Zwarte volwassenen die langdurig met COVID leefden, wezen op problemen met hun lichamelijke gezondheid – in plaats van met hun geestelijke gezondheid – toen hen werd gevraagd hun symptomen van langdurige COVID-19 te beschrijven. Dat is een belangrijke bevinding uit onze nieuwe studiegepubliceerd in het Journal of Racial and Ethnic Health Disparities.
Toen we de gegevens verder onderzochten, ontdekten we echter dat degenen die in de VS met langdurige COVID leefden, aanzienlijk meer angst, depressie, hopeloosheid, psychose en zelfmoordgedachten hadden dan degenen zonder langdurige COVID.
Met andere woorden: hoewel de deelnemers duidelijk uitlegden hoe lang COVID hun lichamelijke gezondheid schaadde, was het minder waarschijnlijk dat ze hun recente geestelijke gezondheidsproblemen toeschreven aan problemen die voortkwamen uit hun ervaringen met langdurige COVID.
Voor het onderzoek hebben we in het voorjaar van 2022 bijna 500 zwarte volwassenen in de VS gevraagd een reeks psychologische vragenlijsten in te vullen waarin verschillende uitkomsten op het gebied van de geestelijke gezondheid werden gemeten. Alle deelnemers gaven, ongeacht hun langdurige COVID-status, antwoorden op deze enquêtevragen.
Vervolgens vroegen we de deelnemers aan de studie om hun lange-COVID-symptomen te beschrijven door in hun eigen woorden korte zinnetjes of zinnen te typen. Bij het analyseren van hun schriftelijke antwoorden ontdekten we dat deelnemers het vaakst verwezen naar fysieke of cognitieve gezondheidsproblemen zoals pijn op de borst, moeite met ademhalen, langdurig hoesten, hoofdpijn, geheugenverlies, verminderd gezichtsvermogen of reukvermogen, en scherpe lichamelijke pijn.
Deze discrepantie tussen de manier waarop individuen hun langdurige COVID-symptomen beschreven en wat ze in de enquête rapporteerden, onderstreept het belang van het verzamelen van meerdere vormen van gegevens – vooral bij het bestuderen van complexe onderwerpen zoals lange COVID onder gemarginaliseerde bevolkingsgroepen.
We hebben kwalitatieve en kwantitatieve analysetechnieken gebruikt om punten van overlap en divergentie tussen de twee gegevensbronnen te identificeren.
Deze benaderingen sluiten aan bij ons werk als preventie van zelfmoord En preventieve geneeskunde onderzoekers, waar we onderwerpen bestuderen op het snijvlak van ras, geestelijke gezondheid en lichamelijke gezondheidsbevordering.
Waarom het ertoe doet
Tijdens de vroege fasen van de COVID-19-pandemie was de kans groter dat zwarte Amerikanen in de VS werkten dienstensector of in frontliniepositiesen waren op hun beurt bij groter risico op COVID-19 blootstelling en infecties.
Uit onderzoek blijkt dat leden van deze groep ook onevenredig veel last hebben gehad hogere percentages van COVID-19-gerelateerde ziekenhuisopnames en sterfgevallen tijdens de eerste golven van de pandemie. Bovendien werden zwarte gemeenschappen in de VS geconfronteerd structurele belemmeringen voor de toegang tot COVID-19-vaccins zodra vaccinaties beschikbaar kwamen.
Je zou kunnen verwachten dat de cumulatieve impact van deze uiteenlopende ervaringen ertoe zou leiden dat onderzoekers, artsen en overheidsfunctionarissen prioriteit zouden geven aan het onderzoek naar langdurige COVID onder kwetsbare bevolkingsgroepen.
Dit is helaas niet het geval geweest. De geestelijke en lichamelijke gezondheidservaringen van zwarte Amerikanen zijn grotendeels verdwenen te weinig onderzocht binnen bestaand, langlopend COVID-onderzoek.
Het krijgen van een langdurige COVID-diagnose of hulp voor de aandoening is vooral voor gekleurde mensen een uitdaging geweest.
Welk ander onderzoek wordt er gedaan
Onderzoekers zijn momenteel gericht op het begrijpen van de onderliggende biologische routes wat leidt tot lange COVID-19, samen met potentiële biologische markers die sommige individuen vatbaar maken voor lange COVID-19.
Toch houdt een groot deel van dit werk geen rekening met verschillen die zowel binnen als tussen rasgroepen kunnen ontstaan. Te midden van het snel evoluerende onderzoek naar lange COVID werken verschillende wetenschappers aan het begrijpen van zowel de ontwikkeling als de voortgang van lange COVID in verschillende gemeenschappen over de hele wereld.
Wat is nog steeds niet bekend
We hebben enquêtes vanaf slechts één tijdstip geanalyseerd en zouden over een langere periode meerdere enquêtes moeten verzamelen voordat we kunnen bepalen of langdurige COVID negatieve resultaten op het gebied van de geestelijke gezondheid veroorzaakt, of omgekeerd.
Als gevolg hiervan moeten de bevindingen uit ons onderzoek worden opgevat als correlatie, wat betekent dat hoewel er een statistisch relevante relatie bestaat tussen deze variabelen, we de potentiële invloed van andere externe factoren die ook van invloed kunnen zijn op de geestelijke gezondheid van zwarte volwassenen tijdens de periode van de crisis, niet kunnen uitsluiten. pandemie. Er is meer onderzoek nodig om te begrijpen hoe lang COVID in de loop van de tijd verband houdt met psychologische resultaten en geestelijke gezondheid.
Terwijl de Amerikaanse COVID-19-noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid eindigde in mei 2023de geestelijke en lichamelijke gezondheidsbehoeften van mensen die langdurig met COVID leven, zijn aan de gang. We zijn daarom van plan om te blijven onderzoeken hoe lang COVID mensen uit verschillende leeftijds-, geslachts-, economische en andere belangrijke demografische groepen treft, om te kunnen reageren op de dringende behoefte aan op bewijs gebaseerd onderzoek en behandelingsopties.
De Onderzoekskorting is een korte kijk op interessant academisch werk.
Janelle R. Goede wiluniversitair docent sociaal werk, beleid en praktijk, Universiteit van Chicago En Tiwaloluwa Ajibewauniversitair docent preventieve geneeskunde, Noordwestelijke Universiteit
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.
Lees meer
over lange COVID
