-
Chris Herring, senior schrijver van ESPN
Met de tweede NBA Cup in de boeken, de spannende reeks van vijf wedstrijden op Kerstdag achter de rug en de kalender voor 2025 nog maar enkele dagen verwijderd, is dit een perfect moment om na te denken over de meest opvallende trends die zich gedurende het eerste derde deel van het seizoen hebben voorgedaan.
De Boston Celtics En Oklahoma City-donder zijn zo sterk als we dachten dat ze zouden zijn, terwijl de Cleveland Cavaliers En Houston-raketten Het zijn uiterst aangename verrassingen geweest, waarbij ze allemaal strijden om niet alleen gezien te worden als goede seizoensverhalen, maar ook als echte titelkandidaten.
En met de Minnesota Timberwolves En Indiana Pacerstwee van de conferentiefinalisten van vorig seizoen, sluiten zich aan bij kanshebbers zoals de Los Angeles Lakers, Strijders van de Gouden Staat En Phoenix zonnen bij play-in-gevechten op conferenties zou de tweede helft van het seizoen voor een wilde rit kunnen zorgen, vooral nu de handelsdeadline nog maar zes weken verwijderd is.
Met het nieuwe jaar in het verschiet, vindt u hier een handvol inzichten waar we de eerste twee maanden van het seizoen uit hebben getrokken, waaronder een enorme sprong voorwaarts San Antonio Spurs grote mens Victor Wembanyamatwee kanshebbers die te maken hebben met tegengestelde problemen rond hun supersterren en de toekomst van de driepuntsexplosie in de competitie.
De Lakers zijn geweest slechter met Le Bron James op het hof
Als 22-jarige veteraan en topscorer in de geschiedenis van de NBA zullen de meeste statistische prestaties die James behaalt als hij volgende week 40 jaar oud wordt, primeurs zijn.
Maar midden in het op-en-neer-seizoen van de Lakers — de dramatische overwinning op eerste kerstdag op de Warriors Omdat het het laatste hoofdstuk is – heeft LeBron er al een bereikt die hij liever terug zou willen draaien: voor het eerst sinds James‘ rookieseizoen in 2003-2004 is zijn team slechter als hij op het veld staat dan als hij niet op het veld staat.
Het is algemeen bekend dat plus-min-statistieken luidruchtig kunnen zijn, omdat ze vaak worden beïnvloed door de vele spelers die het speelveld delen, maar de cijfers van de Lakers als James zonder speelt Antonius Davis (minus-12,1 punten per 100 bezittingen) is misschien wel het meest illustratieve – en problematische. Het vertegenwoordigt een omkering van maar liefst 17 punten per 100 balbezit ten opzichte van vorig seizoen. In de nederlaag van maandag tegen de Pistons bijvoorbeeld was Los Angeles een plus-17 in de James-Davis-minuten, maar een min-18 in de minuten dat James zonder zijn medespeler speelde.
James staat overall op een min-107, de op één na slechtste in de NBA onder degenen die spelen voor een team dat in het ‚postseason‘ zou zitten als het seizoen vandaag zou eindigen. (Alleen Denver-vleugel Julian Strotherop min-117, had een lagere plus-min op weg naar de Kerstspelen.) Dat zorgt voor een schril contrast met de plus-218 die James vorig seizoen noteerde of de plus-214 die hij in 2022-2023 boekte.
Het komt erop neer: de 17-13 Lakers zijn met James op het veld 8,7 punten slechter per 100 balbezit geweest dan zonder hem. Dat enorme netto-ratingverschil is gelijk aan dat tussen de 14-14 Wolves en de 7-22 Charlotte Horzels.
Bijna die hele marge komt op het gebied van de verdediging, waar tegenstanders 115,8 punten per 100 balbezit scoren tegen Los Angeles als James speelt, het op één na hoogste cijfer onder de rotatiespelers van de Lakers. (Enkel groentje Dalton Knecht(’s 116,2 is hoger.) Maar het team geeft slechts 106,5 punten per 100 op als James een adempauze neemt, wat op teamschaal een top vijf-cijfer in de competitie zou zijn.
James, die door een zeurende voetblessure speelde, speelde eerder deze maand een paar wedstrijden uit en ziet er sinds zijn terugkeer beter uit in de verdediging. Los Angeles heeft het profiel gehad van een top-vijf verdediging in de vier wedstrijden sinds James terugkwam.
Toch staan de Lakers voor een zware strijd om een kanshebber in het Westen te worden. Een grote factor zal zijn of James en de Lakers beter verdedigen in zijn minuten op het veld.
Wemby’s DPOY-campagne is begonnen
De voortgang van het spel van de 20-jarige is in bijna elk opzicht elke avond te zien; vooral in de verdediging, waar hij er dominant uitzag, zelfs vergeleken met zijn indrukwekkende rookieseizoen.
In de afgelopen vier wedstrijden heeft de Fransman 29 blokken samengesteld, en zijn totaal van 95 dit seizoen is 31 meer dan de speler die er het dichtst bij staat. Even indrukwekkend: hij is het hele seizoen maar voor één keer gefloten. (Het helpt dat hij tijdens zijn wedstrijden een gemiddelde polshoogte van 3,42 meter heeft, de hoogste in de NBA, per Second Spectrum.)
Maar het zijn niet alleen de beelden die Wembanyama terugstuurt naar de afzender die hij beïnvloedt. Naast het afschrikkende effect dat hij heeft op schutters, dwingt Wembanyama chauffeurs ook om overhaast te schieten vanwege hun angst voor afwijzing. Hij houdt schutters aan de basket met een treurige schieting van 48,9%, bijna 14 procentpunten slechter dan hun gemiddelde. (Beide statistieken zijn de beste in de competitie onder spelers die dit seizoen 150 van dergelijke schoten hebben uitgedaagd.) Ter vergelijking: vorig seizoen schoten spelers 53,7% tegen Wembanyama, wat ongeveer 11 procentpunten lager was dan hun gemiddelde – goed voor de 11e plaats. destijds de beste in de NBA.
Denver heeft een pijnlijk duidelijk probleem
Na een moeilijke, lelijke 2-3 start, waarbij de eerste twee overwinningen in de verlenging kwamen tegen de wederopbouw Brooklyn Netten En Toronto Raptorswonnen de Nuggets vijf van hun volgende zes. Toch heeft het team zijn grootste probleem nog niet opgelost: het kan zich niet staande houden wanneer zijn drievoudige MVP plaatsneemt.
Nikola Jokicmet een gemiddelde van 30,9 punten in zijn carrière, 12,5 rebounds en 9,7 assists, was fantastisch – zelfs volgens zijn eigen MVP-kalibernormen. Denver heeft met hem op het veld 211 punten voorsprong op zijn tegenstanders genomen, maar werd met 118 punten overtroffen als hij op de bank zat. Zoek niet verder dan de wedstrijd van 3 december tegen de Golden State Warriors, waarin Denver de Jokic-minuten met 23 won, maar zijn bankminuten met 19 verloor.
Het is het hele seizoen een bekend verhaal geweest voor de Nuggets, die het tweede kwart hebben verloren, terwijl hun tweede reeks over het algemeen de meeste speeltijd krijgt, met een gemiddelde van 9,1 punten per 100 balbezit. Alleen de Wizards (4-23), Hornets (7-22) en de Pelikanen uit New Orleans (5-25) zijn erin geslaagd het slechter te doen. Zelfs met een vrije agent-nieuwkomer Russel Westbrook Omdat ze goed speelden, behoorde de bank van de Nuggets tot de zwakkere eenheden in de competitie, zelfs als de tweede of derde beste speler van het team het veld deelt met de reserven.
Voorbeeld: wanneer Jamal Murray speelt met de andere vier starters op de bank, Denver wordt overtroffen met 5,1 punten per 100 balbezit in 75 minuten. Erger nog, wanneer Michael Porter jr. zonder enige andere starter op het veld staat, worden de Nuggets overweldigd door meer dan 60 punten per 100 bezittingen in 65 minuten. Geen van beide belooft veel goeds voor een club die nog steeds aan het beoordelen is wat ze heeft op het gebied van rolspelers, maar die in het naseizoen minstens een paar minuten per wedstrijd zal moeten overleven zonder Jokic op het veld.
De NBA onderzoekt de aanhoudende driepuntsexplosie
Vorige week zei NBA-commissaris Adam Silver dat hij en zijn stafleden aandacht besteden aan de toegenomen rol van het driepuntsschot in de sport. Maar zouden ze dat moeten doen? Krijgen de langeafstandsspringers meer aandacht dan ze verdienen? Het antwoord is gemengd.
Ja, teams nemen 37,6 3s per wedstrijd – vergeleken met 35,1 vorig seizoen – het hoogste gemiddelde in de geschiedenis van de competitie. Maar tegelijkertijd zijn de springpaarden als geheel feitelijk gedaald ten opzichte van waar ze twee seizoenen geleden stonden (53,4% van alle schotpogingen, tegenover 53,8% in 2022-2023).
Misschien wel het meest interessante: de voor de hele competitie gekwantificeerde schotkwaliteit (qSQ) op 3s – dat wil zeggen de waarschijnlijkheid dat een schot binnenkomt, rekening houdend met de afstand van een schutter en de nabijheid van de dichtstbijzijnde verdediger – is de hoogste sinds de trackinggegevens van Second Spectrum voor het eerst werden geregistreerd in 2013-2014. Nu de looks steeds beter en efficiënter worden, hebben teams weinig reden om er minder van te nemen.
Het suggereert in ieder geval dat de competitie meer moet doen – misschien door meer lichamelijkheid in de verdediging toe te staan – om de verdediging beter uit te rusten die probeert een steeds verder uit elkaar geplaatste vloer te bestrijken.
Matt Williams van ESPN Research heeft aan dit verhaal bijgedragen.
