Toen de sterren in ons heelal aanvankelijk werden gevormd, creëerden ze roterende schijven van stof en gas, bekend als protoplanetaire schijven. Deze protoplanetaire schijven stolden langzaam tot planeten – zo langzaam zelfs dat astronomen speculeerden dat alle protoplanetaire schijven die ooit bestonden sindsdien zijn weggeblazen.
Nog recente afbeeldingen De opnames van de James Webb-ruimtetelescoop van NASA lijken dit idee tegen te spreken, omdat ze protoplanetaire schijven tonen in een dwergstelsel grenzend aan onze eigen Melkweg, de Kleine Magelhaense Wolk. Door zich te concentreren op een cluster bekend als NGC 346, die omstandigheden bevatte die analoog waren aan die in het vroege heelal, analyseerde NASA lichtspectra en ontdekte dat deze sterren nog steeds protoplanetaire schijven hebben.
Hoewel dit de eerdere aannames over protoplanetaire schijven ontkracht, is dit ook het geval bevestigt eerdere beelden uit het midden van de jaren 2000, afkomstig van NASA’s Hubble-telescoop.
“De bevindingen van Hubble waren controversieel en gingen niet alleen in tegen empirisch bewijsmateriaal in onze Melkweg, maar ook tegen de huidige modellen”, zei onderzoeksleider Guido De Marchi van het European Space Research and Technology Center in Noordwijk, Nederland in een verklaring. ‘Dit was intrigerend, maar zonder een manier om spectra van die sterren te verkrijgen, konden we niet echt vaststellen of we getuige waren van echte aanwas en de aanwezigheid van schijven, of slechts van enkele kunstmatige effecten.’
Onderzoekers hebben twee hypothesen over waarom deze protoplanetaire schijven blijven bestaan. De eerste is dat, als deze schijven zich rond grote gaswolken vormen en zonachtige sterren vormen, het erg lang kan duren voordat ze verdwijnen. De tweede is dat NGC 346 meer tijd nodig heeft om zijn protoplanetaire schijven te laten verdwijnen, omdat de stralingsdruk van zijn sterren wordt uitgestoten.
Lees meer
over dit onderwerp
