Eén plek waar Harris het in de peilingen doet: Red stelt


Uit peilingen blijkt dat vice-president Kamala Harris er absoluut een moordpartij van maakt in… North Dakota?

Hoe vreemd het ook is, uit een gemiddelde van de twee peilingen van de afgelopen 45 dagen blijkt dat ze het daar beter doet dan welke Democratische presidentskandidaat dan ook. Barack Obama in 2008 en vóór hem Bill Clinton in 1996.

Natuurlijk betekent ‘beter presteren’ in North Dakota dat ze nog steeds gemiddeld 18,5 procentpunten achterloopt op Donald Trump. Maar president Joe Biden verloor de Vredestuinstaat met ruim 33 punten in 2020 en Hillary Clinton met bijna 36 punten in 2016. Toch blijkt uit de schaarse peilingen dat Harris bijna halveren die marges.

Nog vreemder: North Dakota is niet de enige. De peilingen van Harris presteren beter dan de verkiezingsmarges van Biden voor 2020 in negen andere rode staten, waaronder de staten met een peiling die sinds 10 september, vanaf vrijdag om 10.00 uur ET, is afgelopen.

Dus wat is er in vredesnaam aan de hand?

Eén groot voorbehoud vooraf: er zijn niet zoveel opiniepeilingen over veilige staten. Er zijn sinds 10 september gemiddeld slechts 3,5 peilingen gehouden in 30 niet-swingstaten. En in nog eens elf staten, plus Washington, DC, zijn er nul peilingen geweest.

Van de dertien rode staten met peilingen sinds 10 september presteert Harris echter in slechts drie gevallen onder de marge van Biden voor 2020. En zelfs dan nog maar nauwelijks. In Montana, Oklahoma en South Carolina presteert ze minder dan twee punten minder, hoewel het nog steeds vrijwel zeker is dat ze die staten zal verliezen.



Wat betekent dit?

Ten eerste zijn haar beter dan Biden-prestaties in Nebraska goede signalen voor haar overwinning in het 2e district van de staat, waarvan de enige verkiezingsstem zou van cruciaal belang kunnen zijn voor een overwinning van Harris. Maar dat wisten we grotendeels al uit peilingen in het district, waaruit blijkt Trump leidt met ongeveer 9 punten.

Het belangrijkste wat deze gegevens suggereren is dat de uitslag van het Electoral College van dit jaar de resultaten van de volksstemming beter zal weerspiegelen. Je weet wel, democratie – of in ieder geval iets dat daar dichter bij staat.

In 2016Trump verloor de volksstemming en kreeg slechts 45,9%, maar hij won een enorm onevenredige 56,5% van de electorale stemmen. Een soortgelijk probleem deed zich voor in 2020 maar draaide zich om: Biden won 51,3% van de populaire stemmen en 56,9% van de electorale stemmen, terwijl Trump 46,8% van de populaire stemmen en 43,1% van de electorale stemmen won.

Dit nadeel van het Electoral College voor de Democraten heeft ertoe geleid dat een Republikeinse presidentskandidaat slechts één keer de volksstemming heeft gewonnen sinds George HW Bush in 1988 (en dat was zijn zoon George W. Bush in 2004). Dit is grotendeels te danken aan het feit dat de Democraten enorme marges behalen in staten met een hoge bevolkingsdichtheid. New York En Californië–terwijl de Republikeinen, als ze staten met een hoge bevolkingsdichtheid als Texas en Florida winnen, vaak winnen door enkel cijfer marges.

(Texas en Florida zijn buiten de rode staatsgrafiek hierboven gelaten omdat ze werden besloten door minder dan 6 punten in 2020 en flirten met swing-state status. En daarom hebben ze veel meer peilingen gezien dan effen rode staten.)

Maar het nadeel van het Kiescollege voor de Democraten lijkt groot krimpen dit jaar. Niet alleen presteert Harris beter dan Biden in veel rode staten met een lage bevolkingsdichtheid, maar ze presteert ook ondermaats in veel blauwe staten met een hoge bevolking.



Vreemd genoeg zou Harris die onder de cijfers van Biden voor 2020 presteert in New York en Californië een Goed ding. Ze heeft nog steeds grote marges in elke staat, maar omdat de marges kleiner zijn, hebben haar cijfers daar waarschijnlijk minder invloed op haar nationale peilingen.

De totale bevolking van blauwe en rode staten waar ze ondermaats presteert ten opzichte van Biden bedraagt ​​125,4 miljoen, maar voor staten waar ze de marges van Biden voor 2020 verslaat, is dat slechts 64,8 miljoen. (Nogmaals, dit omvat alleen staten met opiniepeilingen sinds 10 september.)

Ze leidt Trump bijvoorbeeld nationaal met 1,7 punten 538's opiniepeilingsgemiddelde. Maar als ze landelijk met dat bedrag voorop zou gaan En haar opiniepeilingen in New York en Californië weerspiegelden precies de resultaten van Biden voor 2020, dan zou dat zeker betekenen dat ze met grotere kansen te maken zou krijgen in staten die door kleinere marges zullen worden beslist, zoals bijvoorbeeld Michigan, Pennsylvania en Wisconsin. Maar dat is ze niet. Uit peilingen blijkt haar rennen over zelfs met Troef in die staten.

Anders gezegd: het suggereert dat Harris de volksstemming met minder winst zal moeten winnen om ook het Electoral College te winnen. En dat is een goede zaak voor de Amerikaanse democratie, zo niet ook voor Harris.

Om een ​​betere kans te hebben dan niet om de verkiezingen te winnen, moet ze dat wel doen de populaire stemming winnen met 2 tot 3 punten verschilaldus verkiezingsanalist Nate Silver. Maar bij eerdere verkiezingen waren de Democratische genomineerden veel slechter af. Clinton won de popular vote in 2016 immers met 2,1 punten verschil en kreeg slechts 227 van de 270 kiesmannen die nodig waren om te winnen.

Harris wordt nog steeds geconfronteerd met een domme, ondemocratische achterstand in het Electoral College, maar ze lijkt beter af te zijn dan de Democraten uit het verleden.

Laten we aan de slag gaan met het kiezen van Kamala Harris als onze volgende president! Meld je aan voor zoveel mogelijk diensten tussen nu en 5 november om te praten met progressieve kiezers in belangrijke staten die misschien niet opdagen zonder van je te horen!



Source link