In reactie op een onderzoek van ProPublica eiste senator Richard Blumenthal antwoorden van de wapenindustrie over haar ‘geheime programma’ om informatie over wapenbezitters te verzamelen voor politieke doeleinden.
Een Amerikaanse senator bekritiseerde deze week de wapenindustrie voor het in het geheim verzamelen van persoonlijke informatie van vuurwapenbezitters voor politieke doeleinden, en noemde dit een “invasieve en gevaarlijke inbreuk” op de privacy en veiligheid.
Blumenthal, voorzitter van een subcommissie privacy in de Senaat, gaf de NSSF een deadline van 21 november om verschillende vragen te beantwoorden. Hij wilde meer weten over welke bedrijven informatie aan de database hebben toegevoegd, welk type klantgegevens er worden gedeeld en of de gegevens nog steeds door de organisatie of door anderen worden gebruikt.
De senator, die twintig jaar lang procureur-generaal van Connecticut was en consequent wetgeving heeft gesteund om wapengeweld terug te dringen, zei dat hij ook “gefrustreerd” was door “in het oog springende discrepanties” tussen wat ProPublica aan het licht bracht en de eerdere reacties van de NSSF aan zijn kantoor.
In 2022 stuurde Blumenthal de NSSF een lijst met vragen na het lezen van gelekte documenten die terloops naar de database verwezen. In zijn reactiezou de NSSF het bestaan van de database niet erkennen.
“Het geheimzinnig verzamelen en delen van privé-informatie door NSSF en haar partners lijkt de federale wetgeving inzake consumentenbescherming te hebben geschonden en aanzienlijke gegevensprivacy- en veiligheidsrisico’s te hebben gecreëerd voor wettige wapenbezitters”, schreef Blumenthal.
De klantinformatie was aanvankelijk afkomstig van decennialange garantiekaarten die werden ingevuld en teruggestuurd naar wapenfabrikanten voor kortingen en reparatie- of vervangingsprogramma's. Uit een ProPublica-onderzoek van tientallen garantiekaarten uit de jaren zeventig tot en met vandaag bleek dat sommige klanten beloofden dat hun informatie strikt vertrouwelijk zou worden gehouden. Anderen zeiden dat sommige informatie met derden kan worden gedeeld voor marketing en verkoop. Geen van de kaarten informeerde kopers dat hun gegevens door lobbyisten en adviseurs zouden worden gebruikt om verkiezingen te winnen.
Het schenden van een belofte van strikte vertrouwelijkheid op garantiekaarten of het nalaten te vermelden dat consumenteninformatie aan de NSSF zou kunnen worden gegeven, kan volgens de Federal Trade Commission Act in aanmerking komen als een misleidende praktijk, zeggen privacy- en juridische experts. Volgens de wet moeten bedrijven hun privacybeleid volgen en tegenover consumenten duidelijk zijn over hoe zij hun informatie zullen gebruiken.
De NSSF reageerde niet op berichten waarin om commentaar werd gevraagd. Eerder verdedigde de groep de gegevensverzameling en zei in een verklaring aan ProPublica dat elke suggestie van “onethisch of illegaal gedrag volkomen ongegrond is.” In de verklaring stond: “Deze activiteiten zijn volledig legaal en zijn dat altijd geweest, en vallen onder de voorwaarden van elke individuele fabrikant, bedrijf, datamakelaar of andere entiteit.”
Glock en Smith & Wesson hebben niet eerder gereageerd op de verzoeken van ProPublica om commentaar. In de jaren sinds de lancering van het programma voor het delen van gegevens is Remington opgesplitst in twee bedrijven en verkocht. Remarms, eigenaar van de oude vuurwapendivisie, zei destijds niet op de hoogte te zijn van de werking van het bedrijf. Het andere deel van het bedrijf is nu eigendom van Remington Ammunition, dat zei dat het “geen persoonlijke informatie aan de NSSF of een van zijn leveranciers had verstrekt.”
De NSSF, opgericht in 1961 en momenteel gevestigd in Shelton, Connecticut, vertegenwoordigt duizenden vuurwapen- en munitiefabrikanten, distributeurs, detailhandelaren, uitgevers en schietbanen. Hoewel niet zo bekend als de belangrijkste lobbyist voor wapenbezitters, de National Rifle Association, wordt de NSSF gerespecteerd en invloedrijk in zakelijke, politieke en wapenrechtengemeenschappen.
De organisatie woedt al twintig jaar tegen pogingen van de overheid en het bedrijfsleven om informatie over wapenkopers te vergaren. Zoals onlangs als dit jaarDe NSSF drong aan op wetten die creditcardmaatschappijen zouden verbieden speciale codes voor vuurwapenhandelaren te creëren, en beweerde dat de codes zouden kunnen worden gebruikt om een register van wapenkopers op te zetten.
Als groep zijn wapenbezitters fel beschermend over hun persoonlijke gegevens. Velen hebben goede redenen. Tot hun gelederen behoren politieagenten, rechters, slachtoffers van huiselijk geweld en anderen die te maken hebben gehad met ernstige bedreigingen.
De wapenindustrie begon ongeveer zeventien maanden vóór de verkiezingen van 2000 met het verzamelen van gegevens, omdat zij te kampen had met een waterval van financiële, juridische en politieke bedreigingen.
Binnen drie jaar bevatte de database van de NSSF – gevuld met informatie over garantiekaarten en aangevuld met namen uit kiezerslijsten en jachtvergunningen – minstens 5,5 miljoen mensen. De informatie stond centraal in wat NSSF haar kiezerseducatieprogramma noemde, waarbij brieven, ansichtkaarten en later e-mails werden verzonden om wapenkopers te overtuigen om op de politieke kandidaten van de vuurwapenindustrie te stemmen.
Omdat de privacywetten de namen van kopers van vuurwapens aan het publiek onttrekken, gaven de verkregen gegevens NSSF het unieke vermogen om grote aantallen wapenbezitters of schietsportliefhebbers te identificeren en te contacteren. De NSSF heeft haar programma voor het helpen kiezen van zowel George W. Bush als Donald Trump in het Witte Huis gecrediteerd.
In april 2016 leverde een aannemer van het NSSF-project voor kiezerseducatie een grote hoeveelheid gegevens aan Cambridge Analytica, een politiek adviesbureau dat volgens interne e-mails en documenten van Cambridge een sleutelrol speelde in de nipte overwinning van Trump dat jaar. Het bedrijf ging later failliet vanwege een wereldwijd schandaal over de omgang met vertrouwelijke consumentengegevens.
De aan Cambridge verstrekte gegevens omvatten 20 jaar garantiekaartinformatie van wapenbezitters en een aparte database met klanten van Cabela's, een detailhandelaar in sportartikelen met ongeveer 70 winkels in de VS en Canada.
Cambridge combineerde de NSSF-gegevens met een breed scala aan gevoelige gegevens verkregen van commerciële datamakelaars. Het omvatte het inkomen van mensen, hun schulden, hun religie, waar ze recepten afvulden, de leeftijd van hun kinderen en de aankopen die ze voor hun kinderen deden. Voor vrouwen onthulde het intieme elementen, zoals of het ondergoed en de andere kleding die ze kochten grote maten of klein waren.
De informatie werd gebruikt om psychologische profielen van wapenbezitters te creëren en scores toe te kennen aan gedragskenmerken, zoals neuroticisme en vriendelijkheid. Omdat de NSSF Trump en pro-gun congreskandidaten steunde, hielpen de profielen Cambridge om de politieke boodschappen van de NSSF op de kiezers af te stemmen op basis van hun persoonlijkheid.
ProPublica is een onderzoeksredactiekamer die de Pulitzerprijs heeft gewonnen. Meld u aan voor De Big Story-nieuwsbrief om verhalen zoals deze in je inbox te ontvangen.
