Het vroegtijdige overlijden van de koning heeft een machtsvacuüm achtergelaten, maar een magische spreuk heeft voor een ware populariteitsstrijd voor de volgende heerser gezorgd. Degene die op tijd de gunst van het publiek kan winnen, wordt koning, en jij bent de enige die kan voorkomen dat een despotische autoritair persoon de controle over alles overneemt. Metafoor: ReFantazio is de meest relevante game van het jaar, met ongelooflijk vooruitstrevende thema's die gaan over het wantrouwen van het publiek jegens gekozen functionarissen, gelijkheid en gelijkheid, en de invloed die onze 'fantasiewerelden' kunnen hebben op de werkelijkheid.
Het is een onthutsend ambitieus spel dat erin slaagt te slagen in bijna alles wat het doet, en als je een fan van RPG's het is in ieder geval een van de weinige spellen die je moet spelen. Of je nu een nieuw spel nodig hebt om de koude wintermaanden mee te vullen, of wat geld in je zak hebt zitten wachten op een verkoop — Metafoor zou je volgende keuze moeten zijn.
Metafoor speelt zich af in het koninkrijk Euchronia, dat bestaat uit verschillende regio's die worden bevolkt door acht totaal verschillende stammen (rassen). Raciale spanningen en discriminatie vormen een centraal thema Metafooren iets waar de game nooit voor terugdeinst. Dat komt grotendeels door de hoofdpersoon zelf, die deel uitmaakt van een negende stam genaamd de Elda – een obscuur volk dat in het hele land wordt gediscrimineerd. Het Eldan-ras van de hoofdpersoon komt voortdurend ter sprake, zowel in het verhaal als wanneer hij met willekeurige NPC's praat. Mensen wantrouwen je grotendeels om niets anders dan de stam waar je vandaan komt, iets waar je geen controle over had.
Het verhaal van Metafoor begint wanneer de koning wordt vermoord, waarbij een spreuk in actie wordt gebracht om de volgende heerser te kiezen – en een enorme rots met het gezicht van de koning de lucht in wordt geschoten. De hoofdpersoon maakt deel uit van een verzetsgroep die de rechtmatige prins beschermt, die zelf jaren geleden vermoedelijk werd vermoord. Een tirannieke militaire leider genaamd Louis Guiabern zit achter de meeste van deze gebeurtenissen, in de hoop het hele koninkrijk onder zijn duim te krijgen en de samenleving krachtig te laten evolueren.
Als je het nog niet wist, Metafoor is een uiterst complex verhaal dat bijna 100 uur beslaat, met veel wendingen onderweg. Er is zoveel boeiends aan dit verhaal, en de bovengenoemde thema's worden de hele tijd gebruikt, van de openingsminuten tot de aftiteling.
Metafoor stelt enkele serieus lastige vragen over onze relatie met gekozen functionarissen, en pleit ervoor dat die relatie tweerichtingsverkeer zou moeten zijn – hoe we de machthebbers voortdurend in twijfel moeten trekken. Louis is een fantastische slechterik die rechtstreeks bij dat thema aansluit, waarbij hij geweld en wreedheid gebruikt terwijl de hoofdpersoon vriendelijkheid zou gebruiken.
Maar het is niet alleen het hoofdverhaal dat maakt Metafoor zo aangrijpend, omdat de game fenomenale partijleden heeft die tot de beste behoren die ooit in RPG’s zijn gezien. Elk partijlid is rechtstreeks betrokken bij het verhaal, maar heeft ook zijn eigen verhaallijn – van de in ongenade gevallen ridder Heismay die het overlijden van zijn zoon onder ogen ziet, tot de drieogige Eupha die worstelt met het racisme dat haar volk zo vaak ziet. Deze karakterverhalen zitten boordevol emotionele verhalen die de overkoepelende thema’s ondersteunen.
Maar zelfs vanuit gameplay-oogpunt Metafoor is ongelooflijk ambitieus. Als je een Persona-game hebt gespeeld, ben je meteen bekend met de structuur ervan Metafoor en erken de turn-based gevechts- en tijdmanagementsystemen. Naarmate je verder komt in het spel, doorloop je dag-en-nachtcycli op een kalender. Je krijgt deadlines voor wanneer je grote kerkers moet verslaan, en tussendoor kun je vrije tijd besteden aan activiteiten: een band opbouwen met je volgers, kwaliteiten als moed en verbeeldingskracht stimuleren, optionele speurtochten en kerkers aangaan, en meer.
Er is bijna een overweldigende hoeveelheid dingen te zien en te doen Metafoormaar daar houdt het plezier niet op. Metafoor heeft enkele van de beste turn-based gevechten uit de geschiedenis van videogames, waarbij de nadruk ligt op strategie en het op de juiste manier gebruiken van elk partijlid. Ondanks dat ze turn-based zijn, kunnen gevechten snel en pittig aanvoelen, vooral als je leert hoe je kunt profiteren van de elementen en de zwakke punten van de vijand.
Maar een extra nuance is Archetypes, een robuust functiesysteem waarmee je verschillende banen en vaardigheden kunt mixen en matchen. Er zit zoveel variatie in het Archetype-systeem dat je de gevechten echt kunt aanpassen zoals jij dat wilt. Misschien wil je dat de hoofdpersoon een betoverende krijger is, dus investeer je in de Warlock- en Warrior-archetypes – of je kunt hem op de achterste rij plaatsen als sluipschutter om zwakke punten op te sporen.
Metaforen Het vechtsysteem begint sterk, maar wordt steeds complexer naarmate je verder komt en hoe meer archetypes je ontgrendelt. Het is een werkelijk fantastisch systeem dat voortdurend briljant ontworpen en uitdagende bazen jouw kant op gooit.
Het is moeilijk om niet te praten over wat Metafoor doet het goed voor duizenden woorden – er is echt genoeg om door te gaan. Ik heb nog niet eens gesproken over de verbluffende visuele presentatie en soundtrack, plus geweldige stemprestaties van bijna iedereen.
Metafoor voelt als een visionair spel, een van die ervaringen waar we op terug zullen kijken als een decenniumbepalend moment – niet alleen vanwege hoe goed het is, maar vanwege de manier waarop het je doet nadenken over de thema’s en nadenkt over de grotere implicaties voor de echte wereld. Als er één spel is dat je deze winter gaat spelen, dan zou het Metaphor moeten zijn: ReFantazio.