Muncie Daniels (Colman Domingo) beheerst de kunst om op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. Een parttime bijdrager voor CNN met een passie voor sociale rechtvaardigheidMuncie geeft bovenal prioriteit aan zijn professionele reputatie. Het is sowieso het enige wat hij op dit moment te bieden heeft – hoewel hij ernaar streeft om er op papier zo gepolijst mogelijk uit te zien, is zijn persoonlijke leven op zijn best gespannen. Hij is op pad met zijn vrouw Elena (Marsha Stephanie Blake) en laat hun zoon Demetrius (Thaddeus J. Mixson) in zijn eentje door de beproevingen van de adolescentie heen.
Maar Muncie is ook op de vlucht voor een vorig leven: zijn jonge jaren in Noord-Philadelphia leerden hem alles wat hij weet over grassroots-bewegingen, maar ze brachten evenveel schade als hielpen. Hij praat niet veel over zijn vader, die een levenslange gevangenisstraf heeft uitgezeten na een fatale ruzie om eerlijke huisvesting, en hij negeert vrijwel de leden van zijn familie die hij heeft achtergelaten. Wanneer we hem voor het eerst ontmoeten De waanzineen broze tech noir gecreëerd door Clement Virgo, is hij vastbesloten verder te gaan. Daarom schrijft Muncie in zijn vrije tijd een roman en huurt hij een luxe hut in de Poconos om zijn creativiteit opnieuw aan te wakkeren.
Wat begint als een vredig weekendje weg, verandert al snel in nachtmerries. Wanneer Muncie in de hut ernaast een in stukken gehakt lichaam tegenkomt – wat Mark Simon (Tahmoh Penikett) blijkt te zijn, een beruchte blanke supremacist met een razend populaire QAnon-nieuwsbrief — Meneer “Right Place, Right Time” merkt dat zijn leven volledig op zijn kop staat.
Binnen de kortste keren wordt Muncie hoofdverdachte van de moord op een sekteleider. De FBI verwart zijn banden met de Black Lives Matter-beweging met moorddadige bedoelingen, terwijl Simons volgelingen zijn reputatie alleen maar verder ondermijnen. Ze verspreiden niet alleen desinformatie via het blanke supremacistische forum dat bekend staat als de Forge, ze gebruiken ook hun uitgestrekte netwerk om Muncie en zijn familie in de gaten te houden. Hun persoonlijke informatie staat online, en ze kunnen zich nergens verstoppen zonder een nieuwe kwelgeest tegen te komen. Omdat er nog maar weinig plaatsen over zijn, wordt Muncie gedwongen om hulp te zoeken bij de gemeenschap die hij in North Philly heeft verlaten: zijn vervreemde oudste dochter Kallie (Gabrielle Graham) en Isiah (een stalen Stephen McKinley Henderson), de burgerrechtenactivist die hem praktisch heeft grootgebracht.
Terwijl Muncie ernaar streeft zijn naam te zuiveren, stuit hij onvermijdelijk op een samenzwering die de hele stad bestrijkt. De waanzin om een litanie van actuele thema’s te verkennen. De opkomst van het conservatisme in het hele land is de laatste tijd des te relevanter geworden, en er is waarschijnlijk geen beter moment om een dergelijke serie in première te laten gaan. De waanzin pakt kwesties van blinde onverdraagzaamheid en de rotting van sociale media met vaste hand aan, genietend van de paranoia van Muncie's benarde situatie zonder de centrale boodschap uit het oog te verliezen. Hoewel Virgo en zijn medewerkers niet bang zijn om radicaal conservatisme in zijn vele vormen af te beelden, zorgen ze er ook voor dat ze de andere kant van die medaille – die van het radicale libertarisme – met nuance en intentie onderzoeken.
De waanzin is niet jouw typische Hitchcockiaanse remix, al was het maar omdat het wat bindweefsel deelt met strakke wonden, Zwart geleide verhalen zoals Ga weg En Judas en de Zwarte Messias. Terwijl Muncie dieper deze nieuwe wereld in waadt, omarmt de serie meer psychologische spanning, waardoor je je afvraagt hoeveel hiervan echt is – en als dat zo is, hoeveel ervan kan Muncie verdragen voordat hij knapt. Waar de serie ook zijn naam krijgt, hij is vastbesloten om ons op het puntje van onze stoel te houden. Op dat front, en op zoveel andere fronten, stelt het niet teleur, omdat het een klassiek uitgangspunt injecteert met een broodnodig nieuw perspectief.
