Paul Krugman trapt zijn nieuwe Substack af met een blik op crypto, het favoriete instrument van techbro-miljardairs. Kijk eens:
De technische broeders die hebben geholpen om Trump weer aan de macht te krijgen, verwachten in ruil daarvoor veel gunsten; een van de interessantere is hun eis dat de overheid ingrijpt om crypto-spelers het recht op een betaalrekening te garanderen, waardoor het “debanking” wordt stopgezet waarvan zij beweren dat het veel van hun vrienden heeft getroffen.
De hypocrisie is hier dik genoeg om met een mes te snijden. Als je teruggaat naar het witboek uit 2008 van de pseudoniem Satoshi Nakamoto dat aanleiding gaf tot Bitcoin, was het belangrijkste argument dat we moesten betaalrekeningen vervangen door op blockchain gebaseerde betalingen omdat je banken niet kunt vertrouwen; Crypto-promotoren hebben ook de neiging om het libertarisme te prediken, waarbij ze crypto aanprijzen als een manier om aan de tirannie van de overheid te ontsnappen. Nu hebben we crypto-boosters die eisen dat de kwaadaardige regering de kwaadaardige banken dwingt hen conventionele betaalrekeningen te geven.
Wat is hier aan de hand? Elon Musk, Marc Andreesen en anderen beweren dat er een diepe staatssamenzwering bestaat om crypto te ondermijnen, omdat dat uiteraard het geval is. Maar de echte reden waarom banken niet financieel verbonden willen zijn met crypto is dat ze, met goede reden, geloven dat voor zover cryptocurrencies voor iets anders dan speculatie worden gebruikt, veel van die activiteiten crimineel zijn – en ze willen niet dat beschuldigd te worden van medeplichtigheid.
Nou, Paul, net als al het andere, herschrijven we tegenwoordig de definities. Cryptovaluta is nobel en puur en wordt vooral door nonnen en priesters gebruikt om geld naar weeskinderen te sturen. Of dat is mij verteld!
Maar er is een derde mogelijke verklaring voor de opkomst van crypto. Misschien is de vraag “wat zijn de legitieme gebruiksscenario’s voor dit spul” de verkeerde vraag. Hoe zit het met het onwettige gebruik, variërend van belastingontduiking tot chantage en het witwassen van geld? Misschien is crypto geen digitaal goud, maar digitale Benjamins – de $100-biljetten die een grote rol spelen in illegale activiteiten over de hele wereld.
Het oude gezegde luidt dat misdaad niet loont, maar dat is in veel gevallen uiteraard wel het geval. En er is een betaalmiddel voor nodig, bij voorkeur een betaalmiddel dat niet al te gemakkelijk kan worden gevolgd door wetshandhavers. Van oudsher, en voor een groot deel zelfs vandaag de dag, betekende dit vooral bankbiljetten met grote coupures.
