Welkom bij het Ministerie van Overheidsidiotie

Geef de nieuwe regering-Trump zoveel lof: geconfronteerd met de potentieel verwoestende last van een technologisch hoogbegaafde die zich in overheidszaken gaat verdiepen, heeft de nieuwgekozen president Elon Musk naar een machteloos bureaucratisch uithoekje gestuurd. Bovendien heeft hij Musk gekoppeld aan een andere techbroer, zij het met een andere titel: biotech-directeur en ooit mislukte Republikeinse presidentskandidaat Vivek Ramaswamy. De nominale taak van de groep waar het tweetal leiding aan zal geven – het Department of Government Efficiency – is het elimineren van verkwistende overheidsuitgaven. Maar zoals de aankondiging van Trump zorgvuldig heeft bepaald, zal hun samenwerking – hoewel ‘regering’ in de titel voorkomt – plaatsvinden ‘buiten de regering’, wat zich vrij vertaald vertaalt naar ‘buiten gehoorsafstand en het gezichtsveld van het personeel van het Witte Huis dat daadwerkelijk probeert hun baan te krijgen. klaar.“

De eeuwig onbewuste Musk, die zoals je je misschien herinnert meer dan 200 miljoen dollar aan super PAC-steun naar de campagne van Trump heeft gesluisd, juichte bij de aankondiging van het nieuwe optreden: onmiddellijk een stukje fan-art plaatsen met een mockup van een logo met het acroniem van de nieuwe groep, DOGE, op zijn website X. Doge is, zie je, de naam van een cryptoproduct waarin Musk een groot belang heeft. Het logo, dat ook kortstondig het vogelsymbool van Twitter op X verving, is een ruwe versie van een hondenmascotte. (Na de aankondiging van Trump, Dogecoin onmiddellijk bloeide op de beleggingsmarktenwaarbij dezelfde trend wordt herhaald in de hele duistere cryptosector, die daarna een deregulerende bonanza verwacht het doneren van de helft van al het bedrijfsgeld naar de campagne van 2024.)

Naast het feit dat Musks verbazingwekkende reeks van nooit een keer grappig zijn in zijn leven werd verlengd, registreerde de post op X ook iets onheilspellender: de belangrijkste leider van het kostenbesparende agentschap kampt met een enorme reeks economische belangenconflicten, een groot deel van zijn fortuin van een centiljoen dollar opgebouwd op basis van overheidscontracten. Bovendien staan ​​de Musk-ondernemingen die strikt genomen tot de private sector behoren, zoals zijn elektrische autobedrijf Tesla en zijn nu wankelende sociale-mediaplatform X, vaak in strijd met de regelgevende mandaten van een groot aantal federale agentschappen. Hoe tandeloze DOGE ook op het organigram van het Witte Huis mag staan, het zal nog steeds in de positie zijn om bestuurders te intimideren die Musks eigenbelang nastreven.

Toch komt het gedeelde optreden ongetwijfeld als een klap voor de onlangs gezalfde MAGA-fanboy, die zich naast Trump heeft verwikkeld in een groot aantal preverkiezingsgesprekken met wetgevers en buitenlandse leiders, en rondslentert in het resort Mar-a-Lago van de verkozen president. zoals hij zelf adverteerde “eerste maatje.”

Toch zal een tweede Trump Witte Huis allesbehalve een speeltuin voor vrienden zijn. Zoals elke vluchtige kennismaking met de geschiedenis van de Trump-familie gemakkelijk zal bevestigen, worden wannabe-intimi uit het Witte Huis die zich te nauw aan de voormalige zakenmagnaat hechten vaak onderworpen aan een snelle ballingschap. (Zie de tour van Don Jr. als een derderangs influencer op Rumbleen de carrière van Eric, nou ja, doen wat Eric ook doet.)

Bovendien wordt Musk, een woedende egoman die niet in staat is veel hechte relaties te onderhouden, geconfronteerd met de extra vernedering van het delen van de autoriteit over het nieuwe optreden met Ramaswamy. Hij was een veel meer geoefende sycofant van Trump en werd kort aangeprezen op lijsten voor substantiëlere, volwassen benoemingen in het kabinet, maar viel snel ter aarde als een verzinsel van geld uitgeven. Ramaswamy's komisch onbeholpen presidentskandidaat culmineerde in zijn gelofte om 'losgeslagen' in zijn laatste debat. Die belofte had kunnen dienen als missieverklaring voor zijn campagne, die vooral bestond uit opgewarmde tirades over de dreiging van wakkerheid, naast samenzweringszaaiingen op 6 januari en de periodieke oproep om Mexico en mogelijk Canada binnen te vallen.

Op één niveau zou de samenwerking tussen Musk en Ramaswamy bijna kunnen fungeren als een geïnspireerde verhaallijn uit de HBO-satire van Mike Judge. Silicon Valley. Neem twee van de meest onverbeterlijke, zelfingenomen figuren in de hedendaagse rechtse technologiepolitiek, en dwing ze samen te werken. Beter nog: versterk het mandaat voor verantwoorde overheidsuitgaven door de vaporware-magnaat op één lijn te brengen die de aandelenkoers die hij betaalde voor de witte-olifantenovername van Twitter verhoogde, zodat deze het talisman-wietrokersnummer 4.20 met een biotech-oplichter die zelden winst maakt op drugs voorbij de testfase komen. Wat kan er misgaan?

Het benoemen van twee leerstoelen om een ​​onderzoek te leiden naar de verkeerde toepassing van overheidsgelden is het soort zelfopheffende bloei dat zou worden overgebracht in bijvoorbeeld een muziekconservatorium dat ‘het Kenny G Institute of Free-Jazz Improvisation’ heet. ” Het is al pijnlijk duidelijk dat de opschepperige Musk weinig idee heeft van wat de baan eigenlijk inhoudt. Tijdens de homestretch van de campagne, toen hij niet als een sukkel met een rode hoed achter Trump aan huppelde, verklaarde Musk vol vertrouwen dat het geen al te grote opsteker zou zijn om “minstens 2 biljoen dollar“in verkwistende uitgaven, terwijl alle discretionaire uitgaven in het begrotingsjaar 2024 1,6 biljoen dollar bedroegen, en de totale uitgaven op meer dan 6,75 biljoen dollar uitkwamen. Wil Musk zijn doel bereiken, dan zouden veel cruciale uitgaven en inkomenssteun, zoals de sociale zekerheid en Medicare, van de ingewanden moeten worden ontdaan. Dat is waarschijnlijk de reden waarom Musk in een latere X bloeide onderschreef de mening van een gebruiker dat snelle bezuinigingen, samen met andere voorstellen zoals door macht versterkte tarieven, zouden leiden tot ‘een ernstige overreactie in de economie’, voorafgaand aan een ‘inzinking’ op de financiële markten. ‘Klinkt goed,’ antwoordde de sukkel.

Onverschilligheid voor de sociale kosten van zijn ijdelheidsprojecten hoort bij Musk, net als bij zijn presidentiële weldoener. Maar aangezien Trump altijd in staat is zijn vroegere verplichtingen voor een dubbeltje terzijde te schuiven, en een hele reeks echte kabinetsflunkeys in de schaduw te stellen – tot en met zijn voormalige vice-president – ​​is het moeilijk in te schatten wanneer en of Musks fiscale stokpaardje zou kunnen uitgroeien tot een echt en huidige bedreiging voor het welzijn van miljoenen Amerikanen.

Er schuilt, denk ik, enige troost in de herinnering aan het lot van de twee spraakmakende speciale commissies van het Witte Huis die Trump in de begindagen van zijn eerste termijn onthulde. In 2017 lanceerde het Witte Huis het Victims of Immigrant Crime Engagement Office onder de jurisdictie van het Department of Homeland Security, het veelbesproken panel dat zich toelegt op het documenteren en onderzoeken van de op hol geslagen aantallen gewelddadige misdrijven door immigranten. De commissie was een vroege indicator van de val van de MAGA-beweging in het fascisme, aangezien zij een etnische groep probeerde af te schilderen als de bron van een plaag van gevaarlijk crimineel gedrag. Het bleek ook al snel een mislukking, aangezien er in feite geen sprake was van een dergelijke epidemie van immigrantencriminaliteit. Ondertussen was Kris Kobach, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Kansas, aanvoerder een door Trump gesanctioneerd onderzoek in de parallelle morele paniek over stemfraude, en kwam ook leeg te staan.

Aan de andere kant blijven de angstzaaierij over immigratie en de ongebreidelde verkiezingsontkenning de twee belangrijkste visitekaartjes van de huidige MAGA-beweging, zelfs nadat de eerste regering van Trump zich in haar pogingen om beide te documenteren, op de proef stelde. Zelfs als Musk en Ramaswamy aarzelen op DOGE-bijeenkomsten waar ze de onheilspellende proporties bespreken van het wake-mind-virus dat knaagt aan oligarchische straffeloosheid, memes uitwisselt of hacky sack speelt zoals ze doen op het hoofdkantoor van Google, is de kans groot dat ze een nieuw leven kunnen voortbrengen. nihilistische MAGA-kruistocht. Zoals we immers zagen in de laatste aflevering van Silicon Valley, een meltdown van codering en hebzucht kunnen gevaarlijk dicht bij de vernietiging van de wereld komen.