Hollywood heeft ons de afgelopen jaren gezegend met een aantal geweldige queer-romcoms – Vuur eiland, Het ding over Harry, Boek slimen zelfs Broers.
Een bepaalde subset van dit genre – vreemde kerstromcoms – is echter steeds relevanter geworden en heeft ons gezegend met prachtige snuisterijen zoals Single helemaal, Kerstmis op Cherry LaneEn De Kerstopstelling. Misschien wel het beste daarvan Gelukkigste seizoenmet een vreemde koortsdroom van een line-up met Kristen Stewart, Aubrey Plaza, Dan Levy en zelfs Victor Garber.
Voor een kerstromcom, Gelukkigste seizoen behandelt enkele zware onderwerpen. Op het eerste gezicht lijkt het een standaard kerstverhaal te hebben: Harper (Mackenzie Davis) neemt haar vriendin Abby (Stewart) mee om haar ouders voor de eerste keer te ontmoeten. Het addertje onder het gras is echter dat Harper nog steeds diep in de kast zit en Abby dus moet introduceren als haar ‘weesvriend’. Dit leidt tot verschillende genuanceerde, realistische scènes over de giftigheid van de Closet en de gevolgen van zelfverloochening. Maar het leidt ook tot verfrissende grappen, ambachtelijke Aubrey Plaza-zwoelheid en goddelijke Dan Levy-brutaliteit. Een kerstwonder.
Laten we Happiest Season kijken!
Officiële Dag 10-metgezel: een kopie van Het tweede geslacht van Simone de Beauvoir. Ook koekjes.
Hoewel het vol zit met verschillende kerstclichés (zoals het hoort), Gelukkigste seizoen slaagt erin om vreemde thema’s naadloos te verweven in de beproefde vakantie-rom-com-formule. Het doet dit zelfs zonder al te oubollig aan te voelen. Dit is op zichzelf baanbrekend. En toch, Gelukkigste seizoen gaat een stap verder door daadwerkelijk grappig te zijn. Dat komt mede door de behendige dialoog, die mede werd geschreven door Clea DuVall, de regisseur van de film en zijzelf, een lesbisch icoon. Het is echter ook gedeeltelijk te danken aan de pittige uitvoering van Dan Levy in zijn rol als koperachtig literair agent.
Ondertussen is Stewarts ontroerende optreden tegenover Davis een verder bewijs dat ze haar Oscar-nominatie verdiende Spenceren Aubrey Plaza is, zoals altijd, heerlijk bijtend in haar rol als ex-vriendin, gestuurd door de goden van de scenarioschrijvers om chaos te zaaien.
Wat de film misschien wel echt vermakelijk maakt, is het diepe begrip van queer-trauma en de complexiteit van het coming-out-proces. Maar zoals DuVall zelf zei: Gelukkigste seizoen is semi-autobiografisch, dus het is logisch dat het genuanceerd en goed afgerond is. Aan de andere kant zal Harper je vele malen boos maken vanwege haar volledige gebrek aan zelfbewustzijn. Toch lossen deze subplots zichzelf op de meest gezellige manieren op, en Gelukkigste seizoen is uiteindelijk een viering van vreemde vreugde. Proost!
