of onder de 200% van het federale armoedeniveau.) Hij heeft hoge bloeddruk, diabetes, hartaandoeningen en zenuwbeschadiging in zijn voeten. Tegenwoordig loopt hij met een stok.
Tot zijn grote spijt, vertelde Bell me, heeft hij nooit een langdurige relatie gehad. Maar hij heeft verschillende goede vrienden in zijn gebouw en in de stad.
“Natuurlijk ervaar ik eenzaamheid”, zei Bell toen we elkaar in juni spraken. “Maar het feit dat ik een zwarte man ben die 74 jaar oud is geworden, dat ik niet vernietigd ben, dat ik de heiligheid van mijn eigen leven en mijn eigen persoon heb, is een overwinning en iets waarvoor ik dankbaar ben.”
Nu wil hij een model zijn voor jongere homomannen en het ouder worden accepteren in plaats van vast te zitten in het verleden. ‘Mijn verleden is voorbij,’ zei Bell, ‘en ik moet verder.’
KFF Gezondheidsnieuws is een nationale redactiekamer die diepgaande journalistiek over gezondheidskwesties produceert en een van de belangrijkste operationele programma’s bij KFF is – een onafhankelijke bron van onderzoek naar gezondheidsbeleid, opiniepeilingen en journalistiek. Meer informatie over KFF.
Abonneren naar de gratis ochtendbriefing van KFF Health News.
Dit artikel verscheen voor het eerst op KFF Gezondheidsnieuws en wordt hier opnieuw gepubliceerd onder een Creative Commons-licentie.
