Dit jaar hebben de projecten ter ontwikkeling van culturele archieven zeker onze aandacht getrokken. Of het nu op grote schaal is, zoals het Palestijnse Sound Archive van Mo’min Swaitat of de queer history of photography van de V&A, of in kleinere, meer persoonlijke collecties zoals Perimeter Books‘Autofoto: een leven in portretten (van de meest gefotografeerde man in Australië). Deze ongelooflijke conservering van mensen en plaatsen zijn enkele van onze meest ontroerende ontdekkingen geweest.
Op fotografiegebied zijn we aangetrokken door beeldmakers die onderwerpen onderzoeken die het dichtst bij hen staan. In het geval van Alexander Coggin zijn echtgenoot (of lankmoedige muze); en wat de visuele wereld van Ana Flores betreft, is het maken van beelden snel een essentieel en zeer ontroerend hulpmiddel geworden om verbinding te maken met haar Peruaanse roots.
Sommigen van ons in het team vinden het heerlijk om een beetje plezier na te jagen met het Poly Mono ’spellettertype‘ van Otherwhere Collective en te duiken in de wonderbaarlijk onverwachte wereld van De vogel van duizend stemmen – een geïllustreerd spel dat Armeense folklore naar het digitale tijdperk brengt. Anderen hebben echter grote voldoening gehaald uit het ingewikkeld geordende werk van kunstenaar Daria Chernyshova en enkele fragmenten uit Taku Inomata’s nette papierambachten.
Een paar dingen waar we qua illustratie allemaal troost uit hebben gehaald zijn de gezellige scènes van Huilin Gui, de schattige aquarelstrips van Anna-Laura Sullivan en de wollen schilderijen van Maria Szakats – die ons allemaal een warm, donzig gevoel van binnen hebben gegeven.
