5 redenen om naar 'Wicked' te gaan, zelfs als je een hekel hebt aan muziektheater

Gemakkelijk een van de meest spraakmakende films van 2024, Slecht heeft het officieel overgenomen.

Er zijn video's op elk sociale mediaplatform die verwijzen naar de geënsceneerde productie of de film, de interviews van Ariana Grande en Cynthia Erivo zijn alomtegenwoordig geworden, en de voormalige zelfbenoemde muziektheaternerds komen met duizenden uit hun schulp tevoorschijn. Zijn Eindelijk onze kans om te schitteren en het zou een klein doet te veel denken aan de middelbare school voor de niet-theaterkinderen.

Voor degenen die opgroeiden en zich ergerden aan de zingende kinderen in de gangen of die vonden dat de schoolmusicals saai waren: Slecht heeft nog steeds iets te bieden. Wij willen absoluut niet degenen zijn die iemand ervan weerhouden een 'spannende' filmmusical te zien, vooral niet als deze zoveel eer betoont aan waar iedereen mee is opgegroeid, of ze nu van theater hielden of niet. Daarom hebben we de belangrijkste redenen verzameld om te zien Slechtzelfs als je een hekel hebt aan muziektheater.

1. Het wereldgebouw

Misschien heb je een hekel aan musicals, maar hou je wel van grote wereldopbouwende franchises zoals Harry Potter, Heer van de ringen, Spel der Tronenen meer zoals zij? Dan zul je aanbidden Slecht. Vanaf het begin, Slecht neemt ons van onze stoelen mee naar de wereld van Oz door door de wereldkaart te bladeren met bekende gebieden zoals Munchkinland en de Emerald City naar de kleinere delen van Oz zoals Winkie Country. Terwijl we letterlijk “over de regenboog” worden gevoerd, kunnen we niet anders dan verbaasd zijn over elk detail dat Oz van de verbeelding naar de filmrealiteit bouwt.

Afgezien van de extravagante instellingen, zijn de kostuums, kapsels en zelfs de woordenschat echt van niveau Slecht van het simpelweg plaatsvinden in een andere wereld tot het creëren van een nieuwe cultuur. Denk je dat de tradities van Westeros wild waren? Wacht maar tot je het ziet Slecht – de universiteitspraktijken in Shiz, het treinvervoer naar de Emerald City en zelfs de nacht in de Ozdust Ballroom dragen allemaal bij aan het creëren van een nieuwe wereld.

2. De politiek

Misschien houd je niet van musicals, maar misschien ben je wel diep gepassioneerd door politiek, zowel in werkelijkheid als in fictie. De meeste musicals zijn eigenlijk politiek; zeer zelden zijn ze ‘gewoon voor de lol’, aangezien ze vaak zijn geschreven door een soort zichzelf identificerende outcast die een statement wil maken. Als het erop aankomt Slecht– boek van Gregory Maguire, en geënsceneerde bewerking door Stephen Schwarz en Winnie Holzman – de politiek staat centraal.

De centrale verhaallijn van het verhaal is niet noodzakelijkerwijs de veranderende vriendschap tussen Elphaba en Glinda, maar eigenlijk Elphaba's verlangen om de dieren van Oz te redden. Slecht is eigenlijk een allegorie voor de Holocaust als je ziet hoe de dieren (die ooit qua rechten en intelligentie gelijk waren aan mensen) worden behandeld als vijanden en letterlijk zondebokken. Daarnaast zijn er boodschappen van antiracisme, antifascisme en feminisme die allemaal uiterst relevant zijn voor de echte wereld in 2024.

3. Romantiek en vriendschap

Misschien haat je musicals en houd je van romcoms (dat zou hypocriet zijn, maar doe je ding), in welk geval Slecht zou nog steeds je favoriete film kunnen zijn. Aan de andere kant hou je misschien van verhalen over vrouwelijke vriendschap, zoals Gilmore-meisjes, Grace en Frankie, Speelhuis, Woensdagen meer. Zo ja, Slecht is precies het kopje thee dat je nodig hebt op een koude herfstdag. Het volgt het verhaal van de vijanden Elphaba en Galinda nadat ze per ongeluk huisgenoten zijn geworden in Shiz.

Terwijl de ene gebeurtenis tot de andere leidt, gaan ze van het ‘haat’ van elkaar naar het liefhebben van elkaar. Daarnaast ontstaat er een driehoeksverhouding tussen hen en Fiyero. We willen niets weggeven, maar we kunnen dat wel zeggen terwijl hun relaties heen en weer ebben SlechtIn de plot van de serie zal iedereen die van een verhaal over vriendschap en liefde houdt, geobsedeerd zijn door deze drie personages (plus Nessa en Boq, die hun eigen ingewikkelde romance hebben).

4. De prestaties en het ongebreidelde talent

Het komt zelden voor dat iemand die niet van musicals houdt, muzikaal talent en acteertalent op prijs stelt, maar misschien is het gemakkelijk om te vergeten dat die vaak één en hetzelfde zijn. De optredens van Ariana Grande en Cynthia Erivo zijn beide Oscarwaardig en zouden ons een herhaling kunnen opleveren van de Tony-rivaliteit tussen de originele Glinda (Kristin Chenoweth) en Elphaba (Idina Menzel). Idina won uiteindelijk de Tony Award voor Beste Actrice in 2003, en gelukkig zijn ze sindsdien verzoend. Nog steeds, van genuanceerde gezichtsuitdrukkingen tot onvoorstelbare zang, komen de hoofdrolspelers in beeld Slecht zijn een wonder dat u niet mag missen. Als je Jonathan Bailey's Fiyero, Jeff Goldblum's Wizard en Ethan Slater's Boq toevoegt, Slecht heeft misschien wel de beste prestaties van alle films uit 2024.

5. De nostalgie

Misschien heb je het nog nooit gezien Slecht op Broadway en had er geen interesse in, maar als je zo ver bent gekomen zonder het te zien of te lezen De Tovenaar van Oz minstens één keer woon je waarschijnlijk midden in een zwart-wit Kansas. De eerste film in kleur, De Tovenaar van Oz schreef in 1939 geschiedenis met zijn magische beeld van een wereld voorbij de regenboog. Terwijl de musical voortborduurt op de verhaallijnen en karakters van De Tovenaar van Ozzorgt het formaat van een film ervoor dat de film een ​​nog directer eerbetoon kan brengen aan zijn voorganger.

Van de titelreeks tot Elphaba's ontmoeting met de Tovenaar tot de vermeldingen van klaprozen en munchkins, iedereen die zich maar een beetje herinnert De Tovenaar van Oz als kind wordt teruggeworpen in zijn vroege jeugd. Zelfs muzikale motieven vinden een manier om ons hart te raken en ons te herinneren aan de fantasie van Oz waar we jaren geleden voor het eerst van droomden te ontsnappen. Tussen Slecht's escapisme, politieke thema's, nostalgie, fantasie, karaktervorming en wereldvorming zijn er zoveel redenen om deze ontroerende film voorbij zijn identiteit te zien als een bewerking van een musical. Maar als dat nog niet genoeg is, dan is het ook goed zonder jou.