Iedereen houdt van Adam Brody en Kristin Bell in Nobody Wants This. Dit is waarom.
Misschien heb je alle 10 afleveringen van de nieuwe geweldige romcom-serie van Netflix al doorgenomen Niemand wil dit. Als dat zo is, dan neem ik het je niet kwalijk. Als de lovetruck Joanne en Noah, Kristin Bell en Adam Brody Er is voldoende chemie tussen hen om vijftien nieuwe edelgassen te creëren. (Ja, een grapje over scheikunde. Ik heb een aantal jaren medicijnen gehad … Die kennis moet ergens heen.) Bovendien, Niemand wil dit heeft voldoende karakterontwikkeling en pittig schrijven om kijkers de hele duur verslaafd te houden. Dat is geen geringe prestatie, vooral als sommige romcoms in hun 1 uur en 40 minuten nauwelijks karakterontwikkeling bevatten.
Natuurlijk zijn dat niet de enige redenen voor het succes van Niemand wil dit. Laten we ter referentie enkele van de beste momenten van de show opnieuw bekijken.
*milde spoilers in het verschiet*
De ontmoeting is schattig
Het is een onvervreemdbaar recht voor elke romcom om te worden voorzien van een leuke ontmoeting. In dit geval gebeurt dat wanneer de onverbeterlijk vrijgezelle Joanne een feestje tegenkomt en de aandacht trekt van Noah, een ‘hete rabbijn’. Ik bedoel, alleen al het feit dat ze elkaar niet via een app hebben ontmoet, is revolutionair. Maar toen klikte het meteen tussen deze twee, waarbij ze kwinkslagen uitten en in hun flirt leunden. Het culmineert allemaal in een hilarisch misverstand dat hun spanning vakkundig kalibreert. Met andere woorden: Romcom-perfectie.
Een elektrische eerste kus
TV-personages kussen veel, dus een eerste kus moet echt buitenaards zijn om te landen. Niemand wil dit stelt op dat gebied niet teleur. De eerste kus van Joanne en Noah omvat niet alleen maanlicht en een rustige wandeling, maar ook een speelse repliek en (zwijmelende) mondelinge toestemming. En dan legt Noah zijn handen op Joanne's gezicht en onderrug en tot ziens. Dat is een afsluiting van mijn tijd op aarde! Volgens Kristin Bell snakten zelfs de crewleden van de show naar adem tijdens deze scène.
Pittige bijfiguren
Bijrollen stelen vaak de show in romcoms. Om de een of andere reden denk ik meteen aan Joan Cusack en Judy Greer. Echter, de ondersteunende karakters in Niemand wil dit steel niet alleen de show; ze hebben hun eigen bogen. Ook al vindt Joanne's zus Morgan (Justine Lupe) in seizoen 1 geen man voor zichzelf Niemand wil ditwordt ze nog steeds op een heerlijke manier volwassen terwijl ze voor haar zus zorgt en risico's neemt in haar carrière. Ze is ook pittig en sarcastisch – beide vereisten voor romcom-iconen. Natuurlijk zou ik nalatig zijn om dit achterwege te laten Veep'Timothy Simons als de broer van Noah, en Jackie Tohn als Esther, de stalen huisvrouw met een hart van goud.
Maar die Ester…
Overigens is die eerder genoemde huisvrouw met een hart van goud een perfecte antagonist. Hoewel ze in eerste instantie nodeloos wreed is tegen Joanne (en er kan sprake zijn van geïnternaliseerd seksisme in het spel), wordt Esther uiteindelijk warm voor Joanne, ondanks het charmeoffensief van laatstgenoemde. Snarky, scherpzinnig en pittig, Esther stelt zich uiteindelijk ook open en onthult een complexe matriarch die lijdt aan onuitgesproken generatietrauma. Ze heeft zelfs haar eigen mini-boog met haar schoonmoeder en dochter, wat een mooie siernoot toevoegt aan het einde van seizoen 1. Maar over haar schoonmoeder Bina gesproken… Oef. Het is nooit gemakkelijk om je aanstaande schoonmoeder te ontmoeten, maar Bina (Tovah Feldshuh) legt de lat hoger door Joanne elke keer weer te dwarsbomen. Tegelijkertijd roept ze momenten van hilariteit op dankzij haar vele eigenaardigheden en zwakheden, waarmee ze bewijst dat ze een formidabele maar vermakelijke vijand voor Joanne is. En als het einde van seizoen 1 een indicatie is, kunnen we zien dat Bina binnenkort een wraakplan tegen Joanne plant. Meld mij aan.
De bochtige climax
Zoals elk goed romantisch verhaal, Niemand wil dit gooit veel obstakels naar Noah en Joanne. Bijvoorbeeld: hij is op weg om hoofdrabbi te worden en heeft een joodse echtgenoot nodig. Joanne daarentegen zou zich moeten bekeren als ze bij hem wil zijn, ook al zou Noachs familie hun synagoge liever met de grond gelijk maken dan dat laten gebeuren. Uiteraard komt dit allemaal tot een hoogtepunt in de laatste momenten van seizoen 1, die ik niet voor je zal verklappen. Maar het volstaat te zeggen dat het bevredigend is zonder te cliché te worden. Ik hapte ondanks mezelf naar adem. Nou, oké, als we eerlijk zijn, heb ik ondanks mezelf verschillende keren naar adem gegrepen tijdens deze serie. Het hoeft geen betoog dat ik niet kan wachten op seizoen 2.
