ASTANA – Bijna driekwart van de Kazachstaanse burgers die onlangs zijn ondervraagd door het Kazachstan Instituut voor Strategische Studies (KazISS) beoordelen de veranderingen in hun gezin in de afgelopen 33 jaar positief.
Fotocredit: The Astana Times
In haar onderzoek dat op 12 november werd gepubliceerd, vroeg de KazISS de respondenten om niet de economische prestaties van de staat en haar beleid te evalueren, maar de veranderingen in hun eigen families.
Respondenten beoordeelden de veranderingen die zich sinds 1991 in hun gezin hebben voorgedaan op vijf gebieden: het leven in het algemeen, het leven in hun stad/dorp, gezinsrelaties, inkomen en gezondheid.
Vanuit mijn perspectief is het leven in het land drastisch veranderd, als ik de manier waarop ik groeide vergelijk en nu mijn zoon zie groeien in het onafhankelijke Kazachstan.
Inkomen
Het gezinsinkomen is ongetwijfeld toegenomen en we hebben nu een overvloed aan mogelijkheden, entertainment en winkels. In mijn jeugd waren gezinsuitjes naar cafés en speelgoedwinkels ongebruikelijk.
Dana Omirgazy, AT-verslaggever
Toen ik klein was, kochten mijn ouders een Snickers-reep en die verdeelden we in vijf delen: voor vader, moeder, zussen en mij. Het was hilarisch en vervulde mij met vreugde. Als jongste kind gaven mijn ouders mij af en toe hun porties.
Je kunt jongeren hier niet meer mee verrassen. Er is veel voor nodig om hen vandaag de dag te verrassen. Als moeder ben ik bezorgd dat kinderen snel hun interesse in speelgoed verliezen. Ik ben van mening dat beschikbaarheid en toegankelijkheid deze interesse bederven en de duur van het genot van welk proces dan ook in de toekomst kunnen beperken.
We hebben nu grotere mogelijkheden in elk aspect van het leven; informatie komt uit vele bronnen, waaronder sociale-mediasites en traditionele media. Tegenwoordig consumeren individuen veel informatie, waaronder gevaarlijke informatie, en het is van cruciaal belang dat volwassenen jongeren helpen bij het kiezen van wat ze willen kijken.
Mijn zoon maakt zich nu klaar voor school en ik was verrast door de keuze uit Kazachse scholen die ouders nu hebben: staats- en particuliere, internationale en microscholen die de voorkeur geven aan kleine klassen en leerlingen de mogelijkheid bieden hun individualiteit te ontdekken en tot uitdrukking te brengen. Het lijkt erop dat er in mijn tijd vooral staatsscholen waren. Ik heb zowel op een Russische als op een Kazachse school gestudeerd, en er was een groot verschil voor mij. Nu ben ik heel blij dat er veel aandacht wordt besteed aan de Kazachse taalontwikkeling.
In die eerste jaren hebben onze ouders veel moeilijke beproevingen doorstaan en ze hadden maar één doel: ons voeden, overleven, ons waarden bijbrengen, goede mensen van ons maken, ons inschrijven op de kleuterschool en ons voorzien van een onderwijs. We hoeven niet langer in de rij te staan voor voedsel, noch hoeven we hard te werken om in ons levensonderhoud te voorzien; in plaats daarvan kunnen we de geneugten van het moderne leven in overvloed proeven en naar welk land dan ook reizen. Het is van cruciaal belang dat we dit te allen tijde onthouden en onze ouders dankbaar zijn voor wat we hebben.
Familierelaties
Het aantal echtscheidingen is de afgelopen jaren gestegen, en op basis van persoonlijke ervaringen is dit waarschijnlijk niet te wijten aan een afname van het belang van gezinswaarden. Natuurlijk eindigen destructieve gewoonten en gedrag doorgaans in een echtscheiding.
De oudere generatie herinnert zich dat het in de Sovjettijd voor een gescheiden persoon moeilijker was om carrière te maken dan voor een getrouwde persoon. In die tijd werden echtscheidingen in de samenleving veroordeeld. Kazachstan werd pas 33 jaar geleden onafhankelijk en onze mensen leren de volledige verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen, ze worden geconfronteerd met veranderende omstandigheden.
Mijn generatie trouwde, door traagheid, jong, net als onze moeders. In gezinsrelaties kunnen zich echter omstandigheden voordoen waarmee echtparen niet willen leven. Op dat moment zien we dat we in een vrije samenleving leven en beslissen we zelf of we ons hele leven zo willen leven of niet. Dat is de reden waarom het aantal echtscheidingen is gestegen. En nu beseffen degenen die een scheiding hebben doorgemaakt en levenservaring hebben opgedaan, dat het huwelijk zorgvuldig en verstandig moet worden genomen, en dat het de voorkeur verdient dat een kind niet alleen in een compleet, maar ook in een gelukkig gezin leeft.
Ook zie ik een stijging in de gemiddelde leeftijd bij het eerste huwelijk voor zowel bruidegoms als bruiden, en ik denk dat dit de beste optie is, omdat degenen die trouwen dit doelbewuster en voorbereider doen, wat kan leiden tot een verlaging van het niveau van de huwelijkstrouw. uiteenvallen van het gezin. Vrouwen kunnen nu op elke leeftijd bevallen. Dit is nu onder meer haalbaar dankzij de ontwikkeling van geavanceerde voortplantingstechnologie. Voorheen probeerden vrouwen te bevallen voordat ze 30 jaar oud waren. Moderne statistieken tonen aan dat de gemiddelde leeftijd van een moeder bij de geboorte is gestegen in vergelijking met voorgaande jaren, tot 31,5 jaar in 2022.
Ik geloof dat het meest cruciale aspect van een relatie het vermogen is om te luisteren en aandacht te schenken aan iemands gevoelens en woorden. Iedereen moet gehoord worden. Aandacht en tijd zijn de meest essentiële gaven; we moeten leren samen te zijn, zonder onderbrekingen te communiceren en regelmatig te spreken.
Als we onze nationale identiteit en tradities behouden, kunnen we het respect voor familiewaarden herstellen. De generatie van onze kinderen zal het huwelijk zorgvuldiger benaderen en het aantal echtscheidingen zal afnemen. Als natie groeien en ontwikkelen we ons, en we zullen dit geleidelijk bereiken.
Gezondheid
De afgelopen jaren zijn mijn familie en ik meer bezig geweest met onze gezondheid. Naarmate we meer informatie hebben gekregen, zijn we meer geïnteresseerd geraakt in onze gezondheid om een lang en bevredigend leven te leiden. We verwijderen schadelijke voedingsmiddelen uit onze voeding voor een betere gezondheid. Steeds meer mensen doen aan sport en fysieke activiteiten en geven de voorkeur aan gezondere voedingsproducten.
Gezondheid is voor ieder mens van het allergrootste belang, en we moeten om persoonlijke redenen zorg dragen voor onze lichamelijke en geestelijke gezondheid. In onze drukke levens kunnen mensen de jaarlijkse controles echter negeren of vergeten, waardoor tijdige preventie, diagnose en behandeling verzekerd zijn. Nu biedt elke polikliniek medische zorg en controles, en particuliere laboratoria bieden bloedonderzoek van hoge kwaliteit.
Helaas is allergie de afgelopen dertig jaar een belangrijk gezondheidsprobleem geworden, niet alleen in Kazachstan maar in bijna elk land, als gevolg van het milieu, vooral stof- en luchtvervuiling.
Leven in de stad
Astana is sinds 2002 mijn thuis en ik ben getuige geweest van de transformatie ervan. In die tijd begon de administratie parken en groene zones aan te leggen en jonge bomen met zwakke stammen te planten. Ruim twintig jaar later zijn deze parken veranderd in prachtige groene ruimtes met hoge bomen waar je keer op keer naartoe wilt komen. Ik waardeer de vele parken die de stad vandaag de dag kent, waar je op het groene gras kunt gaan zitten, kunt picknicken in de zomer, in het weekend met je kinderen van de glijbanen kunt genieten en in de winter thee kunt drinken uit een thermoskan.
Natuurlijk, hoe hard iemand ook probeert alleen het goede in dingen te vinden, je zult af en toe verspilling in je stad ontdekken en getuige zijn van schadelijk gedrag in de samenleving.
Net als iedereen denk ik vaak na over de toekomst en de opvoeding van mijn kind, en ik heb het gevoel dat als ik de cultuur van de samenleving waarin ik en mijn kind zullen leven wil veranderen, ik bij mezelf moet beginnen, en dat doe ik voortdurend. Ik heb bijvoorbeeld altijd kattenvoer en een zak bij me, zodat ik, als ik plastic afval of een lege fles tegenkom, dit kan verzamelen en naar de volgende prullenbak kan dragen. Ouders leren hun kinderen door hun daden wat goed en fout is. Voor mij gaat de gedragscultuur vooral over veiligheid.
Het is essentieel om ons af te vragen wat wij als samenleving kunnen doen om Kazachstan gezonder, veiliger en gelukkiger te maken voor ons en onze kinderen.
