Laat het aan de nieuwgekozen president Donald Trump over om één crisis in Washington te nemen en daar nog een crisis aan toe te voegen. Als een plan om houd de federale regering tijdens de feestdagen begon deze week te twijfelen, Trump injecteerde een nieuwe eis: het schuldenplafond pauzeren – of helemaal afschaffen – voordat hij in januari aan de macht komt.
Dit zou altijd een actiepunt blijven voor het komende Congres, aangezien een eerdere punt over de kwestie op 1 januari afloopt. Maar de eis van Trump om snelle actie was gebaseerd op politiek manoeuvreren van hem geen enkele altruïstische zorg voor de begrotingsgezondheid van het land. En hoewel de zaken vrijdagmiddag nog steeds erg veranderlijk zijn, lijkt het erop dat de Republikeinse Partij van het Huis van Afgevaardigden verder zal gaan met een nieuw pakket dat geen verhoging van het schuldenplafond omvat. Het is net zo goed, als de voorgestelde oplossing om hem te sussen – dat de Kamer heeft overwogen (en verworpen) op donderdagavond – zou de ergste van alle werelden zijn geweest.
Het standpunt van de Republikeinse Partij over het schuldenplafond is volledig consistent, zolang je maar accepteert dat dit volledig afhankelijk is van welke partij het Witte Huis controleert.
De Het standpunt van de GOP over het schuldenplafond is volkomen consistent, zolang je maar accepteert dat het volledig afhankelijk is van welke partij het Witte Huis controleert. Als een Republikein aan de macht is, is het schuldenplafond een ongemak dat moet worden aangepakt voordat het tekort wordt opgeblazen en meer federale leningen nodig zijn met enorme belastingverlagingen. Terwijl president Joe Biden aan de macht was, waren de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden zo in paniek over het verhogen van het schuldenplafond dat ze dat wel deden bijna een faillissement mogelijk over de Amerikaanse schuld van vorig jaar. Het was slechts een last-minute deal met de Democraten waardoor een grote financiële crisis werd voorkomen. In ruil voor een pauze tot na de presidentsverkiezingen won voormalig voorzitter Kevin McCarthy, R-Calif., een reeks bestedingsplafonds van de regering-Biden en vorderde een deel van de uitgaven voor democratische prioriteiten terug. Maar de de woede van extreemrechts over die dealen McCarthy’s daaropvolgende stopzetting van zijn einde van de afspraak met de Democraten, hielpen hem uit het sprekerschap te stappen.
Snel vooruit naar de huidige chaos rond de kortetermijnfinancieringswet die nodig is om een vakantie-shutdown te voorkomen. Trump en zijn nieuwgekozen vice-president, senator JD Vance, R-Ohio, hebben woensdagavond een verklaring afgelegd waarin wordt opgeroepen tot verwerping van het wetsvoorstel dat voorzitter Mike Johnson, R-La., als het schuldenplafond niet wordt aangepakt. ook. “Het verhogen van het schuldenplafond is niet geweldig, maar we doen het liever onder toezicht van Biden”, aldus de verklaring gepost op Vance’s X-account lezen. “Als de Democraten nu niet willen meewerken aan het schuldenplafond, waarom denkt iemand dan dat ze dat in juni, tijdens onze regering, wel zouden doen? Laten we dit debat nu voeren.”
Trump ging donderdagochtend verder, toen hij opriep tot het volledig afschaffen van het schuldenplafond een interview met NBC News. Dit doen zou het “slimste zijn wat het Congres zou kunnen doen. Ik zou dat volledig steunen”, zei Trump. “De Democraten hebben gezegd dat ze er vanaf willen”, voegde hij eraan toe. ‘Als zij er vanaf willen komen, zou ik de leiding nemen.’ Het is niet bepaald een lastige puzzel om te begrijpen waarom Trump er goed aan zou doen om de schuldenlimiet volledig af te schaffen voordat hij aan de macht komt – of op zijn minst Democraten te maken wees degenen die het doen. Het zou zijn regering zijn die zich zou moeten haasten om de macht over te nemen “buitengewone maatregelen” Het is nodig om de rekeningen van de overheid te blijven betalen totdat het schuldenplafond is opgeheven en nieuwe leningen zijn toegestaan. Ondertussen is het verhogen van het schuldenplafond voor velen aan de rechterkant een no-go, ook al geeft het de overheid alleen de mogelijkheid om te betalen voor uitgaven uit het verleden en de schulden die voortkomen uit het lenen van die fondsen. Het zou uiteraard de voorkeur verdienen om de verhoging zelf aan de Democraten toe te vertrouwen, terwijl ze zouden profiteren van een periode waarin elke verhoging van de schuld onderworpen zou zijn aan de fiscale versie van ‘uit het oog, uit het hart’.
Politiek speelboek donderdag gemeld dat Trump er bij Johnson op had aangedrongen de zaak aan te pakken voordat zijn nieuwe ambtstermijn in januari begint. Johnson realiseerde zich echter dat hiervoor concessies van de Democraten nodig zijn om mee te kunnen doen, gezien de tegenstand van sommige leden van zijn eigen caucus. Dat zou de kans voor hem veel groter maken ga de weg van McCarthy wanneer het Huis stemt over een spreker in het nieuwe Congres. Maar dat was het ook miljardair Elon Musk wakkert de vlammen van de oppositie aan op de kortetermijnovereenkomst die Johnson bijna had gesloten met de Democraten en die Trump de kans bood om toe te slaan.
In een poging de nieuwe president tevreden te stellen, heeft Johnson donderdag een wetsontwerp ingediend waarin onder meer een wetsontwerp is opgenomen twee jaar durende opschorting van het schuldenplafond. Het zou een voortzetting zijn van de trend die we sinds 2019 hebben gezien, waarbij het schuldenplafond niet per se wordt verhoogd – dat zou inhouden dat er specifiek een nieuwe limiet wordt gedefinieerd voor het bedrag dat de federale overheid kan lenen. In plaats daarvan is de nieuwe stap slechts het opschorten van het schuldenplafond tot een latere datum, zonder dat u uw naam hoeft te koppelen aan een specifiek cijfer dat noodzakelijkerwijs de schulden moet omvatten die tijdens de pauze zijn opgelopen.
Ik moet dan met tegenzin zeggen dat Trump in grote lijnen gelijk had: het volledig afschaffen van het schuldenplafond zou te verkiezen zijn boven het voortzetten van wetgeving via een crisis, zoals we de afgelopen tien jaar hebben gedaan.
Politiek gezien blijft een opschorting de handigste beschikbare optie, omdat er geen harde cijfers zijn die kunnen worden opgenomen in een politieke aanvalsadvertentie van rechts. Maar het uitstellen ervan tot het volgende congres zou wederom een gok zijn zonder enige overtuiging. Als het schuldenplafond werkelijk een belangrijk instrument voor begrotingsdiscipline is, waarom zouden we er dan niet een nieuw getal aan toevoegen in plaats van een datum? En als het schuldenplafond het enige echte nut heeft als politiek wapen, waarom zou je dat kapotte systeem dan in stand laten?
Ik moet dan met tegenzin zeggen dat Trump in grote lijnen gelijk had: het schuldenplafond volledig afschaffen zou de voorkeur verdienen boven het voortzetten van wetgeving via een crisis, zoals we de afgelopen tien jaar hebben gedaan. Er is geen bewijs dat het schuldenplafond op enigerlei wijze begrotingsverantwoordelijkheid aanmoedigt, omdat het gemakkelijker is om de limiet te verhogen of te pauzeren – door het tekort terug te dringen door middel van belastingverhogingen en bezuinigingen. Het was het Congres dat als eerste de limiet op zijn plaats zette en het Congres kon dit gemakkelijk afschaffen in plaats van om de paar jaar door deze hoepels te moeten springen.
Maar op basis van de mislukte stemming van donderdag was het duidelijk dat er genoeg Republikeinse oppositie is om zelfs maar het schuldenplafond te verhogen zonder dat er enorme bezuinigingen tegenover staan. Met dat in gedachten was er geen prikkel voor de Democraten om in te grijpen om Johnson en de Republikeinse Partij van zichzelf te redden.opnieuw) zonder er iets voor terug te krijgen. Dienovereenkomstig, de Kamer begon zich voor te bereiden op het stemmen voor een financieringswet zonder verhoging van het schuldenplafond op vrijdagmiddag.
Als Trump serieus is met het afschaffen van het schuldenplafond wanneer hij wordt beëdigd, dan is dat het geval zou ter onderhandeling moeten zijn. Voor nu is het het beste dat de Republikeinse Partij niet mag doen alsof Trump al president is zonder de nadelen.
