TDe eerste keer dat ik op een ZX Spectrum speelde, was in de Stockport-vestiging van Debenhams, die in 1983 een indrukwekkend homecomputergedeelte had dat al snel veranderde in een soort gratis crèche voor verveelde 13-jarige jongens. Je kon daar uren rondhangen en ruwe basisprogramma’s in een reeks machines typen, terwijl het gehaaste personeel zich haastte om te proberen ze te stoppen. Op sommige computers draaiden echter games die klanten konden uitproberen – en hier kwam ik Manic Miner tegen, de legendarische platformgame met zijn vreemde flitsende beelden en surrealistische vijanden. Speccy-spellen zagen er volkomen uniek uit dankzij de eigenzinnige manier van de machine om 8×8 sprite-kaarten te beperken tot twee kleuren, wat betekende dat bewegende objecten op het scherm meestal verzamelingen van gekleurde pixelpatchworks waren, wat leidde tot een effect dat bekend staat als attribuutclash. Op de een of andere manier was het zowel lelijk als mooi – en dat is het nog steeds.
Uitpakken van The Spectrum, het nieuwste stukje moderne vintage hardware van Retro Spellen Ltd, is een verbazingwekkend nostalgische ervaring. Het ziet er precies zo uit als ik me de originele machine herinner: een zwarte plaat met rubberen toetsen, waarop niet alleen een cijfer of letter staat, maar ook een basisprogrammeercommando. “Rem”, “Rand”, “Gosub”, de mystieke woorden uit het tijdperk van thuisprogrammering. Er is een USB-kabel om hem aan te sluiten (hoewel je een eigen USB-stekker nodig hebt) en een HDMI-kabel, maar geen joystick. De machine is compatibel met de meeste USB-gamepads. Je hoeft alleen maar de knoppen zelf te configureren, wat wat tijd kost, maar de moeite waard is als je het niet kunt verdragen om die rubberen knoppen te gebruiken om je games te besturen.
Als je het laadt, krijg je een modern startscherm met een carrousel van ingebouwde games. Er zijn er 48 om uit te kiezen, variërend van klassiekers als The Lords of Midnight, Head Over Heels, Manic Miner en The Hobbit, tot moderne titels geproduceerd door hedendaagse programmeurs in de Speccy-fanscene. Dit zijn fascinerende projecten, waaronder de top-down sci-fi blaster Alien Girl: Skirmish Edition en tomb raiding ravotten Shovel Adventure. Als je het ingebouwde aanbod hebt uitgeput, kun je Spectrum-game-roms ook downloaden van een pc naar een USB-stick, deze aansluiten en hier uitvoeren – maar als je op zoek bent naar klassieke Speccy-titels in plaats van naar moderne open-sourcefans -gemaakte games, dan bevind je je op duister juridisch terrein. (Hoewel twee sites, World of Computing en Spectrum Computing, betrouwbare archieven van Spectrum-game-ROM’s beheren waarop geen auteursrechten rusten.)
Zoals altijd zijn er een heleboel scherminstellingen, zodat je een CRT-effect kunt toevoegen om een authentiekere televisie-ervaring uit de jaren 80 te creëren, hoewel eerlijk gezegd niets de wilde discombobulatie van het spelen van Horace Goes Skiing op een 55-inch LED-scherm zal verminderen. Wat mij verbaasde is dat deze spellen nog steeds zoveel visuele charme met zich meebrengen. De leerlingen en meesters die door de gangen van Skool Daze dwalen, zijn gevuld met karakter, van de kolossale pestkop tot de afgeleefde geschiedenisleraar. Sandy White’s Ant Attack behoudt zijn grimmige schoonheid; de geometrische muren en de rondzwervende gigantische mieren zorgen voor hetzelfde oude gevoel van vervreemding en terreur. De relatief geavanceerde isometrische avonturen van Ocean, The Great Escape en Where Time Stood Still, bevatten zoveel details in hun grotendeels monochrome werelden. Het is heerlijk om ze weer te zien.
Zoals bij de meeste andere retro-consoles zijn er moderne gaming-toevoegingen zoals spaarpunten (een beetje kieskeurig om te werken, maar ze doen het werk) en een terugspoelfunctie die je terugvoert naar seconden voordat je onvermijdelijk werd overreden door een auto in Trashman . Maar ik vind het ook geweldig dat je elke keer dat je een spel selecteert, een paar seconden van het originele geïllustreerde laadscherm te zien krijgt; deze picturale geneugten waren een belangrijk onderdeel van de eerste ervaring, aangezien je er wel vijf minuten naar kon staren terwijl je wachtte tot je tape eindelijk was geladen – het maakt uit dat ze bewaard zijn gebleven.
Ook bewaard zijn de originele computermogelijkheden van de ZX Spectrum. Als je de klassieke modus selecteert, schakelt de console over naar het oude opstartscherm van de wereld en kun je deze daadwerkelijk programmeren. Het is een functie waar ik optimaal gebruik van heb gemaakt.
Voor wie is dit? De doelgroep bestaat uiteraard uit mensen zoals ik, die er in het begin bij waren en zich herinneren dat ze 40 jaar geleden veel van deze spellen speelden. Natuurlijk zijn er gratis Spectrum-emulators online beschikbaar als je weet waar je moet zoeken. Maar een deel van de nostalgische game-ervaring is het zien van een reproductie van de machine waarvan je je herinnert dat je voor je tv zat; en met The Spectrum krijg je ook die legendarische rubberen knoppen, die je onder je vingers voelt prikken terwijl je op de beenveegknop hamert in The Way of the Exploding Fist.
In het digitale tijdperk vergeten we soms hoeveel geheugen er in zit gevoel. Veel van deze spellen zijn ontworpen met toetsenbordbediening in gedachten, aangezien joysticks begin jaren tachtig een optionele extra waren en buiten de prijsklasse van veel gezinnen. De Spectrum geniet van de tactiele aantrekkingskracht van deze baanbrekende computer en zijn verende knoppen. Het zal je eraan herinneren hoe vreemd Speccy-spellen waren, en hoe ze hun eigen weg baanden buiten de Japanse speelhallen en flitsende Amerikaanse homecomputers. De dagen dat we de hele zaterdagmiddag op de computerafdeling van Debenhams rondhingen, zijn allang voorbij, maar de spellen, en de manier waarop we ze speelden, zijn er weer. Je kunt terugkomen wanneer je maar wilt.
De Spectrum is nu verkrijgbaar voor £ 89,99