Noot van de redactie: dit artikel is een herdruk. Het werd oorspronkelijk gepubliceerd op 10 oktober 2016.
Als je ooit van Manuka-honing (de wetenschappelijke naam Leptospermum scoparium) hebt gehoord, weet je misschien al dat het al duizenden jaren wordt gebruikt als middel tegen ontstekingen en bacteriële infecties.
Een onderzoek aan de Universiteit van Southampton in Groot-Brittannië meldde dat de honing uit Down Under nuttig zou kunnen zijn om het risico op infecties te verminderen en te helpen voorkomen dat pathogene bacteriekolonies, bekend als biofilm, zich ontwikkelen op katheters en andere medische apparaten.
Katheters worden over het algemeen gebruikt om te controleren hoeveel urine een patiënt vrijgeeft, of om deze af te voeren. Volgens The Journal of Pathology:
“In medische apparaten zitten biofilms waarvan is aangetoond dat ze infecties veroorzaken en fungeren als reservoirs voor ziekteverwekkers. Urinekatheters blijven vaak gedurende langere tijd op hun plaats zitten en zijn gevoelig voor zowel korstvorming als biofilmvorming.
Strategieën voor het minimaliseren van het voorkomen van biofilms vormen de basis van een actief onderzoeksgebied in de biogeneeskunde. Manukahoning heeft (onder andere) gevestigde antibacteriële eigenschappen.”1
Het onderzoek omvatte het plaatsen van Manuka-honing met bacterieculturen, waaronder Escherichia coli (E. coli), de oorzaak van tot 90% van de urineweginfecties (UTI's),2 en Proteus mirabilis, bacteriën die onder bepaalde omstandigheden uit de darm kunnen ontsnappen en een urineweginfectie kunnen veroorzaken,3 om het effect van de honing op de ontwikkeling van biofilm te observeren. Medisch nieuws vandaag meldde:
“Na 72 uur ontdekte het team dat de hoogste verdunning van honing – 16,7% – de plakkerigheid van bacteriën met 77% had verminderd, en alle andere verdunningen hadden de plakkerigheid op dat moment met minstens 70% verminderd.
Wat de biofilmgroei betreft, ontdekten de onderzoekers dat alle concentraties Manuka-honing de groei na (vier) uur hadden verminderd; de hoogste concentratie verminderde de groei met 38% na (vier) uur, oplopend tot 46% na 24 uur.”4
Manukahoning in de echte wereld
Een deel van het protocol in het onderzoek omvatte het verdunnen van de Manuka-honing tot verschillende concentraties en het testen ervan tegen verschillende bacteriën. Zelfs op het zwakste niveau, 3,3%, was het nog steeds in staat de ontwikkeling van biofilms te vertragen en te voorkomen dat bacteriën zich zouden clusteren.
Onderzoekers concludeerden dat de honing in alle gevallen “de bacteriële hechting aanzienlijk remde (verminderde)” – althans dat gebeurde in laboratoriumtests.
In het echte leven kunnen biofilms worden broeinesten van infecties die het aanvankelijke medische probleem in vergelijking doen verbleken. Jaarlijks worden er wereldwijd ongeveer 100 miljoen katheters verkocht, dus ze zijn een natuurlijke leverancier van urineweginfecties en andere infecties.
Wetenschappers willen echter nog steeds verdere tests uitvoeren voordat ze adviseren om honing op katheters in echte ziekenhuisomgevingen te gebruiken, maar zoals een Time-artikel opmerkte:
“Antibioticaresistentie is wereldwijd een groot probleem. Bacteriën kunnen op natuurlijke wijze resistent worden tegen medicijnen die worden gebruikt om ze te behandelen, en het wijdverbreide gebruik van antibiotica door de jaren heen in de geneeskunde en de landbouw heeft aan het probleem bijgedragen.”5
Ze zeggen dat steeds weer hetzelfde doen en een ander resultaat verwachten de definitie van krankzinnigheid is, maar artsen blijven dezelfde ineffectieve methoden en medicijnen toepassen en voorschrijven aan en voor hun patiënten met urineweginfecties en andere gezondheidsproblemen, waardoor hun ziekten vaak verergeren. pijn en lijden erger. En de hele tijd lag de honing vlak onder hun neus.
Gebrek aan onderzoek minimaliseert de effectiviteit van Manukahoning niet
Hoe indrukwekkend de klinische onderzoeken met Manuka-honing ook lijken te zijn, sommige medische instanties beweren dat er onvoldoende bewijs is dat het nuttig zou zijn in medische omgevingen, omdat het in de juiste omgevingen niet 'bewezen' is.
Ondanks het overweldigende succes van de proef konden de onderzoekers uit Southampton alleen maar beweren dat de honing net zo waardevol was als elke andere stof die ze mogelijk hadden onderzocht. In tegenstelling tot sommige andere verbindingen die ze hebben onderzocht (die overigens nog steeds in gebruik zijn), hebben bacteriën nog geen resistentie tegen Manuka-honing ontwikkeld.
De studie concludeerde dat “in feite geen enkel medicijn of verband veel steun krijgt, wat erop wijst dat het vakgebied nog onvoldoende is onderzocht of moeilijk aan te pakken is.” Een soortgelijk onderzoek eind 2011 in Cardiff in Groot-Brittannië bleek zeer vergelijkbare resultaten op te leveren. Microbiologie Vereniging rapporteerde:
“Manukahoning heeft een breed spectrum antimicrobiële activiteit en het gebruik ervan in de klinische setting begint acceptatie te krijgen met de voortdurende opkomst van antibioticaresistentie en de ontoereikendheid van gevestigde systemische therapieën; nieuwe remmers kunnen de klinische praktijk beïnvloeden.”6
Het samenvoegen van Manuka-honing en Streptococcus pyogenes-bacteriën zorgde voor “significante celdood en dissociatie van cellen uit de biofilm.” Deze proef leverde verder bewijs van de voordelen van deze honing voor plaatselijke wondtoepassing.7 Volgens Oxford Journals:
“Sinds eind jaren tachtig is wereldwijd een heropleving van ernstige invasieve infecties als gevolg van Streptococcus pyogenes (ook bekend als groep A-streptokokken) gemeld.
De twee ernstigste invasieve manifestaties zijn het streptokokken-toxische-shocksyndroom (STSS) en necrotiserende fasciitis, die beide gepaard gaan met hoge morbiditeit en mortaliteit.”8
Het potentieel van honing voor natuurlijke afweer en ziektebehandeling zou een eenvoudige oplossing kunnen zijn waar een groter deel van de medische wereld – en ook iedereen die thuis natuurlijke behandelingen wil toepassen – aandacht aan zou moeten besteden.
Honing – Natuurlijk antiseptisch, antibioticum en ontstekingsremmend
De bloemennectar die je als voedsel gebruikt, ook wel honing genoemd, wordt geconcentreerd door uitdroging in bijenkorven en “heeft een zeer complexe chemische samenstelling die varieert afhankelijk van de botanische bron”, zegt een onderzoek.
“Er is gemeld dat honing een remmend effect heeft op ongeveer 60 soorten bacteriën, sommige soorten schimmels en virussen.
Het antioxiderende vermogen van honing is belangrijk bij veel ziektetoestanden en is te danken aan een breed scala aan verbindingen, waaronder fenolen, peptiden, organische zuren, enzymen en Maillard-reactieproducten.
Honing is ook gebruikt in sommige gastro-intestinale, cardiovasculaire, inflammatoire en neoplastische toestanden.”9
Afhankelijk van hun oorsprong en op voorwaarde dat ze voldoen aan de wettelijke normen in Groot-Brittannië, de Food and Drug Administration (FDA) in de VS en elders, is er momenteel een breed scala aan op honing gebaseerde producten van “medische kwaliteit” verkrijgbaar.
In het Southampton-proces werd echter alleen Manuka-honing gebruikt en sindsdien ook tests van vergelijkbare omvang. Deze donkerder dan gewone honing is speciaal verzameld van bijen die zich tegoed hebben gedaan aan de Manuka-boom, die voornamelijk in Nieuw-Zeeland voorkomt. Dr. Bashir Lwaleed, lid van het Southampton-team, merkte op dat hij het eerste team was dat voorstelde om Manuka-honing te gebruiken om het infectierisico te verminderen en de ontwikkeling van biofilm op katheters te helpen voorkomen.
Toch wachten sommige wetenschappers en wondzorgexperts op beter bewijs. BBC Health rapporteerde het antwoord van wondzorgexpert Dame Nicky Cullum, Ph.D., die naar het bewijsmateriaal keek en antwoordde: “Mensen houden van dingen die natuurlijk zijn, maar ze zijn niet altijd effectiever.” Zoals gerapporteerd in BBC Health, zei ze:
“Dit werk van Southampton bevindt zich in een heel vroeg stadium, dus we moeten niet te enthousiast worden. Maar het is een interessante weg die de moeite waard is om te volgen… Uiteraard hebben we meer onderzoek nodig om na te gaan of het de blaas niet irriteert of andere problemen veroorzaakt.“10
Honing helpt
Je hebt misschien al geleerd dat honing zeer effectief is tegen keelpijn en hoest. Het vormt een beschermende film over het gebied, waardoor ontstekingen en irritatie worden verlicht, waardoor het volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een bonafide verzachtend middel is.11 Er is zelfs aangetoond dat het nuttig is bij genitale herpes12 en kanker.
Brandwonden, snijwonden en allerlei soorten insectenbeten zijn de afgelopen paar duizend jaar met succes behandeld met rauwe honing. Voordat penicilline op de markt kwam, was het een populair middel voor wondgenezing, en er zijn door de moderne geneeskunde meer toepassingen ontdekt.
US News vertelde het verhaal van een vrouw met een ‘kratende’ spinnenbeet op haar teen, waarvoor conventionele artsen huidtransplantaties voorstelden en de mogelijkheid om haar voet te verliezen. In plaats daarvan wendde ze zich tot de dokter die de wond wilde behandelen met met honing doordrenkte verbanden. Binnen ongeveer vijf weken was de wond verdwenen. Het rapport voegde toe:
“Het gebruik van honing om wonden te behandelen is nauwelijks een nieuw idee. Antropologen hebben bewijs gevonden waaruit blijkt dat de oude Egyptenaren deze aanpak al 5000 jaar geleden gebruikten. Aristoteles schreef rond 350 voor Christus over het gebruik van het zoete spul als zalf voor wonden. De praktijk is tot op de dag van vandaag in bepaalde stamgebieden in Afrika blijven bestaan. Toch is het grootste deel van de twee miljoen Amerikanen met chronische voetulcera zich waarschijnlijk niet bewust van de genezende kracht van honing.”13
Tegenwoordig is antibacteriële Manuka-honing het enige type honing dat is goedgekeurd voor gebruik als medisch hulpmiddel.14
Rauwe honing – een antischimmel-, antibacteriële en antimicrobiële superstof
Hoewel pure, rauwe en ongefilterde honing naar verluidt niet zo krachtig is, heeft het ook voordelen. Rauwe honing is zelfs antimicrobieel. Het bevordert de juiste omgeving voor het kweken van gezonde bacteriën in uw spijsverteringskanaal en bestrijdt tegelijkertijd schadelijke bacteriën zoals die betrokken zijn bij chronische sinusitis.
Pure honing bevordert ook plaatselijke wondgenezing voor zaken als zweren en zonnebrand, helpt virussen zoals herpes te bestrijden en ondersteunt zelfs een gezond hart door het homocysteïnegehalte te verlagen en te helpen allergieën onder controle houden.
In één onderzoek werd de doeltreffendheid ervan tegen Pseudomonas aeruginosa vermeld, die tussen ongeveer 1960 en het begin van de jaren tachtig een moeilijk te bestrijden ziekteverwekker was, die infecties veroorzaakte “onder patiënten met brandwonden, cystische fibrose, acute leukemie, orgaantransplantaties en intraveneuze drugsverslaving.”15
Er zitten een aantal fantastische ingrediënten in honing. Wetenschappers beginnen er nog maar net een paar te ontrafelen. Eén studie16 legt uit dat de genezende krachten van honing voortkomen uit de antibacteriële werking ervan en het vermogen om de wond vochtig te houden terwijl het weefsel geneest en herstelt.
Bovendien is de antimicrobiële werking (in de meeste honingsoorten) te danken aan de enzymatische productie van waterstofperoxide. Manukahoning kan niet-peroxidehoning worden genoemd omdat de antibacteriële werking blijft bestaan, zelfs als de waterstofperoxidewerking wordt geblokkeerd.
Een deel van deze acties kan te wijten zijn aan de hoge suiker- en lage pH-waarden die de groei van microben belemmeren. De studie voegt eraan toe dat Manuka-honing “naar verluidt een remmend effect heeft op ongeveer 60 soorten bacteriën, waaronder aerobe en anaerobe bacteriën, gram-positieve en gram-negatieve bacteriën.”17
Niet alle honing is (vervaardigd) gelijk
In hetzelfde onderzoek wordt opgemerkt:
“De honing van medische kwaliteit heeft een krachtige in vitro bacteriedodende activiteit tegen antibioticaresistente bacteriën die verschillende levensbedreigende infecties bij mensen veroorzaken. Maar er is een grote variatie in de antimicrobiële activiteit van sommige natuurlijke honingsoorten, die te wijten is aan ruimtelijke en temporele variatie in de bronnen van nectar.”18
Wees voorzichtig bij het kopen van honing, want niet elke honing op de plank is de pure, rauwe en ongefilterde soort die deze eigenschappen heeft. In werkelijkheid, sterk bewerkte honing is zo veranderd dat genezende verbindingen niet meer mogen achterblijven. Een groot deel van dit type komt uit China en bevat niet eens stuifmeeldeeltjes. Om te weten hoe honing wordt nagemaakt, lees mijn artikel “Honing witwassen: is uw honing echt of nep?”
Nog een laatste opmerking: in een recensie met de titel „Een vergelijking tussen honing van medische kwaliteit en tafelhoning in relatie tot de antimicrobiële werkzaamheid“, concludeert WoundResearch.com dat „zowel patiënten als artsen de beperkingen van zelfmedicatie met supermarkthoning en de voordelen ervan moeten begrijpen.“ van gepatenteerde wondverzorgingsproducten.”19
