We zijn iets meer dan een week verwijderd van de belangrijkste verkiezingen van ons leven, en mensen raken gek als ze zich zorgen maken over de laatste peiling. Sommigen vergelijken de situatie van dit jaar met die van 2016, of graven in kruistabellen om de resultaten te ‘ontwarren’, of, het ergste van alles, ze selecteren gegevens die er slecht uitzien voor vice-president Kamala Harris, waardoor ze nog meer reden tot paniek krijgen.
Chill, allemaal. Er is al maanden vrijwel niets veranderd in de race. Dit zijn verkiezingscampagnes waarbij stemmen worden weggegooid. De partij die het hardst werkt, zal winnen. En de gegevens ondersteunen die conclusie.
Gezien het feit dat een goed grondspel 2 tot 3 punten kan betekenen voor een kandidaat, tonen de opiniepeilingen van 538 in wezen alle zeven strijdtonelen binnen de marge van de opkomst, vanaf vrijdag om 10:30 uur ET.
538 omvat veel ‘rode golf’-enquêtes – stembureaus gerund door conservatieven met een duidelijke partijpolitieke inslag. Sommige van die bedrijven waren dat wel een deel van de reden dat iedereen in 2022 een rode golf verwachtte die nooit werkelijkheid werd. Wat dat probleem nog verergert, is dat opiniepeilingen duur zijn, en worstelende mediaorganisaties hebben het aantal opiniepeilingen dat ze houden sterk teruggeschroefd, waardoor de opiniepeilers van de rode golf nog meer gewicht krijgen in de gemiddelden.
De Washington Post sluit veel van die junk-enquêteurs uit, en hun toplijnen zien er daardoor anders uit:
Het opnemen en uitsluiten van opiniepeilers door The Washington Post kan op zichzelf echter een eigen soort vooringenomenheid introduceren, waardoor een al te optimistisch beeld van de race ontstaat! Dit is geen kwestie van 'kies uw meest gunstige aggregator', maar een herinnering dat deze organisaties allemaal, op zijn best, 'educed gissen' doen.
Bovendien zijn veel opiniepeilers misschien zelfs aan het “hoeden” – dat wil zeggen, ze wegen hun opiniepeilingen om een “gelijke” race aan te tonen, zodat ze zich niet kunnen vergissen over wie er heeft gewonnen. Het is een vorm van hedging om hun reputatie (en de toekomst van hun bedrijven) te beschermen.
Maar naar welk gemiddelde je ook kijkt, de race ligt binnen de marge van de opkomst. En er spelen belangrijke dynamieken in de laatste dagen van de race, waarover ik de afgelopen week veel heb geschreven:
-
Trump wel afhankelijk van jonge mannen als onderdeel van de kiezers met een lage neiging moet hij blijken te winnen. Normaal gesproken zijn het de Democraten die onwillige kiezers naar de stembus moeten slepen, maar deze keer moeten de Republikeinen uit de demografische groep komen die dat het minst waarschijnlijk zal doen. Kijkend naar enkele van de vroege gegevenswerkt het tot nu toe niet (hoewel jongeren eerder zullen stemmen op de verkiezingsdag).
-
Ja, onbesliste kiezers zijn frustrerend en belachelijkmaar we hebben ze nodig. En de gegevens suggereren dat als ze blijken, dit in het voordeel van Harris zal zijn. (Daarover hieronder meer.)
-
De Het spelplan van de Harris-campagne is gericht op campagnes om uit de stemming te komen en een laatste poging om de kiezers die op het hek staan, maar naar Harris leunen, naar de stembus te krijgen.
-
De laat-doorbrekende kiezers lijken voor Harris te gaan. Nogmaals, GOTV is van cruciaal belang om deze minder betrokken kiezers te boeien.
-
Er worden hevige gevechten gevoerd Latino En Arabisch kiezers.
A Enquête van de New York Times/Siena College Uit de publicatie van vrijdag blijkt dat de nationale race op 48% gelijk is in een onderlinge strijd, waarbij 4% van de waarschijnlijke kiezers onbeslist blijft. Uit de peiling blijkt echter dat de 15% die “zichzelf omschreef als nog niet volledig beslist” richting Harris neigt.
Bovendien bestaat er zogenaamd een groter universum van “niet-gecommitteerde” kiezers. Dat omvat onbesliste kiezers, maar ook anderen die de ene of de andere kant op leunen en toch beweren bereid te zijn hun stem te veranderen.
Een Washington Post/Schar-school opiniepeiling van de strijdtonelen ontdekte dat 21% van de waarschijnlijke kiezers in die ‘niet-gecommitteerde’ emmer viel, en dat omvatte een groot aantal jonge kiezers (waarvan velen, weet je nog, niet politiek bewust waren tijdens het eerste presidentschap van Trump) en een derde van de kiezers van kleur. Met andere woorden: Harris heeft ruimte om te groeien.
Vorige week bleek ook uit een nationale peiling van Emerson College laatbrekers slingerden zwaar richting Harris: “Kiezers die meer dan een maand geleden hun beslissing hebben genomen over wie ze zullen steunen, kiezen voor Trump, 52% tot 48%, terwijl kiezers die de afgelopen maand of week een besluit hebben genomen voor Harris, 60% tot 36%. … De drie procent van de kiezers die zei dat ze nog van gedachten konden veranderen, geven momenteel de voorkeur aan Harris, 48% tot 43%.
Dit is heel logisch. Trump is een bekende grootheid. Hij is al negen jaar kandidaat voor het presidentschap, terwijl Harris ongeveer drie maanden geleden presidentskandidaat werd.
Alle drie deze peilingen suggereren dat Harris de laatste argumenten wint. Ofwel, ofwel begint de aanhoudende brutale nieuwscyclus van Trump eindelijk zijn tol te eisen.
Nog een laatste opmerking: Harris blijft verpletteren Trump in fondsenwerving – $97 miljoen tot $16 miljoen in de eerste twee weken van oktober. En het bijeenbrengen van dit soort geld laat zien welke kant de sterkere steun van de basis heeft. Deze donaties investeren deze donoren rechtstreeks in de overwinning van Harris. Dat betekent dat ze harder zullen werken om te doen wat nodig is om uit de stemming te komen. En het betekent dat Harris vrijwilligers heeft om GOTV te doen (jullie!), terwijl Trump moet vertrouwen op de betaalde canvassers van Elon Musk … die, in grote aantallen, niet doen waar ze voor betaald worden. Is er iets heerlijkers dan dat Musk wordt opgelicht door zijn eigen waardeloze grondspel?
Zoals ik herhaaldelijk heb gezegd, zal deze race worden beslist door de partij die harder werkt. En op dit moment zijn we ze aan het uitwerken.
Stop niet. Sterker nog: versterk het.
Laat alles onderweg liggen.
