SNAPS van Mars in de sneeuw zijn vrij zeldzaam, gezien hoe moeilijk ze vast te leggen zijn.
Maar ze geven ons een glimp van wat een toekomstige Marskolonie zou kunnen genieten – of volhouden – tijdens de wintervakantie.
7
7
7
7
7
De gemiddelde temperatuur op de Rode Planeet is ongeveer -65°C (-85°F), en daalt in de winter tot -123°C (-190°F) aan de polen.
Gelukkig komt de winter maar één keer per Marsjaar voor – en dat is op aarde twee jaar.
Hoewel vorst op Mars veel vaker voorkomt, ziet de planeet wel sneeuw.
Er valt sneeuw en blijft liggen De noord- en zuidpool van Marsmeestal ’s nachts onder extreem koude omstandigheden en onder dikke bewolking.
Hoewel je niet te dicht bij de polen van de planeet wilt komen, krijg je anders te maken met extreem koude temperaturen en katabatische winden.
Hoewel geen enkel gebied meer dan een paar meter sneeuw zal zien, „valt er genoeg om er met sneeuwschoenen overheen te kunnen lopen“, aldus Sylvain Piqueux, een Mars-wetenschapper bij het Jet Propulsion Laboratory van de NASA.
Hij voegde eraan toe: “Als je echter wilt skiën, moet je een krater of klif in gaan, waar zich sneeuw kan ophopen op een hellend oppervlak.”
Mars wel de thuisbasis van een aantal adembenemende landschappen.
Niet in de laatste plaats de Korolev-krater, die op de bodem een 80 kilometer brede en anderhalve kilometer dikke ijslaag heeft.
De dikke ijslaag houdt het hele jaar stand, wat betekent dat Korolev een favoriete bestemming zou kunnen worden voor toekomstige astro-schaatsers.
Is het echte sneeuw?
Er zijn twee soorten sneeuw op Mars.
De eerste is aardachtige sneeuw gemaakt van waterijs.
De tweede bestaat uit kooldioxide of droogijs.
De lucht op Mars is zo dun – meer dan 100 keer dunner dan die van de aarde – dat sneeuw op waterbasis een gas wordt voordat het zelfs maar de grond raakt.
Terwijl droogijssneeuw daadwerkelijk het oppervlak bereikt en bezinkt.
7
7
Marssneeuw is uniek omdat het volgens Piqueux kubusvormig is.
En in plaats van in een vlaag te vallen, daalt het bijna als mist neer.
“Omdat koolstofdioxide-ijs een symmetrie van vier heeft, weten we dat droogijssneeuwvlokken kubusvormig zijn”, zegt Piqueux.
“Dankzij de Mars Climate Sounder kunnen we zien dat deze sneeuwvlokken kleiner zijn dan de breedte van een mensenhaar.”
Onderzoekers hebben berekend dat de droogijssneeuwdeeltjes op Mars ongeveer zo groot zijn als een menselijke rode bloedcel.
Terwijl vorst op Mars voor het eerst werd ontdekt in de jaren zeventig door NASA’s Viking-landers, ontdekte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie echte sneeuw pas in 2003.
Met behulp van een speciaal instrument dat licht kan detecteren dat onzichtbaar is voor het menselijk oog, zag de Mars Reconnaissance Orbiter kooldioxidesneeuw op de grond vallen.
Vervolgens stortte NASA’s Phoenix-lander in 2008 binnen een straal van 1600 kilometer van de noordpool naar beneden en ontdekte met een laserinstrument waterijssneeuw die naar de oppervlakte viel.
Er zijn nog nooit afbeeldingen gemaakt van sneeuw die op Mars valt.
Camera’s op ruimtevaartuigen in een baan om de aarde kunnen niet diep genoeg door de wolken kijken om nachtelijke sneeuwval op te vangen.
En rovers aan de oppervlakte kunnen de extreme kou eenvoudigweg niet overleven.
Dat gezegd hebbende, heeft NASA prachtige foto’s kunnen maken van de Rode Planeet, die toch een winterwonderland schilderde – maar pas nadat de sneeuw was neergedaald.
Hoe lang duurt het om naar Mars te komen?
Het is niet zo’n korte reis…
- Er is een enorme afstand tussen de aarde en Mars, wat betekent dat elke reis naar de rode planeet erg lang zal duren
- Het wordt ook ingewikkelder gemaakt door het feit dat de afstand voortdurend verandert terwijl de twee planeten rond de zon draaien
- Het dichtst dat de aarde en Mars ooit zouden zijn, is een afstand van 53,9 miljoen mijl – dat is 9.800 keer de afstand tussen Londen en New York
- Dat is echter heel zeldzaam: de nuttigste afstand is het gemiddelde, namelijk 230 miljoen kilometer
- Wetenschappers op aarde hebben al een hele reeks ruimtevaartuigen naar (of nabij) Mars gelanceerd, dus we hebben een globaal idee van hoe lang het duurt met de huidige technologie
- Historisch gezien duurde de reis tussen de 128 en 333 dagen – weliswaar een enorme tijdsduur voor mensen om aan boord van een krap ruimtevaartuig te zijn.
