Neon, het meest nobele teken
Ik hield van dit artikel over NeonWorks wat de laatste neon-ambachtsman in de Bay Area lijkt te zijn. De eigenaar, Jim Rizzo is een personage, en het artikel staat vol met nuggets zoals:
“Ik denk dat de liefde voor neon er nog steeds is, maar omdat de budgetten krap zijn, gaan mensen over op LED-nep-neon. Heb je dat spul gezien? Het lijkt op neon, maar het is plastic met kleine diodes erin. … Niemand redt het in Amerika.”
Rizzo verzorgt de installaties, wat betekent dat hij vaak 16 verdiepingen in een bootsmanstoel hangt terwijl hij aan hotelborden sleutelt. Hij kan de duizelingwekkende hoogte aan: “Ik hou van hoogten.” Waar hij niet tegen kan zijn de duiven. “Ik maak in een oogwenk een duif dood, ik haat ze”, grapt hij. “Het bord van het Avenue Theatre (in San Francisco) was zo vervallen en vol met duiven dat we elke dag als we erheen reden, zoiets hadden van: ‘Uhhhhhgh.'”
‘Buisbuigen’ is de term voor het verwarmen en vormgeven van neonbuizen met bijna middeleeuws aandoende vlamtoortsen – de handel staat vol met zulke prachtige termen, waaronder ‘inzakken’ (wanneer een buis door de zwaartekracht naar beneden zakt), ‘blockout-verf’ (zwarte pigment dat wordt gebruikt om de illusie van letterbreuken te creëren) en “bombarderen” (een buis onder stroom zetten om onzuiverheden te verwijderen).