A Iets meer dan een jaar geleden vierde Bournemouth hun eerste overwinning op Old Trafford. Doelpunten van Dominic Solanke, Philip Billing en Marcos Senesi zorgden voor de winst op een gedenkwaardige dag voor de zuidkust. Twaalf maanden later is het opnieuw gebeurd. Bournemouth vierde er nog een 3-0 overwinning bij Manchester United zondag nadat Dean Huijsen, Justin Kluivert en Antoine Semenyo scoorden voor de ploeg van Andoni Iraola.
Van de oorspronkelijke doelpuntenmakers was er slechts één – Billing – die er op de een of andere manier in slaagde Ruben Amorim een ellendige kerst te bezorgen. Solanke werd deze zomer verkocht aan Tottenham en Senesi is geblesseerd. Maar zelfs met personeelswisselingen, Bournemouth zal Boxing Day op de Europese plekken starten. Ondanks het vertrek van de topscorer van vorig seizoen voor veel geld, blijven ze de verwachtingen overtreffen.
Iraola verdient enorm veel lof. Het wordt hoog tijd dat de Spanjaard de nodige lof krijgt, vooral wanneer bepaalde andere managers – Nuno Espírito Santo, Fabian Hürzeler en Marco Silva, om er maar drie te noemen – terecht bewondering oogsten. De heldendaden van Iraola zijn enigszins onder de radar gebleven. Bournemouth heeft dit seizoen Arsenal, Manchester City, Tottenham en United verslagen, de overwinningen tegen Spurs en op Old Trafford maakten deel uit van een ongeslagen reeks van vijf wedstrijden die het team naar de vijfde plaats heeft gebracht.
Zelfs zonder Solanke is Bournemouth meer dan in staat tegenstanders pijn te doen. Met 27 doelpunten zijn ze de zevende hoogste scorer van de divisie en hun rendement zou hoger moeten zijn. Alleen City (17,3) maakt gemiddeld meer schoten per wedstrijd dan Bournemouth (16,5), dat een score van 36,8 xG heeft gegenereerd en daarmee op de derde plaats staat. Dat betekent dat ze ondermaats presteren dan hun verwachte doelpuntenaantal met 9,8, maar het vertrek van Solanke, de toevoeging van Evanilson en de toename van het belang van Semenyo zorgden ervoor dat er kinderziektes zouden ontstaan in het laatste derde deel.
Dit kwam naar voren toen Bournemouth een van hun eerste vijf wedstrijden te laat won 3-2 overwinning op Everton in augustus. Maar de spelers bleven zich houden aan het spelplan van Iraola en slechts één van hun vijf nederlagen in de competitie leverde meer op dan een doelpunt. Iraola heeft gedurende zijn achttien maanden bij Bournemouth de voorkeur gegeven aan 4-2-3-1. De kernspelers zijn goed op de hoogte van zijn eisen voor een aanpak met hoge intensiteit, bedoeld om omzet te forceren.
Supporters van Bournemouth zullen hun team niet vaak een wedstrijd zien domineren, wat blijkt uit een balbezitrendement van 44,9%, het vijfde laagste in de Premier League dit seizoen. Toch compenseren de spelers het gebrek aan bal door effectief op balbezit te jagen. Bournemouth staat bovenaan wat betreft gewonnen balbezit in de verdediging (389), op het middenveld (377) en aanvallende derde (109). Illia Zabarnyi (52) staat op de derde plaats in de verdediging, Ryan Christie (56) staat op de eerste plaats op het middenveld en Semenyo (19) staat op de derde plaats in de aanval.
Bournemouth heeft zichzelf gevestigd als een van de meest lastige teams in de Premier League. Tegenstanders zijn zich bewust van de uitdaging, maar hebben moeite een team in bedwang te houden dat snel wil breken. Bournemouth heeft de vijfde meeste schoten gehad na een tegenaanval (19) en staat op de derde plaats voor nauwkeurige lange ballen per wedstrijd (24,4), aangezien ze naar het veld willen springen zodra ze balbezit hebben gewonnen.
Supporters zongen tijdens de wedstrijd over de Europese kwalificatie De overwinning van zondag op United. „Ons echte doel is om in Europa te spelen“, zei de eigenaar van Bournemouth, Bill Foley, onlangs en nu teams als Spurs en City spartelen, zou die droom wel eens werkelijkheid kunnen worden.
Nu Bournemouth een relatief gunstig speelschema heeft – thuiswedstrijden tegen Crystal Palace en Everton met een tripje naar Fulham – verwachten velen dat ze hun goede vorm zullen behouden. Na de vooruitgang onder Iraola zou een Europese finish de kers op de taart zijn.
