Toen de nieuwgekozen president Donald Trump dat aankondigde Kash Patel zal zijn genomineerde zijn voor de directeur van de FBI was mijn reactie niet subtiel. In een optreden op MSNBC waarschuwde ik dat Patel, als hij werd bevestigd, “het zou lijken alsof je Alex Jones zou kruisen met J. Edgar Hoover.”
Het is een oordeel waar ik drie weken later achter sta, zelfs nu de nominatie van Patel er niet in is geslaagd hetzelfde soort kritiek op te wekken. tegenreactie van Republikeinse senatoren zoals enkele van Trumps andere controversiële keuzes. Als mijn vergelijking flauw of zo overkomt een outlet noemde het‘apolectisch’, omdat Hoovers tirannie en overeenkomsten met Jones, de complottheoreticus en voormalig Infowars-presentatorzijn de afgelopen decennia sinds zijn dood gebagatelliseerd. Ook dan faalt het erkennen hoeveel erger Patel op het punt staat te worden als je de kans krijgt.
Patels relatie met Trump benadrukt zijn talent om zichzelf geliefd te maken bij de slechtste mensen.
Patels relatie met Trump benadrukt zijn talent om zichzelf geliefd te maken bij de slechtste mensen. Patels tijd als MAGA-acoliet begon toen hij als assistent van het congres het Ruslandonderzoek hielp belemmeren tijdens de begindagen van de regering-Trump. Als beloning eiste Trump dat van zijn stafleden zoek voor Patel een baan in het Witte Huis op de Nationale Veiligheidsraad.
Sindsdien is Patel dat blijven doen die relatie benutten in zijn voordeel. Hij is een belangrijke rechtse mediafiguur geworden bereid om iets te zeggen, ongeacht de feitenzolang het Trump maar in een goed daglicht zet. Als dagtaak hij nam een post aan als fellow bij de pro-Trump-denktank opgericht door Trumps keuze voor directeur van het Office of Management and Budget, Rus Vought. Patel heeft ook de voorliefde van zijn beschermheer overgenomen koopwaar aan de rubes verkopen in de menigte en twijfelachtig geld inzamelen.
En, het allerbelangrijkste voor Trump, het lijdt geen twijfel dat Patel meer dan bereid zou zijn om de onderzoeksmacht van de FBI te richten op iedereen die de verkozen president in zijn vizier krijgt. Hier is hoe hij het zei tijdens een optreden op de podcast van voormalig Witte Huis-adviseur Steve Bannon vorig jaar:
We zullen op pad gaan en de samenzweerders vinden, niet alleen binnen de regering, maar ook in de media. Ja, we gaan achter de mensen in de media aan die logen over Amerikaanse burgers, die Joe Biden hielpen bij het manipuleren van de presidentsverkiezingen. We komen achter je aan. Of het nu strafrechtelijk of burgerlijk is, we komen er wel achter. Maar ja, we brengen jullie allemaal op de hoogte. En Steve, dit is waarom ze ons haten. Daarom zijn wij tiranniek. Dit is de reden waarom we dictators zijn, omdat we feitelijk de Grondwet gaan gebruiken om hen te vervolgen voor misdaden waarvan we zeiden dat we ons er altijd schuldig aan hebben gemaakt, maar nooit hebben gedaan.
Wat Patel belooft is een terugkeer naar de dagen onder Hoover toen de macht van de FBI vrijwel geheel ongecontroleerd was en zich tegen de linkse organisatoren keerde die de directeur ervan verafschuwde. Toen Hoover in 1917 voor het eerst toetrad tot het Bureau of Investigation van het ministerie van Justitie, moest dit de ‘Radical Division’ leiden. Het paste goed bij de 24-jarige reactionair, die een paar jaar later in 1924 waarnemend directeur van het bureau zou worden. Hij had bijna vijftig jaar aan de top van de FBI gezeten, zeven presidenten overleefd en onder een achtste gediend, voordat hij stierf. in zijn slaap in 1972.
In tegenstelling tot Patels gretigheid om journalisten aan te vallenHoover bracht het grootste deel van zijn carrière door met het zien van de media als medeplichtige aan het vergaren van de publieke opinie voor zijn G-men’s-activiteiten. Op zijn hoogtepunt in de jaren vijftig positioneerde hij zichzelf als een van de meest vertrouwde mannen van het land, anticommunist en toch schijnbaar bereid de burgerlijke vrijheden te beschermen. Maar achter gesloten deuren, Hoover potentieel chantagemateriaal opgeslagen tegen politieke figuren en zich bezighouden met ongegrond toezicht op Amerikaanse burgers.
Naarmate hij ouder werd, werd Hoover meer gedurfd en bereid om terug te keren naar zijn eerdere focus op het breken van linkse organisaties. Zijn carrière-racisme hielp de oprichting van COINTELPROhet inmiddels beruchte programma dat is ontworpen om liberale stemmen te bespioneren, lastig te vallen of anderszins in diskrediet te brengen. Hij geloofde volledig in samenzweringstheorieën die elk links sentiment de schuld gaven steun voor burgerrechtenleiders zoals Martin Luther King Jr. over Sovjet-invloeden. Pas na de dood van Hoover kwam het volledige onthulling over de misstanden van de FBI onder zijn toezicht mede dankzij openbaar geworden de berichtgeving van een NBC News-journalist en blockbuster congresonderzoeken.
Hoover had één ding dat zijn aura van onoverwinnelijkheid versterkte dat Patel niet zal hebben: de presidenten die hij diende, begonnen hem in de loop van de tijd te vrezen.
Hoover had één ding dat zijn aura van onoverwinnelijkheid versterkte dat Patel niet zal hebben: de presidenten die hij in de loop van de tijd heeft gediend begon hem te vrezen. President Richard Nixon was niet bereid de directeur te ontslaan, ondanks de groeiende woede over de publieke erkenning eerste vermoedens van de reikwijdte van het toezicht door de FBI van anti-Vietnam-oorlogsactivisten. Nixon werd opgenomen op het opnamesysteem van het Witte Huis en zei dat hij bang was dat het ontslaan van Hoover hem ertoe zou aanzetten “met hem de tempel af te breken, inclusief mij.”
Patel heeft geen kans op een dergelijke machtsdynamiek bij Trump – maar beschouw dat niet als een positieve ontwikkeling. Hij heeft weinig tastbaar succes getoond in de rollen die hem zijn toebedeeld tijdens zijn opkomst, en dat heeft hij ook gedaan irriteerde actief de mensen om hem heen in het proces. Zijn toewijding aan Trump is de enige kwalificatie die hij bezit en die hem verhindert van het soort onafhankelijkheid dat Hoover aan de dag legde. In plaats daarvan zal het Patel zijn die voortdurend in angst leeft voor ontslag en als gevolg daarvan uithaalt naar hun vermeende gedeelde vijanden.
Er zal ook geen reden zijn voor Trump om zich zorgen te maken over Patel, omdat het behagen van de baas, en het niet dienen van gerechtigheid, zijn poolster zal zijn. En wat de verkozen president wil is een FBI die in zijn behoeften voorziet in strijd met de normen tegen het leiden van onderzoeken vanuit het Witte Huis. Niet dat dit noodzakelijkerwijs een probleem is voor Patel, gezien zijn duidelijke bereidheid om alles te doen wat nodig is om zijn plek aan de goede kant van Trump te behouden. Als de Senaat hem in januari bekrachtigt, zal het een catastrofale klap voor de vrijheid en veiligheid van alle Amerikanen. De FBI zal een geladen machinegeweer worden in de handen van een lafaard, iemand die bereid is het vuur te openen op iedereen die zijn status zou kunnen bedreigen.
