Ken je dat oude stukje over hoe verward iemand die vijf, tien of twintig jaar in coma heeft gelegen, zou zijn als hij wakker wordt en het heden ziet? Ja, je hoefde niet in coma te liggen om geschokt te zijn door de… plotselinge veranderingen in de sport in 2024. Ach, als je dit jaar een goed dutje hebt gedaan, is de kans groot dat de sportwereld is veranderd terwijl je weg was.
(Maar als je de afgelopen 30 jaar in coma hebt gelegen, welkom terug. De Boston Celtics zijn dat ook nog steeds titels winnenEn Mike Tyson vecht nog steeds. Soort van.)
Verandering is onvermijdelijk in de sport. Spelers verouderen en gaan met pensioen – met uitzondering van LeBron James natuurlijk. Teams stijgen naar de suprematie en vallen dan vanaf dat hoogtepunt – met uitzondering van de Kansas City Chiefs natuurlijk. Rookies-debuut, franchises verhuizen, conferenties worden opnieuw afgestemd. Het maakt deel uit van de deal die je accepteert als je een sportfan wordt. (Het is ook de reden waarom iedereen denkt dat sporten beter was toen ze jonger waren.)
Toch was 2024, zelfs volgens de typische normen van ‘verandering is onvermijdelijk’, een cruciaal jaar, een jaar waarin je duidelijk het ‘voor’ en ‘na’ eromheen kunt zien. Zelfs Timothée Chalamet zag dit niet aankomen.
Twee sporten bepaalden en belichaamden vooral de verandering in 2024: universiteitsvoetbal en de WNBA. De een reorganiseerde zichzelf op een fundamenteel niveau, de ander bereikte nieuwe hoogten van populariteit.
Op campussen, bij achterkleppen, op mededelingenborden en op talk-radiotelefoonlijnen door het hele land was het gesprek over universiteitsvoetbal in 2024 universiteitsvoetbal zelf. Nieuwe conferenties voor blue-chip-programma’shet einde van tientallen jaren oude rivaliteit, een nieuwe play-offstructuur waardoor een tiental nieuwe scholen konden dromen van nationale kampioenschappen. Combineer de play-off en herschikking met nog steeds nieuw NIL en verstoringen van het transferportaalen universiteitsvoetbal verandert in zijn DNA.
In de WNBA, de komst van Caitlin Clark gestimuleerde kaartverkoop en kijkerspubliek in de hele competitie, toen miljoenen ontdekten wat oude fans van de W al wisten. De combinatie van Clarks enorme impact met gevestigde sterren als A’ja Wilson en a spannende overwinning in de alles-of-niets finale voor de New York Liberty zorgde voor een meeslepend WNBA-seizoen, openingstip voor de laatste hoorn, en markeerde het begin van een nieuw tijdperk voor de competitie.
Parijs herstelt de glorie van de Olympische Spelen
Veel van Clarks WNBA-collega’s brachten hun zomervakantie door met het behouden van de dominantie van de Verenigde Staten in het internationale spel. het winnen van Olympisch goud in een spannende overwinning in de laatste seconde boven gastland Frankrijk. De overwinning van Team USA markeerde het slotevenement van een transformerende Olympische Spelen, waar de grandeur van Parijs de glorie herstelde van de ernstig aangetaste Olympische beweging.
Niet elk Olympisch moment was goud; de openingsceremonie liet kijkers over de hele wereld verbijsterd achter, en hoe minder er over breken wordt gezegd, hoe beter. Maar gedurende twee weken in juli en augustus zegevierden de grootste atleten ter wereld – van Simone Biles tot Novak Djokovic, Noah Lyles tot Katie Ledecky, Steph Curry tot Scottie Scheffler – in het zwembad, op de baan en zelfs in de rivier. Bovendien ook de Olympische Spelen gaf ons misschien wel de meest prachtige stadionlocatie aller tijden: de beachvolleybalput in de letterlijke schaduw van de Eiffeltoren.
Hoe meer dingen veranderen…
Toegegeven, verandering was niet universeel. Ondanks alle omwentelingen in het universiteitsvoetbal en de WNBA hebben veel ouderwetse blauwbloeden nog meer trofeeën toegevoegd aan hun toch al enorme erfenis. UConn handhaafde zijn hamerslag op het universiteitsbasketbal voor mannennet zoals de eeuwige Boston Celtics deden in de NBA en het onvermijdelijke Kansas City Chiefs in de NFL.
Internationale sterren bleven games in de Verenigde Staten overspoelen, vormgeven, beïnvloeden en domineren. De beste spelers van de NBA, zoals Nikola Jokic, Giannis Antetokounmpo en Luka Dončić en zijn beste rookie, Victor Wembanyama, komen van de andere kant van de Atlantische Oceaan. De Japanse Shohei Ohtani greep de totale controle over honkbal … en daarvoor hoefde hij niet eens te pitchen. Alex Ovechkin van de NHL heeft het record van Wayne Gretzky in zijn carrière in het vizier en zal binnenkort terugkeren na een blessure om zijn achtervolging te hervatten.
Freddie Freeman’s Grand Slam van de World Series En Het weesgegroet van Jayden Daniels waren niet alleen de toneelstukken van het jaar; ze behoren tot de beste toneelstukken in de sportgeschiedenis. Er waren momenten van pure triomf, zoals het damesbasketbalteam van South Carolina het winnen van een kampioenschap als afsluiting van een perfect seizoen van 38-0. Er waren momenten van pijn, zoals Rory McIlroy die de US Open verloor van Bryson DeChambeau op de laatste drie holes. Er waren momenten van weemoed, zoals afscheid nemen van Rafael Nadal. En er waren momenten die zeer gemengde reacties opriepen, zoals LeBron James met zoon Bronny naar de rechtbank om het NBA-seizoen 2024-2025 te starten.
Het vinden van je favoriete games en het volgen van je favoriete teams was niet altijd gemakkelijk; de gebroken wereld van sportstreaming is een verhaal dat de komende jaren alleen maar belangrijker en crucialer zal worden. Maar sporten is altijd de moeite waard.
Nou ja, bijna altijd. Er was dat hele Jake Paul/Mike Tyson-gedoe. Laten we daar nooit meer over spreken.
Dit jaar leek op drievoudige snelheid te verlopen… en over een paar jaar zullen we waarschijnlijk lachen om hoe bijzonder sporten lang geleden in 2024 waren.
