Naast de belofte van de nieuwgekozen president Donald Trump dat hij “het sluiten van het Ministerie van Onderwijs”, is een van de meest verontrustende punten van zijn onderwijsplatform zijn belofte om “ondersteuning om het gebed terug te brengen naar onze scholen.” Hoe kon hij iets terugbrengen dat nooit is weggegaan? “Zolang er maar wiskundetoetsen zijn,,er zal gebeden worden op scholen”, zei wijlen James Dunn van de Baptist Joint Committee for Religious Liberty.
In tegenstelling tot wat de belofte van Trump suggereert, mogen leerlingen op schoolterreinen samenkomen en samen bidden.
De vrijheid van studenten om te bidden wordt beschermd door het Eerste Amendement van de Amerikaanse grondwet, en in tegenstelling tot wat de belofte van Trump suggereert, mogen studenten samenkomen en samen bidden op schoolterreinen. De neutraliteit van de overheid tegenover religie geeft studenten de vrijheid om te bidden of niet te bidden, hoe zij dat ook willen, zonder angst of gunst.
Wat niet is toegestaan, is door de overheid gesponsord gebed. Het Amerikaanse Hooggerechtshof oordeelde in 1962 dat door de overheid gesponsorde gebeden op openbare scholen in strijd zijn met het Eerste Amendement. Is dat het soort dwingend gebed dat Trump ‘terug wil brengen’? Scholen die leerlingen laten bidden? Trumps gebedsshow op school gaat niet over de vrijheid voor leerlingen om te bidden – of niet te bidden – zoals hun geweten dat dicteert, maar over het gebruik van de macht van de overheid om leerlingen te dwingen op een bepaalde manier te bidden.
Deze week heeft een federale rechtbank, in wat een waarschuwingssignaal voor Trump zou kunnen zijn, een zaak van het Hooggerechtshof uit 1980 aangehaald en gezegd dat Louisiana zijn nieuwe wet niet kan handhaven. waarbij wordt geëist dat de Tien Geboden worden geplaatst in elk klaslokaal op elke openbare school in de staat. De staat belooft in beroep te gaan, maar het Hooggerechtshof heeft, hoe conservatief het ook is, (nog) geen groen licht gegeven voor het volledig ontmantelen van de gezonde grenzen tussen religie en overheid. De sluizen zijn (nog) niet geopend. Het soort schoolgebed dat Trump en zijn bondgenoten steunen, is nog steeds ongrondwettelijk.
Het feit dat Trump sowieso lijkt aan te dringen op meer dwingend schoolgebed maakt deel uit van zijn bredere campagne om zijn aanhangers voortdurend gekwetst te houden.
Ter herhaling: er is op dit moment niets dat leerlingen op scholen verbiedt om individueel of collectief te bidden. En toch hoor je vaak de klacht van conservatieve christenen over hoe verschrikkelijk het is dat het gebed uit de scholen is gehaald. Stel je voor dat het Hooggerechtshof een nieuwe wet of beleid verwerpt dat leerlingen op school tot gebed zou dwingen. Dat zou onvermijdelijk het idee versterken dat het gebed uit de scholen is gehaald en de onvrede vergroten die de politieke steun van Trump voedt.
Het feit dat Trump lijkt aan te dringen op meer dwingend schoolgebed maakt deel uit van zijn bredere campagne om zijn aanhangers voortdurend gekwetst te houden.
Trump maakte een gebedsdruk op school in zijn eerste termijn, dus wat is er nu anders? De extreemrechtse religieuze juridische beweging ziet een grote kans voor haar zaak in het licht van een uitspraak van het Hooggerechtshof uit 2022, Kennedy v. Bremerton, waarbij een schoolvoetbalcoach betrokken was die met studenten had gebeden op de 50-meterlijn. Bij het schrijven van de opinie voor een 6-3 rechtbank schreef rechter Neil Gorsuch dat de coach “rustig zijn gebeden uitsprak terwijl zijn studenten anderszins bezig waren” en geen uitspraak deed over zijn daden op het middenveld.
Volgens Gorsuch's verklaring van de feiten gaf de Kennedy-zaak geen groen licht voor dwingend, door de overheid gesponsord schoolgebed. Biden’s ministerie van Onderwijs heeft na die zaak bijgewerkte richtlijnen voor gebed op openbare scholen uitgegeven, versterkend het al lang bestaande begrip van de Grondwet: “Leraren, schoolbestuurders en ander schoolpersoneel mogen privégebed of andere religieuze activiteiten niet aanmoedigen of ontmoedigen.”
Toch is er sindsdien een wijdverbreide drang naar meer gebed en religieuze naleving op openbare scholen door het hele land. Naast de wet van de Tien Geboden in Louisiana hebben Texas, Louisiana en Florida wetten aangenomen die 'schoolaalmoezeniers' op openbare scholen toestaan.
“Groepen die kerk-staat kwesties in de gaten houden, zeggen dat de landelijke inspanningen om religie – en meer specifiek een bepaald type christendom – te financieren en te versterken overvloediger en agressiever zijn dan ze in jaren zijn geweest.” De Washingtonpost gemeld. Voorstanders van meer door de overheid gesponsorde gebeden “zien dat het Hooggerechtshof het Amerikaanse schip rechtzet na een halve eeuw van onterechte scheiding tussen kerk en staat.”
Deze inspanningen ondermijnen hun vermeende zaak van religieuze vrijheid. Het aanvallen van openbare scholen gaat over het aanwakkeren van onvrede onder zijn politieke basis en het verwijten van problemen op scholen aan het ontbreken van door de overheid opgelegde gebeden. Het is een tactiek om verdeeldheid te zaaien en woede aan te wakkeren.
Het dwingen van de studenten van ons land om te bidden op de manier die Trump passend acht, zal niets anders doen dan de polarisatie vergroten. Het gehoorzamen van het gekozen gebed van de regering verenigt ons niet. We zijn als Amerikanen verenigd door de vrijheid om te bidden, aanbidden en geloven hoe we maar willen.
