De afgelopen twintig jaar zijn een verschrikkelijke tijd geweest voor het recht op persvrijheid in de VS. Opeenvolgende regeringen – van beide partijen – hebben het gebruik van de Spionage Act genormaliseerd om klokkenluiders en journalistenbronnen te vervolgen. In juni heeft het ministerie van Justitie (DOJ) een veroordeling van WikiLeaks oprichter Julian Assange onder de Spionagewet. Daarmee bereikten ze iets dat ooit ondenkbaar werd geacht: het succesvolle criminalisering van routinematige nieuwsgaringactiviteiten waarvan lang werd aangenomen dat ze beschermd werden door het Eerste Amendement. Het is geen verrassing dat deze criminalisering van de journalistiek gepaard is gegaan met een toegenomen toezicht op journalisten. En als de rechtse denktank Heritage Foundation zijn zin krijgt, wordt het in de gaten houden van journalisten en het vervolgen van hun bronnen een stuk eenvoudiger.
In Project 2025 – een schets voor hoe een Republikeinse president zou moeten regeren als hij de verkiezingen van dit jaar wint – roept de Heritage Foundation het ministerie van Justitie op om “alle beschikbare instrumenten te gebruiken om lekken te onderzoeken.” Hoewel Donald Trump de afgelopen weken publiekelijk afstand heeft willen nemen van Project 2025, is dat toch gelukt nauwe banden aan minstens 140 van de mensen die hebben geholpen het te verwezenlijken, en die eerder het werk van de Heritage Foundation aan Project 2025 hadden geprezen, waardoor de vrees ontstond dat hij, als hij verkozen zou worden, veel van zijn voorstellen zou willen implementeren.
Om het doel van Project 2025 te bereiken, namelijk het ministerie van Justitie “alle middelen waarover het beschikt” te laten gebruiken tegen klokkenluiden, eist de Heritage Foundation de intrekking van richtlijnen die beperken wanneer wetshandhavers toegang kunnen krijgen tot de communicatie van journalisten. Ze willen ook “prioriteit geven aan het inhuren van extra contraspionage- en veiligheidspersoneel” om te helpen bij het opsporen van de bronnen van journalisten, zodat de bronnen vervolgd kunnen worden.
De Heritage Foundation rechtvaardigt dit harde optreden tegen journalisten en klokkenluiders door te zeggen dat inlichtingenpersoneel “voldoende toegang heeft tot legitieme claims van klokkenluiders onder de bescherming van de inspecteurs-generaal en het Congres.” Maar zoals Mike German, een FBI-klokkenluider en collega bij het Brennan Center for Justice's Liberty & National Security Program, mij vertelde: “De bescherming van klokkenluiders voor medewerkers van de FBI en de inlichtingendiensten is ontoereikend en voorkomt zelden represailles. Daarom besluiten mensen vaak om onthullingen te doen. over overheidsverspilling, fraude en misbruik aan de media. Het is vaak de enige effectieve manier om het publiek te waarschuwen voor illegale overheidsactiviteiten.”
Het DOJ-nieuwsmediabeleid
Op 26 oktober 2022 zei procureur-generaal Merrick Garland geïmplementeerd een herzien beleid dat beperkt wanneer het ministerie van Justitie de communicatiegegevens van journalisten kan verkrijgen of hen kan dwingen te getuigen. De stap kwam als reactie op onthullingen dat de regering-Trump e-mailgegevens van vier verslaggevers had opgevraagd De New York Timesen met succes telefoongegevens voor drie verslaggevers in beslag genomen De Washingtonpost, en telefoon- en e-mailgegevens van a CNN verslaggever. Al deze inbeslagnames maakten deel uit van onderzoeken naar het lekken van geheime informatie. Aanvankelijk zette de regering-Biden de juridische strijd van de regering-Trump voort om de Tijden e-mails van verslaggevers en plaatste het papier onder a gag-bestelling om te voorkomen dat ze de juridische strijd openbaar zouden maken, maar Bidens DOJ veranderde later van koers en Garland voerde een nieuw beleid in om dergelijke inbeslagnames te blokkeren.
De overheid heeft niet de inhoud van de communicatie van journalisten nodig, maar alleen de gegevens van met wie zij contact hebben opgenomen, om schade aan te richten. Voor zes jaarheeft de regering-Obama geprobeerd dwingen James Risen, toen op De New York Timesom de bron te noemen van zijn onthullingen over een mislukte geheime CIA-actie tegen Iran. Procureur-generaal Eric Holder ging zelfs zo ver dat hij dreigde Risen gevangen te zetten als hij zijn bron niet aan de aanklagers zou doorgeven. In verlegenheid gebracht door de wijdverbreide verontwaardiging trok Holder zich terug in 2014. Maar het ministerie van Justitie ging wel door met het vervolgen van de beschuldigde bron, Jeffrey Sterling. (Volledige openbaarmaking: Jeffrey Sterling is lid van de raad van bestuur van Defending Rights & Dissent.)
De zaak van de regering tegen Sterling bestond voornamelijk uit het feit dat uit telefoongegevens bleek dat Sterling met Risen had gesproken. Sterling had genoeg redenen om met Risen te praten, behalve om geheime geheime acties aan het licht te brengen. Sterling had de CIA aangeklaagd wegens rassendiscriminatie en Risen had de zaak behandeld. Sterling beweerde zijn onschuld en bracht de zaak voor de rechter. Maar de jury veroordeelde Sterling uitsluitend op basis van telefoongegevens en veroordeelde hem tot drie en een half jaar gevangenisstraf. Reporters Without Borers veroordeelden de veroordeling, vermelden“Sterling zit nu in de gevangenis omdat hij alleen maar regelmatig met een journalist praat.”
De Heritage Foundation eist de intrekking van richtlijnen die beperken wanneer wetshandhavers toegang kunnen krijgen tot de communicatie van journalisten.
Het is precies dit soort vervolging dat de auteurs van Project 2025 hanteren hopen te faciliteren. Hoewel dergelijke vervolgingen worden bevorderd door het in beslag nemen van de gegevens van journalisten, worden ze uiteindelijk mogelijk gemaakt door de Spionagewet en de behandeling van klokkenluiders als bedreigingen van de contraspionage.
Contraspionage en de Spionagewet
In Project 2025, de Heritage Foundation roept niet alleen op tot het terugdraaien van de bescherming tegen het bespioneren van journalisten. Ze willen het contraspionageapparaat uitbreiden, zodat er meer agenten zijn die zich bezighouden met het identificeren en vervolgen van de bronnen van journalisten.
Op het eerste gezicht lijkt het misschien vreemd om de contraspionagedienst – die traditioneel gericht is op vijandige buitenlandse agenten – te belasten met het identificeren van de bronnen van journalisten. Helaas is het al de norm. Omdat medialekken van “nationale defensie-informatie” onder de verouderde en ondemocratische Spionagewet vallen, heeft de contraspionageafdeling van de FBI jurisdictie voor het onderzoeken van medialekken. In de beschrijving van het contraspionageprogramma van de FBI op de website van de FBI staat dit zelfs vermeld beschermen “de geheimen van de Amerikaanse inlichtingengemeenschap” boven het tegengaan van buitenlandse spionnen of het stoppen van de verspreiding van massavernietigingswapens op zijn prioriteitenlijst. De lijst is niet gerangschikt, maar de volgorde ervan biedt zeker inzicht in de prioriteiten van de FBI.
Het onderzoeken van journalisten om hun bronnen te achterhalen is fundamenteel ondemocratisch. Maar het gebruik van het contraspionageprogramma van de FBI om de journalistiek te volgen maakt het probleem alleen maar groter. De FBI heeft een dubbele functie op het gebied van nationale veiligheid en wetshandhaving. Als het om de nationale veiligheid gaat, zijn de beschermingen van de burgerlijke vrijheden minder en zijn de toezichtsbevoegdheden uitgebreider.
Zoals Duits vertelde Waarheid, “Het gebruik van contraspionageautoriteiten om deze berichtgeving te onderzoeken is een belediging van het Eerste Amendement en de democratische principes. Amerikaanse journalisten zijn geen spionnen, en het publiek heeft het recht om te weten wanneer onze wetshandhavings- en inlichtingendiensten illegaal of ineffectief opereren. De grenzen aan de macht van de regering om journalisten te onderzoeken moeten worden versterkt, niet verzwakt.”
Als Trump het presidentschap wint en de voorstellen uit Project 2025 ten uitvoer legt, zullen hij en de inlichtingengemeenschap waarschijnlijk de beperkingen opheffen met betrekking tot wanneer zij journalisten kunnen bespioneren – en een van de gevaarlijkste aspecten van de inlichtingengemeenschap uitbreiden, zodat zij de surveillance van de media.
Verzet tegen de aanvallen op de persvrijheid
De beste manier om de aanvallen van Project 2025 op de persvrijheid te weerstaan, is dat het Congres positieve stappen onderneemt om de vrije pers te beschermen. De Tweede Kamer heeft dat gedaan unaniem passeerde de Bescherm verslaggevers tegen de Wet op uitbuitende staatsspionage (PRESS).maar het blijft vastlopen in de Senaat. Op grond van de PRESS Act zouden journalisten worden beschermd tegen het onthullen van hun bronnen en zou hun communicatie niet kunnen worden gedagvaard om hun bron te vinden. Terwijl een door Trump aangestelde procureur-generaal het beleid van het ministerie van Justitie met één pennenstreek kan terugdraaien, kan een door het Congres aangenomen wet alleen door het Congres worden ingetrokken.
“Het gebruik van contraspionageautoriteiten om deze berichtgeving te onderzoeken is een belediging van het Eerste Amendement en de democratische principes.”
Toch is het aannemen van de PRESS Act niet genoeg. Het Congres moet dat doen hervorming de Spionagewet, zodat deze niet van toepassing is op journalisten of overheidsfunctionarissen die de media waarschuwen voor werkelijk machtsmisbruik. Door het vermogen van de overheid om klokkenluiders te arresteren weg te nemen, wordt een van de belangrijkste juridische rechtvaardigingen weggenomen voor het in de gaten houden van journalisten om op hun bronnen te jagen. Het Congres moet beperken de brede nationale veiligheidsbevoegdheden van de FBI en andere instanties, waardoor duidelijk wordt dat wanneer de rechten van het Eerste Amendement op het spel staan, toezicht niet is toegestaan zonder verdenking van een misdrijf – en dat journalistiek geen misdaad is.
Regeringen van beide partijen hebben de Spionagewet misbruikt om een verschrikkelijk precedent te scheppen dat de bronnen van journalisten een eerlijke kans zijn voor vervolging. Daarmee hebben ze ook de surveillance van journalisten uitgebreid. De regering-Biden verdient bijzondere minachting voor het voortzetten van twee vervolgingen uit de Spionage Act die tijdens de Trump-jaren zijn gestart, die van drone-klokkenluider Daniel Hale en journalist Julian Assange.
De bescheiden beperkingen van Garland zijn niettemin essentieel om te beschermen. Er zijn velen in de inlichtingengemeenschap en hun tweeledige facilitators die deze graag opgeheven zouden zien. En hoewel deze bevoegdheden gevaarlijk zijn, ongeacht wie de president is, worden de gevaren groter onder een potentiële regering-Trump. Trumps persoonlijke animositeit tegenover de pers is algemeen bekend, en in een tweede termijn lijkt hij daar klaar voor te zijn escaleren juridische aanvallen op de media. De eigen aanvallen van Project 2025 op de persvrijheid bieden daarvoor een blauwdruk.
Verdedig samen met ons de waarheid voordat het te laat is
Nu we te maken krijgen met een hele reeks rechtse aanvallen op de democratie, is de toekomst van de journalistiek onzeker. Om ervoor te zorgen Waarheid blijft onbevreesd, sterk en 100 procent onafhankelijk, we moeten nog steeds ons fondsenwervingsdoel bereiken en $ 9.000 inzamelen. Elke ingezamelde dollar gaat rechtstreeks naar de kosten van het produceren van nieuws waarop u kunt vertrouwen.
Geef alstublieft wat u kunt, want door ons te steunen met een belastingaftrekbare donatie houdt u niet alleen een nieuwsbron in stand, maar draagt u ook bij aan het veiligstellen van wat er nog over is van onze democratie.
