Uitgebreide, denkbeeldige werelden openen zich rond de jeugdige personages José Luis Ceña's olieverfschilderijen. Zijn protagonisten zijn borstelig, spetterend en soms wazig aan de randen, trekken zelfgemaakte kostuums aan en lopen door forten gemaakt van lakens en dozen.
„Ik geloof dat het dieper ingaan op het onderwerp kinderen in mijn schilderijen tot stand is gekomen als resultaat van het krijgen van mijn twee kinderen“, vertelt de kunstenaar aan Colossal. “Als je met kinderen leeft, besef je zaken waarvan je dacht dat ze vergeten waren.”
Ceña concentreert zich op spel om het contrast te belichten tussen de onschuld van de jeugd en wat hij beschrijft als ‘het verval van de wereld die we achterlaten’.
In zijn meest recente serie Papieren verhalen, kinderen dragen maskers en doorkruisen een verzonnen kartonnen wereld. De scènes zijn gemaakt van alledaagse materialen en transformeren in fantastische rijken vol dieren, dinosaurussen en spannende mysteries.
De psychologie van kostuums en verhulling speelt een metaforische rol in Ceña's schilderijen en weerspiegelt hoe mensen zich conformeren aan de actualiteit van volwassenheid en de samenleving. “We dragen deze maskers elke dag en proberen een beeld van onszelf te projecteren dat in de meeste gevallen niet strookt met de realiteit waarin we leven”, zegt de kunstenaar. “Dit komt vooral tot uiting in ons gebruik van sociale media.”
Levendige landschappen hebben vaak geen diepte, alsof ze uit papier zijn gesneden en gelaagd tot een toneelachtig decor. Deze afgeplatte scènes ‘suggereren dat deze werelden voorbestemd zijn om op te lossen, om in zichzelf op te vouwen’, zegt Ceña, eraan toevoegend dat ‘eenzaamheid een stille hoofdrolspeler is’.
Het hier getoonde werk was onlangs te zien bij Galerie LeRoyeren je kunt meer van Ceña's werk ontdekken Instagram.
