BIn 2004 waren videogames al ver in de adolescentie. De oorlog tussen Sega en Nintendo die het begin van de jaren negentig definieerde, zat in de achteruitkijkspiegel: de PlayStation had ze allebei van hun plek geslagen en Microsoft had de Xbox uitgebracht. De kritische en commerciële hits van die tijd waren geen tekenfilmplatformgames, maar opera-space shooters (Halo) en anarchistische misdaadspellen (Grand Theft Auto). Er waren veel wapens en de meeste games bevatten steeds meer filmische tussenfilmpjes.
Nintendo was ondertussen met zijn Game Cube-thuisconsole naar de derde plaats gezakt, maar was met de Game Boy Advance nog steeds eigenaar van de markt voor draagbare games. Iedereen verwachtte de volgende versie in de Game Boy-familie. Maar in plaats daarvan bracht Nintendo een vreemd uitziende zilveren clamshell-console uit die je met een stylus bestuurde.
De Nintendo DS bestaat deze maand 20 jaar. Ondanks zijn vreemde uiterlijk en onconventionele besturing was het Nintendo's grootste hit ooit, met een verkoop van meer dan 150 miljoen exemplaren. Het was niet alleen geschikt voor mensen die onderweg Mario wilden spelen, maar ook voor degenen die er nog nooit aan hadden gedacht een videogameconsole aan te schaffen. Intuïtieve touchscreenbediening maakte videogames toegankelijk voor miljoenen meer mensen dan de Game Boy had kunnen bereiken. Op de DS kon je sudoku spelen, taalleerspellen spelen en virtuele huisdieren grootbrengen. Veel mensen kochten het niet voor Pokémon, maar voor Dr. Kawashima's Brain Training.
Het idee van een console met twee schermen circuleerde al een tijdje bij Nintendo. Het was een idee waar Hiroshi Yamauchi, president van Nintendo van 1949 tot 2002, vooral dol op was, en hij noemde het vaak tegen zijn opvolger, Satoru Iwata, en tegen Shigeru Miyamoto, de creatieve leider van Nintendo. Zoals Iwata het verwoordde: “De vraag om iets met twee schermen te maken bestond al een tijdje, een aanhoudende bron van motivatie, tot het punt waarop Miyamoto en ik het ding feitelijk reverse-engineeerden.”
Iwata had altijd vertrouwen in het idee, maar de markten en het publiek ontmoetten de DS met enorme scepsis. ‘In het begin waren veel mensen in de war’, herinnert hij zich. “Toen we aankondigden: ‘We gaan een console uitbrengen met twee schermen en een aanraakpaneel’, moeten de meeste mensen gedacht hebben: Nintendo is in het diepe gegaan.”
Achteraf gezien heeft de Nintendo DS de wereld voorbereid op de iPhone, en op de explosie aan touchscreen-smartphonegaming die uiteindelijk het hele idee van een draagbare gameconsole zou vernietigen. We hebben ze niet meer nodig, nu we één apparaat hebben dat in onze broekzak past en alles kan, van aanwijzingen geven en foto's maken tot spelletjes spelen. De DS was een halve stap tussen de Game Boy en de smartphone – een apparaat dat games speelde maar ook andere dingen kon doen.
Ik was daar natuurlijk voor de wedstrijden. Toen ik mijn DS kocht, wist niemand dat dit de gamepopulatie enorm zou uitbreiden. En het had een aantal geweldige spellen, waaronder een heleboel vreemde en prachtige spellen. De nieuwe besturingsmethode van de DS leek ontwikkelaars te inspireren om allerlei speelse, onverwachte dingen te doen. Touchscreenbediening was de meest duurzame innovatie van deze console, maar de clamshell met twee schermen van de DS is verrassend aanpasbaar en leent zich voor een heleboel toepassingen.
Bij Brain Training hield je de console zijwaarts als een boek en schreef je antwoorden op eenvoudige wiskunde- en logische vragen op het touchscreen. Bij de puzzels in het avonturenspel Another Code moest je de DS openen en sluiten om documenten te stempelen, of de schermen kantelen om op elkaar te reflecteren om een symbool te ontcijferen. In Elektroplankton teken je paden voor kleine muzikale organismen. Er was zelfs een Guitar Hero-spel dat werd geleverd met een kleine bevestigbare toets en plectrum. In de DS Zelda-game Phantom Hourglass moet je door de microfoon naar een personage schreeuwen om hem een brug voor je te laten laten zakken. Je kunt ook met je Nintendog praten.
Bovenal inspireerde de DS verscheidenheid. Ik heb een enorme verzameling DS-spellen, variërend van onverwacht hartverscheurende simulators voor onbewoonde eilanden (Verloren in blauw) en het basketbalspel Mario Hoops 3-tegen-3 tot ritmespellen en visuele romans (de moedige advocatendramaserie Phoenix Wright: Ace Attorney is nog nooit zo goed geweest als op de DS). Tot de bestsellers behoorden, zoals je zou verwachten, New Super Mario Bros en Mario Kart, maar ook Brain Training, Nintendogs en Professor Layton (een charmant puzzelspel over een Engelse professor en zijn beschermeling). De catalogus was allesbehalve homogeen.
De 3DS, uitgebracht in 2011, was een waardige opvolger met zijn eigen geweldige assortiment, maar tegen die tijd hadden smartphones de draagbare gameconsole al een genadeslag toegebracht en werd de industrie conservatiever. Het soort uitgebreide experimenten met een open einde dat de DS-catalogus definieerde, zou nooit meer voorkomen. De DS zal door de wereld herinnerd worden als de console die pionierde op het gebied van touchscreenbediening – maar voor mij zal het altijd de console zijn met de meest eclectische selectie games ooit.
Wat te spelen
De meest voor de hand liggende klassieke DS-picks zijn Mario Kart, Vooruitgang oorlogs: Dubbele slag, Nintendogs (niet @ mij) en Animal Crossing: wilde wereld. Maar sinds wanneer heb ik je ooit gediend wat voor de hand ligt?
Osu! Tatakae! Ouendan (genaamd Elite Beat-agenten buiten Japan), is de perfecte inkapseling van dit experimentele tijdperk in het ontwerpen van draagbare games. Het is een interactieve muzikale opera-manga waarin je de leiding neemt over een team van cheerleaders om mensen door momenten van strijd in hun leven te helpen, begeleid door enorme J-pop-deuntjes. Je gebruikt de stylus om op de maat van de muziek te tikken en te vegen, en geeft leiding aan de cheerleader om een aardewerkkunstenaar te helpen zijn muze te herontdekken, een scholier zijn examens te halen en een geest zijn nog levende vrouw te vertellen dat hij van haar houdt. Er zijn karren op eBay voor minder dan £ 15.
Beschikbaar op: Nintendo DS
Geschatte speeltijd: 4 van de beste uren van je leven
na nieuwsbriefpromotie
Wat te lezen
-
De Grammy De genomineerden voor de beste soundtrack van videogames zijn bekendgemaakt. Het zijn: Avatar: Frontiers of Pandora; God van de oorlog Ragnarök: Valhalla; Marvel's Spider-Man 2; Star Wars-bandieten; en Wizardry: Proving Grounds of the Mad Overlord. Wij onlangs profileerde de mensen achter de muziek van Star Wars Outlaws in onze videogamemuziekkolom met hoge scores.
-
Deadline meldt dat de sterren van Amazon Prime uitstekend zijn Fall-out TV-aanpassing zal zijn volgend seizoen vergezeld door Macaulay Culkinals „een gek-geniaal karakter“.
-
Sony En Nintendo aangekondigd financiële kwartaalresultaten van deze week. Hoogtepunten aan de PlayStation-kant: Sony heeft nu 65 miljoen exemplaren van de PS5 verkocht, en 1,5 miljoen van de prachtige Astro Bot. Aan de kant van Nintendo: het heeft nu 146 miljoen Switch-consoles verkocht, wat nog steeds net niet achterblijft bij de DS (154 miljoen) als Nintendo's bestverkochte console ooit.
-
De volgende Nintendo-console zal dat zijn achterwaarts compatibel met Schakelaar games, bevestigde de president van Nintendo, Shuntaro Furukawa, tijdens een persconferentie. Meer details over de nieuwe machine volgen voor het einde van dit boekjaar.
Wat te klikken
Vraag Blok
Lezer Lewis vraagt:
“Ik speel graag alle soorten mobiele games, maar degene die ik het vaakst speel is een Puzzel bobbel/Buste-a-Move copycat die ik gebruik om gedachteloos te destress na een lange dag (ik zit op niveau 5.264). Het enige probleem met deze spellen is de eindeloze aanval van verwarrende, lange en rare advertenties. Heb je suggesties voor solide, goed ontworpen, gratis puzzelspellen die ervoor zorgen dat ik niet ga doomscrolen?”
Helaas, de prijs voor gratis games op je telefoon is bijna steevast vreselijke advertenties. Mijn eerste gedachte is: heb je een Netflix abonnement? Het wordt geleverd met een aantal smartphonespellen, waarvan sommige zeer goede puzzelaars zijn: Monument Valley, Paper Trail, Arranger, Cut the Rope en een verscheidenheid aan aantrekkelijk hersenloze match-3- en woordspellen.
Ik vroeg het ook aan de fijne mensen van Bluesky om in te grijpenen hier zijn de aanbevelingen waarmee ze terugkwamen (bedankt allemaal): Slice & Dice, Konami's Pixel Puzzle Collection, Township, Threes, Match Factory! en twintig. Een ontwikkelaar riep hun spel uit, Vectic Lite, dat negeerbare banneradvertenties heeft, naast een ander puzzelspel met alleen banneradvertenties genaamd Nokama. Er is ook een onafhankelijke website voor puzzelspellen, Denkspellenwaarmee u in de database naar aanbevelingen kunt zoeken.
Als je een vraag hebt voor Question Block – of iets anders te zeggen hebt over de nieuwsbrief – klik dan op ‘reageer’ of stuur ons een e-mail pushbuttons@theguardian.com.
