Lo-fi’s sociaal-native mode-draai omarmt een ongedaan gemaakte, nostalgische esthetiek, die doet denken aan een tijd voordat filters en algoritmen het overnamen.
64419
Mode ondergaat serieuze veranderingen en we hebben altijd vasthoudendheid Gen Z bedanken voor deze verschuiving. In de diepten van het internet zoeken Gen Z-ers naar echtheid, onvolkomenheden en herkenbaarheid van de mode-overheersers die het innerlijke heiligdom beheersen. Er vindt een sfeerverschuiving plaats terwijl we overgaan van de zeer gestileerde, perfecte beelden die we zijn gaan associëren met de industrie naar iets dat ongepolijster, rauwer en vrijer is. In een tijd waarin mensen steeds meer afgestemd raken op het gebruik van AI en moe zijn van de samengestelde, airbrush-perfectie van traditionele sociale media, maakt dit plaats voor lo-fi, ongepolijste mode-inhoud die in de schijnwerpers staat.
Wat is lo-fi mode?
Lo-fi’s sociaal-native mode-draai omarmt een ongedaan gemaakte, nostalgische esthetiek, die doet denken aan een tijd voordat filters en algoritmen het overnamen. De stijging naar nieuwe hoogten bewijst dat er schoonheid schuilt in de ongefilterde gebieden van digitale ruimtes, die aantrekkelijk zijn voor de wereld 26 procent van Gen Z die rauwe, imperfecte inhoud verkiezen boven een gepolijste levensstijl.
De liefdesrelatie van generatie Z met nieuwe nostalgie, of het nu polaroids zijn, Y2K flip-telefoonsof korrelige camcordervideo’s – spreekt boekdelen over hun stille rebellie tegen de hypergepolijste digitale cultuur van vandaag. Dit gaat niet alleen over esthetiek; het spreekt een generatie jonge mensen aan die graag opnieuw willen definiëren hoe ze online verschijnen.
De lo-fi-esthetiek kan worden gezien als een charmante vorm van protest, waarbij de scheuren in de façade van de mode worden gevierd als herinnering aan hoe het voelt om echt te zijn. Je hebt geen geavanceerde camera of een graad in beeldende kunst nodig om iets lo-fi en gedenkwaardigs te maken; een smartphone en een ‚can do‘-mentaliteit zijn het enige dat nodig is. Gekoppeld aan het retrofuturisme is het geen toeval dat dezelfde technologie die in de jaren negentig en begin jaren 2000 jeugdherinneringen vastlegde, een Gen Z-muze is geworden. Deze tools worden opnieuw vormgegeven als symbolen van de toekomst van modecreativiteit, waarbij het rommelige optimisme uit het verleden wordt gecombineerd met het grenzeloze potentieel van het heden.
Wie zijn de merken die de lofi-beweging leiden?
Voor merken die op de hoogte zijn van de digitale cultuur is de lo-fi-verschuiving volkomen logisch. Tech-geletterde en cultuur-eerste labels hebben snel gereageerd. De SKIMS x D&G-videocampagne had een ongericht, wazig randje. Balenciaga’s FW25 werd op een iPhone opgenomen door creatief directeur Demna Gvasalia, waarbij een vinger enkele opnames bedekte. De volledige FW24-campagne van Loewe werd ook opgenomen op een iPhone, en meme-zware merken zoals Praying maken gebruik van rommelige, lo-fi momenten en de esthetiek van het vroege internettijdperk. Het voorrang geven aan inhoud boven glans doet niet alleen een beroep op het verlangen van Generatie Z naar transparantie, maar herdefinieert ook wat het betekent om verbinding te maken in het digitale tijdperk – waarbij de nadruk ligt op gedeelde ervaringen in plaats van op ambitieuze jaloezie.
Wat is shitposting, de nieuwe taal van modemarketing?
De opzettelijk chaotische kant van sociale media heeft een onmiskenbare aantrekkingskracht. Het is ontworpen om ons iets te laten voelen: verwarring, amusement of een vaag gevoel van FOMO. Deze hoek van het internet neemt zichzelf niet serieus; gedijen op meta-referenties en insider-grappen.
De nieuwste manifestatie hiervan in de mode? Het lo-fi-ethos omarmen door middel van shitposting. Het is een mix van oneerbiedigheid, ironie en opzettelijke grofheid, waarbij de chaos wordt gevierd in plaats van weggepoetst. Denken Addison Rae poseren voor SSENSE—een sigaret rokend met haar voetenuitgedost in een plastic tiara en een zilveren hotpants-set. Het is een IYKYK-parodie op glamour, maar het is ook vreemd ambitieus.
Dan was er de Marc Jacobs x Lil Uzi Vert-campagne, een masterclass in lo-fi surrealisme en Gen Z-chaos. Geschoten in een mix van korrelige camerabeelden, zie je hoe Uzi zijn kalmte verliest na een verbroken gesprek. De uitgestreken humor is herkenbaar, versterkt doordat Uzi terloops zwaait met een Marc Jacobs Camo Jacquard Snapshot Bag alsof het deel uitmaakt van de meltdown zelf. De sfeer? Delen luxe en delen belachelijk. Maar dit ironische zelfbewustzijn maakt op natuurlijke wijze gebruik van de humor, ironie en meme-zware taal van de digitale cultuur van Generatie Z, en dat maakt het zo succesvol.
De lo-fi modebeweging signaleert een grotere culturele terugslag tegen de onbereikbare normen en de druk op de geestelijke gezondheid die wordt veroorzaakt door hypergepolijste, overdreven gestileerde marketing. Door zich te baseren op echte, ongefilterde momenten, herwint de mode een gevoel van herkenbaarheid en eerlijkheid. Deze democratisering van creativiteit slechtt barrières, waardoor mode een inclusief gevoel krijgt voor een breder publiek. Het gaat niet alleen om kleding, het gaat om het koesteren van een verbinding die resoneert met de massa, waardoor een nieuw tijdperk van rauwe, toegankelijke stijl wordt ingeluid die menselijker aanvoelt dan ooit.
