André Onana (Manchester United)
De Kameroener kende in Engeland een debuutseizoen om snel te vergeten. Een reeks blunders tijdens een nachtmerrieachtige Champions League-campagne hielp bijdragen aan het vertrek uit de groepsfase van Manchester Unitedterwijl spraakmakende fouten op binnenlands front tot serieuze vragen over zijn toekomst leidden. Onana heeft dit keer een veel betere start gehad, waarbij ze geen opvallende tegenstanders liet vallen en vijf keer de nul hield in elf wedstrijden, het hoogste aantal van alle keepers. Hij presteert overmatig op het gebied van het stoppen van schoten en kan bogen op een slagingspercentage dat op koers ligt om hoger te zijn dan vorig seizoen. Een onverwacht geruststellende aanwezigheid tijdens een nieuwe periode van onrust aan het begin van het seizoen op Old Trafford.
Ola Aina (Nottingham Forest)
Pas afgelopen zomer kreeg Aina een contractverlenging van één jaar na een stop-start eerste seizoen bij Forest, onderbroken door een reis naar de Africa Cup of Nations en een blessure. Aina heeft de afgelopen drie maanden goed genoeg gespeeld om degenen die verantwoordelijk zijn voor deze spaarzaamheid te verpesten. hun onwil om hem een langere deal aan te bieden. Nadat hij het seizoen als linksback was begonnen, werd de Nigeriaanse international na drie wedstrijden naar rechts gewisseld en floreerde hij. De strakke teugel waaraan hij Luis Díaz tijdens de wedstrijd vasthield De overwinning van Forest op Liverpool was een van de beste verdedigende prestaties van alle spelers in deze campagne.
Nikola Milenkovic (Nottingham Forest)
In een speelfilm die uitsluitend uit Forest-spelers had kunnen bestaan, is de aanvoerder van Servië een opvallende verschijning als speler Eredivisie succesverhaal sinds zijn zomerovername van £12 miljoen bij Fiorentina. Milenkovic, die vorig seizoen werd opgesteld in een ploeg die doelpunten uit spelhervattingen teweegbracht, had weinig of geen tijd nodig om te acclimatiseren, terwijl hij hielp de verdediging van Nuno Espirito Santo om te vormen tot de op één na gemeenste van de top. Terwijl Forest's verstrooide benadering van transferactiviteiten onderwerp van spot is geweest, draagt de uitmuntende samenwerking tussen Milenkovic en zijn centraal verdedigende sidekick Murillo in belangrijke mate bij aan de onverwacht verheven positie van de club in de competitie.
Michael Keane (Everton)
Michael Keane, een perifere figuur die vorig seizoen slechts negen competitiewedstrijden speelde, heeft dat totaal al geëvenaard met elf gespeelde wedstrijden in dit seizoen. Vrijwel zeker een van de vier of vijf niet bij naam genoemde spelers waarvan Sean Dyche erkende dat Everton-fans niet in zijn ploeg wilden zien, het is onwaarschijnlijk dat de 31-jarige zijn plaats zal behouden nu Jarrad Branthwaite weer fit is, maar een fatsoenlijke plaatsvervanger, die zelfs twee doelpunten scoorde. De keuze van hen? Een linksbenige schreeuwer in het dak van het net vanuit een krappe hoek tegen Ipswich, waar zelfs zijn meest vocale tegenstanders op de been zouden zijn geweest.
Antonee Robinson (Fulham)
Hoewel de seizoensverbetering van Robinson Fulham-fans niet zal verrassen, heeft zijn opmerkelijke vorm de wenkbrauwen doen fronsen bij degenen die minder gewend zijn hem te zien spelen. Hij staat op de derde plaats onder de Premier League-verdedigers als het gaat om het maken van tackles en onderscheppingen. Het lijkt erop dat hij uitblonk in een ploeg van Fulham die ver boven verwachting presteerde. De vlotte Amerikaanse international heeft frequent flyer-punten verzameld met zijn regelmatige overlappende sprints langs de linkervleugel en geen enkele topverdediger heeft zijn drie assists overtroffen. In de huidige vorm is Robinson misschien wel de beste linksback op het hoogste niveau en de kracht ligt grotendeels bij de 27-jarige die bekend staat als Jedi.
Ryan Gravenberch (Liverpool)
Gravenberch, een selectiespeler onder Jürgen Klopp, heeft slechts elf wedstrijden nodig gehad om de uitstekende verdedigende middenvelder te worden waarvan veel Liverpool-fans niet wisten dat hun club al in de boeken stond. De jonge Nederlander floreert in zijn diepliggende rol als zittende middenvelder in de dubbelpivot waar Arne Slot de voorkeur aan geeft, een positie waarin hij eerder voor Ajax speelde. „Dit seizoen is het mijn doel om nog meer te spelen dan vorig seizoen en ik ben op weg“, zei de middenvelder die aan elk van de elf Premier League-duels van Liverpool is begonnen en er slechts één niet heeft afgemaakt.
Pape Sarr (Tottenham)
Toen Tottenham Hotspur van een achterstand kwam om Aston Villa te slopen nadat hij een doelpunt achter zich had gelaten, was Sarr de uitblinker. De 22-jarige Senegalese international won de bal negen keer op het middenveld en zijn directe actie op de bezoekers leidde tot twee van de vier doelpunten van zijn ploeg. Een ogenschijnlijk onvermoeibare atleet wiens uitstekende samenwerking naast Dejan Kulusevski op het middenveld van Ange Postecoglou James Maddison naar de marge heeft gedrongen, ondanks dat de Engelse international niet veel verkeerd heeft gedaan. Er worden nog meer vragen gesteld aan de Australische aanhang Thuisnederlaag van de Spurs tegen Ipswichzal hij hopen dat Sarrs werkethiek hem helpt zijn baan te behouden.
na nieuwsbriefpromotie
Matheus Nunes (Manchester City)
Vorig seizoen een kleine speler na de zijne verhuizen van WolvenNunes heeft optimaal gebruik gemaakt van de extra verantwoordelijkheden die Pep Guardiola hem heeft gegeven vanwege de blessurecrisis van de club. Nunes, van huis uit een centrale middenvelder, is op links ingezet en scoorde in alle competities drie doelpunten, gaf vier assists en creëerde zeven grote kansen. Met rapporten die erop wijzen dat Nunes genoeg heeft gedaan om een plek op zijn favoriete positie te verdienen bij de terugkeer van Jack Grealish en Jérémy Doku uit de behandelkamer, zou de 26-jarige toch kunnen genieten van een langere periode in het team.
Facundo Buonanotte (Leicester)
Deze Argentijnse tienervleugelspeler, gehuurd door Brighton, is terechtgekomen in een gepromoveerde ploeg die het altijd moeilijk had en onmiddellijk indruk maakte. Buonanotte was een vaste waarde in het eerste elftal, ondanks de geweldige bijdragen van Abdul Fatawu en Stephy Madvididi aan de promotie van Leicester vorig seizoen. Buonanotte heeft het hoogste aantal doelpunten van vorig seizoen van drie doelpunten al geëvenaard terwijl hij twee assists gaf. Hij is er altijd op gebrand om het op te nemen tegen verdedigers die aan de rand van zijn eigen strafschopgebied staan. Hij is net zo enthousiast als het erom gaat zijn handen vuil te maken en doet graag zijn deel van het verdedigende werk.
Chris Wood (Nottingham Forest)
Weinigen hadden verwacht dat deze dertiger de ranglijst van de Gouden Schoen in gevaar zou brengen, maar daar staat hij op acht doelpunten, schouder aan schouder met Mo Salah en Bryan Mbeumo, met alleen Erling Haaland voor hen. De enige spits aan de spits van Nuno Espirito Santo's 4-2-3-1 speer, Wood's lichamelijkheid maakt hem tot een handjevol, terwijl hij ook profiteert van de uitstekende service van Morgan Gibbs-White, Anthony Elanga en Callum Hudson-Odoi. De grote Kiwi is niet zo goed in de lucht als hij zou moeten zijn, maar scoort wel belangrijke doelpunten, waarbij elk van zijn acht heeft bijgedragen aan het puntentotaal, waardoor Forest hoog op de vijfde plaats staat.
Liam Delap (Ipswich)
Ondanks dat hij pas 21 was, had Delap iets te bewijzen toen hij naar Ipswich verhuisde na drie tamelijk teleurstellende huurperiodes van Manchester City bij verschillende Championship-clubs. Hij werd in het diepe gegooid omdat Ipswich er niet in slaagde andere zomerdoelstellingen veilig te stellen en kwam van de grond met een prachtig solodoelpunt tegen Fulham en heeft er sindsdien nog vijf toegevoegd. Snel, dol op een overstap, een kwelgeest van centrale verdedigers en gezegend met het vermogen om de bal te slaan met de kracht van 10.000 zonnen, is hij goed op weg om het vertrouwen dat Kieran McKenna in hem heeft getoond terug te betalen.
