Hitting-coaches en swing-coaches zijn niet hetzelfde.
Ik heb deze exacte woorden, of variaties daarop, dit seizoen een aantal keren gehoord tijdens gesprekken met coaches. Vaker wel dan niet, gingen de woorden gepaard met de mening dat te veel slagmensen – vooral jonge slagmensen – overdreven gefocust zijn op het aanscherpen van een perfecte swing, terwijl waar ze zich vooral op zouden moeten concentreren is… nou ja, het daadwerkelijk slaan van de honkbal. Daarmee wordt het belang van goede swings niet onderschat – elke slagcoach begrijpt de waarde ervan – maar er gaat veel meer gepaard met het op een rij zetten van pitches binnen een spelomgeving. Als speciale assistent van San Diego Padres Mark Loretta zet het in die van gisteren Talks Hitting-interview“Natuurlijk moet je zwaaien om de bal te raken, maar zwaaien is geen slaan.”
Dit is wat drie algemeen managers van de MLB over dit onderwerp te zeggen hadden, vooral omdat het betrekking heeft op de ontwikkeling van spelers.
———
Ross Fenstermaker, algemeen directeur van Texas Rangers
De Texas Rangers hebben op 4 november een nieuwe algemeen directeur benoemd, die Ross Fenstermaker promootte als assistent GM/spelerontwikkeling en internationale scouting, een rol die hij sinds oktober 2021 vervulde. Fenstermaker, afgestudeerd aan de University of California Davis, werkt sinds 2010 bij de organisatie. , aanvankelijk aan boord als stagiair honkbaloperaties.
Gezien zijn PD-ervaring – en met schommelingen in gedachten – vroeg ik Fenstermaker naar de vooruitgang die de Rangers de afgelopen seizoenen op dat gebied hebben geboekt.
„Meer dan wat dan ook hebben we veel van onze processen gesystematiseerd, dingen die we uiteindelijk proberen onze spelers te laten bereiken“, vertelde Fenstermaker me tijdens de GM Meetings van deze maand in San Antonio. “We hebben enkele van onze belangrijkste prestatie-indicatoren gewijzigd en onze spelers geheroriënteerd op dingen die we waarderen, dingen waarvan we weten dat ze leidende indicatoren zijn voor toekomstig succes in de Major League. Ik denk dat we onze processen voortdurend ontwikkelen.”
“Soms zijn er pogingen geweest om vleermuizensnelheid en ontwikkelingsprogramma’s voor de snelheid van vleermuizen te ontwikkelen,” vervolgde hij. “Er zijn ook feedbackloops geweest met betrekking tot swingbeslissingen en de kwaliteit van de aanpak. Uiteindelijk leggen we de nadruk op de dingen die we willen waarderen. Uiteindelijk gaat het om het creëren van runs, dus we zijn altijd bezig met het testen van datgene waar we de nadruk op leggen: of dit al dan niet leidt tot de beoogde doelen, namelijk het creëren van runs en het creëren van Major League-spelers.”
Dat bracht ons bij de vraag die ik in gedachten had, niet alleen voor Fenstermaker, maar ook voor andere GM’s:
Hoe balanceer je het raken van coaches ten opzichte van swingcoaches – vaak twee totaal verschillende dieren – binnen de ontwikkeling van spelers?
“Dat is een geweldige vraag,” antwoordde hij.” Ik denk dat veel coaches beide kunnen, en velen kunnen beide, maar het is een uitdaging. Je hebt swingtechnici die de werking van de swing echt kunnen doorbreken, de manier waarop het lichaam werkt, de manier waarop het lichaam beweegt. Dan zijn er nog meer slagcoaches, waarvan ik zou zeggen dat ze misschien een beetje meer psychologisch van aard zijn. Ze zijn aanpakgericht, bereiden de wedstrijd voor en zorgen ervoor dat de speler niet alleen klaar is om niet alleen met zijn optimale vaardigheden te zwaaien, maar ook te presteren als de tijd daar is, om die werper die avond te kunnen bestrijden.
Zijn antwoord diende meer als een samenvatting van de verschillen dan als het soort antwoord waar ik naar op zoek was, dus volgde ik het volgende op:
Hoe graag wil je dat dit in balans is – coaches versus swingtechnici – in het hele systeem? Varieert het bovendien per niveau, van Rookie Ball tot Triple-A?
‘Ik denk dat je wilt mixen,’ zei Fenstermaker. “Elke speler is anders. Ze hebben waarschijnlijk een iets andere aanpak nodig, en we hebben zeer specifieke, geïndividualiseerde spelersplannen. Op het fundamentele niveau wil je de aanpak van de spelers echt zo goed mogelijk verfijnen, wetende dat er gaandeweg swingveranderingen of swingverbeteringen zullen plaatsvinden, of dat nu gewoon natuurlijke fysieke rijping en ontwikkeling is of dat het iets meer hands-on is. op. Het kan iets groters zijn dat u moet ondernemen. Maar ja, ik denk dat het een mix is, en uiteindelijk hangt het af van het individu: van boven naar beneden, van onder naar boven.”
———
Ben Cherington, Pittsburgh Pirates-GM
„We proberen beide te doen“, zei Cherington over de balans tussen rakende coach en swingcoach. “We hebben mensen die zich op beide dingen concentreren. We hebben mensen die zich richten op het beoordelen van de beweging en het ontwerpen van de trainingsomgeving waarvan we denken dat deze de manier waarop jongens bewegen zal helpen verbeteren, en die het werk in de gewichtsruimte met de kooi zal verbinden. Dan hebben we andere mensen die meer gefocust zijn op: 'Hoe bereiden we ons voor op de wedstrijd en hoe gaan we deze werper verslaan?'
“De sleutel is dat die mensen met elkaar verbonden zijn en met elkaar samenwerken, omdat ze elkaar kruisen. Er is een relatie tussen de keuzes die je maakt – de swingbeslissingen en de aanpak – en hoe je beweegt, en waar je swing is. Je kunt er niet afzonderlijk aan werken. Je moet met elkaar praten.”
———
Buster PoseySan Francisco GiantsGM
„Ik denk dat het belangrijk is om in het algemeen richting te geven aan de groep“, vertelde Posey me. “We willen een identiteit hebben van wie we willen zijn en wat onze aanpak is. Een deel daarvan zal van jaar tot jaar plaatsvinden, afhankelijk van wie er in de opstelling staat. Maar ja, dat is een interessante vraag over een slagcoach of een swingcoach. Persoonlijk denk ik, vanuit mijn ervaring, dat het uiterst belangrijk is dat een slagcoach die man is die altijd vooruit gaat met de energie die hij elke dag met zich meebrengt. Het is zo'n lang seizoen. Het is belangrijk om na een zwaar traject binnen te kunnen komen en de jongens gemotiveerd te houden en zich aan het plan te houden.”
Net als bij Fenstermaker was een vervolg op Posey op zijn plaats. Ik vroeg de All-Star-catcher die executive werd of spelers die door een minor league-systeem komen, zich soms te veel kunnen concentreren op hun swings, en niet genoeg op het zijn van ‘een hitter’.
'Ik denk dat dat een mogelijkheid is,' antwoordde Posey. “Dat zou nu waar zijn (en) het zou 15 jaar geleden waar zijn, toen ik eraan kwam. Het zou waar zijn, waarschijnlijk zo ver terug als je wilt gaan. Een van de boodschappen die ik onze spelers wil laten begrijpen is dat je je eigen beste coach moet zijn. Daar hoort verantwoordelijkheid bij. We hebben zoveel verschillende stemmen die richting geven, en dat is maar goed ook, maar soms bestaat de neiging om die stemmen als steunpilaren te laten fungeren. Je moet duidelijk maken: 'Hé, je moet verantwoording afleggen voor wat je doet.' Al deze coaches. en stemmen zijn een hulpmiddel voor jou – het zijn verschillende meningen en je kunt ze in je opnemen en filteren – maar uiteindelijk moet je verantwoordelijk zijn voor je eigen carrière. Daarmee willen we het belang van coaches niet bagatelliseren. Ik begrijp dat coaches heel belangrijk zijn.”
