Laura Kaminski’s alarm gaat elke dag om 5 uur ’s ochtends af, met als doel haar zo goed mogelijk voor te bereiden op een training met forensisch detail. Ze is duidelijk een “ochtendmens” en wisselt een veelbetekenende blik met de persvoorlichter van het damesteam van Crystal Palace als ze laat doorschemeren dat haar “batterij om vier uur leeg begint te raken”. Maar terwijl de klok richting die tijd tikt en ze gaat zitten voor dit interview, heeft ze plotseling nieuwe energie, omdat ze een onderwerp bespreekt dat haar kracht geeft: haar ouders.
“Alles wat ik ben heb ik aan mijn ouders te danken. Ik ben opgevoed met zeer goede waarden en moraal, met een moeder die constante interpersoonlijke vaardigheden aanmoedigde, me aanmoedigde om met verschillende mensen te praten, te spelen, mee te doen. Die eigenschappen in mijn persoonlijkheid waar mijn ouders mijn interacties mee aanmoedigden (betekenen) andere mensen is waarschijnlijk een van mijn sterkste punten als manager”, zegt ze. “Ik heb een lange tijd als assistent-coach gewerkt, dus ik luisterde naar veel gekreun en gekreun in groepen, omdat assistent-coaches vaak de gesprekken krijgen die hoofdcoaches niet krijgen. Ik waardeer de gedachten van de spelers, hun reflecties en hun eerlijkheid. Die verbindingen zijn voor mij essentieel.”
Kaminski groeide op in Bedford als enig kind en werd geïnspireerd door haar kettingrokende voormalige basisjeugdteamcoach Andy – “een geweldige kerel, geliefd bij de spelers, omdat hij zo bemoedigend was” – om haar liefde voor voetbal om te zetten in een coaching carrière. Toen ze als 20-jarige haar Uefa B-licentie-coachingskwalificatie behaalde, was ze de enige vrouw onder de 84 kandidaten op de beoordelingsdag aan de David Beckham Academy. “Ik was zo ambitieus, jong en hongerig, het heeft mij niet afgeschrikt. Ik genoot er eigenlijk van dat ik anders was, omdat ik opviel. Maar ik weet dat gevoelens voor anderen ongemakkelijk kunnen zijn. Vrouwelijke managers vechten elke dag om het gevoel van ‘een vreemde eend in de bijt’ te laten verdwijnen, en naarmate ik ouder word, is het een bredere ambitie van mij om de volgende generatie echt aan te moedigen om door te komen.”
Ze werkt nu aan haar Pro-licentie – de hoogste kwalificatie die beschikbaar is – als onderdeel van een elitecohort waartoe ook Chelsea-manager Sonia Bompastor behoort. Het combineren met Champions League-winnende coaches is iets waar Kaminski aan gewend raakt sinds hij vorig seizoen met Crystal Palace promoveerde naar de Women’s Super League en dit seizoen veel van wat zij ‚pinch me-momenten‘ noemt.
In wat haar eerste seizoen bij de club was nadat ze in juli 2023 als hoofdtrainer was aangesteld, won Kaminski’s ploeg 14 van hun 22 competitiewedstrijden om de kampioenstitel te veroveren. Tot nu toe heeft haar ploeg dit seizoen vijf punten uit de eerste negen wedstrijden en hoewel ze onderaan staan, staan ze alleen achter Leicester op doelsaldo en staan ze slechts één punt achter Aston Villa en Everton in een gelijkwaardige degradatiestrijd. Bovendien staat Palace al slechts één punt achter op het totaal aantal punten van het afgelopen seizoen voor het gedegradeerde Bristol City.
Terugkijkend op de campagne van haar team tot nu toe zegt Kaminiski: “Het is nieuw terrein voor ons om wedstrijden te verliezen en die psychologische kant echt op de proef te stellen. Maar we wisten dat dit een heel moeilijk seizoen zou worden, de punten zouden schaars zijn en heel moeilijk te behalen. We zitten in de mix, die ik op dit moment met Kerstmis nog steeds behoorlijk respectabel vind, gezien de kloof en de afstand tussen de twee competities. We laten tekenen zien en daar ben ik erg trots op.”
Die kloof tussen de competities is iets dat de Schotse middenvelder van Palace, Chloe Arthur, goed geplaatst is om te analyseren. De 29-jarige maakte vorig seizoen deel uit van het promotiewinnende team van Palace en hielp Bristol City ook naar het hoogste niveau in 2016, voordat hij topprestaties leverde bij zowel Birmingham als Aston Villa.
Voorafgaand aan het bezoek van Manchester United zondag zei Arthur: “We hebben punten gepakt, wat belangrijk was om die vroeg aan boord te krijgen voor dat vertrouwen. Ik denk dat de stap naar boven moeilijker is, want als we teruggaan naar (toen) we promoveerden in Bristol, hadden alle spelers in de competitie een professionele houding, maar was er niet noodzakelijkerwijs de infrastructuur voor alle clubs. Terwijl het vrouwenvoetbal nu zo sterk is gegroeid, trekt de competitie kwaliteitsspelers van over de hele wereld aan. Dat was toen zeker een uitdaging, maar nu is dat nog meer het geval. De spelers die je tegenkomt zijn van wereldklasse.”
Er hebben ook enorme veranderingen buiten het veld plaatsgevonden bij Palace, wat duidelijk blijkt uit hun nieuwe, ultramoderne trainingsfaciliteit die ze delen met de academie van de club, na een investering van £ 20 miljoen. Kaminski spreekt in een vergaderruimte in een gebouw dat nog maar een paar weken oud is en verwijst naar de pre-season trip van haar team naar Utah – de eerste overzeese tournee in de geschiedenis van het damesteam –: “De steun van het bestuur, ik kan niet spreken hoog genoeg. Ik kan Steve (Parish, voorzitter) bellen wanneer ik maar wil, en er zijn niet veel managers die dat kunnen zeggen. Daarvoor verdient hij terecht respect. Hij komt naar bijna al onze games en zelfs als hij er een heeft gemist, kijkt hij online. Hij sms’t me voor en na elke wedstrijd. Dat maakt mij zo trots om hier te zijn.”
na nieuwsbriefpromotie
Palace is blijkbaar ook trots op Kaminski, die eerder coachte in de Engelse jeugd en spreuken had in de achterkamerstaf van Tottenham en Charlton. Arthur voegt eraan toe: “Het was geweldig om onder Laura te werken. Ze is zo authentiek van zichzelf. Ze brengt dat menselijke element in haar werk. Ze heeft een grapje, maar ook een serieuze professionele kant waarbij ze normen eist, dus ik denk dat we een goede balans hebben in ons management, en ik denk dat ze de sleutel is geweest tot ons succes.”
De wedstrijd tegen United biedt nog een kans om van de onderkant van de tafel te verdwijnen voordat de WSL op winterstop gaat. Kaminski wil dat haar team trots is op hun vooruitgang, maar zich ook bewust is van de sleur die ons te wachten staat.
„We spelen tegen de beste teams ter wereld in de beste competitie ter wereld“, voegt ze eraan toe. “We moeten niet vergeten hoe hard we hebben gewerkt om hier te komen, en onszelf soms ook een schouderklopje geven dat we aan het concurreren zijn – het zijn niet wij die onderaan ‚achterblijven‘. We moeten geloven dat we tegen Manchester United gaan strijden en ervoor zorgen dat we de beste prestaties leveren om de club te vertegenwoordigen.“
