Een storm van tien minuten, veroorzaakt door Catarina Macario, was genoeg om Chelsea erdoorheen te loodsen. Ze stonden op een achterstand en werden naar de lijn gebracht, maar uiteindelijk behielden twee doelpunten van de Amerikaan en het ongeluk van de aanvoerder van Real Madrid, Olga Carmona, hun perfecte staat van dienst.
Macario, geïntroduceerd tijdens de rust op een koude avond voor 2.057 toeschouwers, veranderde het spel en scoorde een paar strafschoppen waardoor de WSL-leiders als winnaars van Groep B naar de kwartfinales gingen. “Dat was mentaal heel belangrijk voor ons. ‚ zei Sonia Bompastor.
Zes ontmoetingen later en nog steeds is dit een vaste waarde die de Spaanse club niet kan winnen, maar ze zijn misschien nooit dichterbij geweest, benadrukt Madrid-coach Alberto Toril: “We hebben verloren, dat is de realiteit, maar ik ben blij: qua spel waren we beter dan hen. De cijfers liegen niet.”
Uit de cijfers bleek dat Madrid 58% van het balbezit en 15 schoten had, waarvan de afwerking niet zo goed was als hun voetbal, maar ze zeiden ook dat de bezoekers meer hadden gescoord en uiteindelijk was dat, zo hield Bompastor vol, het enige dat telde. .
De Chelsea-coach zei ook dat haar spelers “uitgeput” waren, wat hun worstelingen verklaarde: vier wedstrijden in december waren te veel. En als ze daarvoor hadden kunnen betalen, na een vroege aanval van de voortreffelijke Caroline Weir, was er toch voldoening over de manier waarop ze een weg terug vonden.
Het doelpunt waarmee Madrid op voorsprong kwam, was een statement en voorafschaduwde wat er zou gebeuren in een openingsperiode waarin Chelsea de controle overnam. Een pass van doelman Misa Rodríguez was het startpunt voor een reeks van nog eens twaalf die eindigde met de bal in het net aan de andere kant, Chelsea werd binnengehaald, omgedraaid en blootgelegd. Uiteindelijk werd de bal naar Weir gewerkt, wiens schot via de hand van Hannah Hampton binnensloeg.
De wedstrijd duurde nog maar zes minuten, maar dat was al de tweede poging van Weir en ze zorgde vaak voor Chelsea-problemen, waarbij een prachtig stukje vaardigheid Agnes Beever-Jones en vervolgens Millie Bright voor de gek hield en een kans bood waaruit Carmona naast schoot. Maar als Madrid de voorsprong bij de rust waard was, werd die meteen daarna van zich afgepakt.
Macario had Mayra Ramírez tijdens de rust vervangen en had binnen 30 seconden de bal in het net, wat weliswaar werd uitgesloten wegens buitenspel, maar een indicatie was dat dit nu anders was. Binnen twee minuten was ze weer binnen: ditmaal ging het schot naast. En een minuut later leverde een keurige terughaal net binnen het gebied een overtreding op van Carmona. Vanaf de plek raakte ze het dak van het net. Al snel deed ze het opnieuw: dezelfde ruimte, hetzelfde tempo. Deze keer was het een Carmona-handbal die haar de kans gaf. Tien minuten in de tweede helft stond Chelsea op voorsprong.
Madrid zou dit niet zomaar laten gaan. Hampton duwde zich weg van Filippa Angeldahl, die opnieuw een poging overstuurde. De swingende vrije trap van Melanie Leupolz belandde op de lat. En een schot van Angeldahl zorgde voor de eerste van twee grote kansen die werden gemist door Naomie Feller, de invaller die vervolgens naast schoot en over de kant schoof toen Weir’s slimme worp hem de bal gaf. De Schot kreeg twee vrije trappen: de ene boog voorbij de paal, de andere krulde over de lat. Toch kwamen ze tot aan de laatste, toen Feller na 92 minuten over kop kopte. Maar uiteindelijk waren er tien genoeg.