IN recensies probeer ik spoilers zoveel mogelijk te vermijden, maar Mondwater is een spel dat je het beste blind kunt ervaren.
Als je van plan bent de horrorhit in retrostijl te spelen over vijf mensen die op een ruimteschip zijn gestrand, dan raad ik je aan dit niet te lezen.
3
3
3
Iedereen heeft het over hoe huiveringwekkend mondwater is, en hoe het, ondanks de sciencefictionsituatie, op de een of andere manier heel herkenbaar is.
En die lof is verdiend. Het is heel gemakkelijk om betrokken te raken bij de levens van deze vijf personages gedurende de korte looptijd van twee tot drie uur.
Het wordt verteld in een niet-lineaire volgorde, wat bijdraagt aan de sfeer omdat je niet zeker weet wat je moet doen of wanneer je het doet.
Je schakelt ook tussen de standpunten van verschillende personages, wat spanning en onzekerheid toevoegt.
Ik ben het echter met spelers eens dat sommige andere horrorelementen niet goed zijn uitgevoerd.
Het begint met een te lang, trippy ganggedeelte met onnodige jumpscares, en er is nog een zwak punt in een first-person schietgedeelte.
Hoewel deze secties zwak zijn, staan de personages centraal, en voor mij waren sommige hiervan niet sterk genoeg om het verhaal te dragen.
Mijn probleem betreft de favoriete en minst favoriete personages van de meeste spelers, en zij voelen dit sterk over hen beiden omdat ze er volledig in geïnvesteerd zijn.
Het personage dat mensen het meest lijken te haten, lijkt mij oneindig slecht.
In eerste instantie besef je misschien niet hun ware karakter, maar zodra je dat wel doet, kun je zien dat al hun daden geworteld zijn in egoïsme en kwaadaardigheid.
Mondspoeling brengt vaak de boodschap naar voren dat je mensen niet moet beoordelen op het ergste wat ze hebben gedaan, maar er lijkt geen verlossende eigenschap te zijn om een evenwicht te creëren.
Het meest geliefde personage ervaart een tragedie, maar ik zag hun keuzevrijheid niet buiten een plot om te laten zien dat anderen slecht zijn.
Alles wat ze doen omringt dit tragische incident, en het minimale achtergrondverhaal wordt terzijde geschoven om dit tot hun centrale kenmerk te maken.
Mondwater vertelt je niets expliciet, en het kan zijn dat ik verdere nuance in de dialoog heb gemist.
Er was veel dat ik leuk vond aan Mondwater, maar ik had niet de levensveranderende ervaring die de meeste mensen blijkbaar voelden tijdens het spelen.
Het belangrijkste dat ik heb meegenomen uit mijn Mouthwashing-playthrough nadat ik alle meningen van fans had gelezen, was dat ik het gewoon niet begreep.
Als je meer wilt lezen over gamerecensies, bekijk dan onze Monument Valley 3 recensie.
Alle nieuwste Xbox-recensies van The Sun
Lees meer over de nieuwste Xbox-releases van onze deskundige reviewers.
