„Pretty Toxic“ is een opzienbarende film die het schokkende gebrek aan regulering in de cosmetica- en verzorgingsproductenindustrie blootlegt, samen met de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van consumenten.1
Er wordt verwacht dat de mondiale schoonheidsindustrie in 2024 een waarde van 670,8 miljard dollar zal bereiken.2 Toch opereert de cosmetica- en persoonlijke verzorgingsproductenindustrie in de VS met minimaal toezicht. Het wordt gereguleerd door slechts “twee pagina’s federale wetgeving” – in schril contrast met de 110 pagina’s over voedsel en drugs.
De belangrijkste wet die toezicht houdt op deze industrie, de Food, Drug, and Cosmetic Act, werd in 1938 aangenomen en is jammerlijk achterhaald. Het richt zich in de eerste plaats op het voorkomen van vervalste producten of producten met verkeerde merknamen, en niet op het monitoren van schadelijke ingrediënten.
Nog verontrustender is dat de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) niet de bevoegdheid heeft om gevaarlijke producten van de markt terug te roepen. „We hebben er enig vertrouwen in dat als we een babyshampoo of babyzeep gebruiken, iemand er ergens voor heeft gezorgd dat het goed is voor onze kinderen“, zegt congreslid Jan Schakowsky in de film, „en dat gebeurt gewoon niet.“3
Giftige ingrediënten en belangenconflicten ontrafelen de schoonheidsindustrie
Bij gebrek aan krachtig overheidstoezicht heeft de sector zichzelf grotendeels gereguleerd via organisaties als de Personal Care Products Council (PCPC) en het Cosmetic Ingredient Review (CIR) panel. Deze groepen worden echter gefinancierd door de cosmetica-industrie zelf, wat serieuze vragen oproept over belangenconflicten. Zoals Ken Cook, voorzitter van de Environmental Working Group (EWG), opmerkt:4
“PCPC en CIR zijn geen overheidsorganisaties, maar we vonden het erg moeilijk om verslaggevers ervan te overtuigen dat dat het geval was. We moesten ze uiteindelijk naar de websites sturen van de organisaties die de regelgeving uitvoerden en zij realiseerden zich dat de toezichthoudende instantie geen overheidsinstantie. Het werd min of meer erkend door de overheid. Het was gevestigd in de brancheorganisatie van de cosmetica-industrie.
Het werd gefinancierd door de cosmetica-industrie en het personeel werd uitgekozen door de cosmetica-industrie. Dit waren de mensen die ingrediënten in producten voor persoonlijke verzorging evalueerden om te zien of ze in orde waren.“
De documentaire belicht een aantal chemische stoffen die veel voorkomen in producten voor persoonlijke verzorging:
• Ftalaten — Deze chemicaliën, die vaak in parfums worden gebruikt, zijn in verband gebracht met reproductieve problemen,5 geboorteafwijkingen en hormoonverstoring. Alarmerend is dat in één onderzoek ftalaten in 75% van de geteste producten werden aangetroffen, maar dat deze niet op de etiketten stonden vermeld.6
• Parabenen — Parabenen worden gebruikt als conserveermiddelen en hebben oestrogeenachtige eigenschappen die het risico op borstkanker verhogen.
• Formaldehyde — Formaldehyde, dat in sommige producten voor het ontkrullen van haar wordt aangetroffen in hogere concentraties dan die welke bij het balsemen worden gebruikt, is een bekend kankerverwekkende stof.
• Methylchloorisothiazolinone (MCI) en methylisothiazolinone (MI) — Deze conserveermiddelen, aangetroffen in de controversiële WEN-haarproducten, kunnen bij hoge concentraties ernstige allergische reacties en haaruitval veroorzaken.
Er is ook een 'geur-maas in de wet' waardoor bedrijven honderden ingrediënten kunnen verbergen onder de enkele term 'geur' of 'parfum' op productetiketten. Stacy Malkan, medeoprichter van de Campaign for Safe Cosmetics en mededirecteur van US Right to Know, zegt in de film:7
“De maas in het geurgeheim is dat bedrijven beweren dat het een bedrijfsgeheim is en dus niet willen dat hun concurrenten weten hoe ze hun geur maken. Maar dat is zo’n achterhaald argument omdat je geuren kunt reverse-engineeren, en dat hebben we ook gedaan. uit wat er in zit. En elk bedrijf kan dat voor zijn concurrenten doen, en dat doen ze zeker.
Dus de enige mensen die niet weten wat er in parfum zit, zijn de consumenten die het via allerlei producten op ons lichaam aanbrengen, niet alleen parfum, maar shampoodeodorant, lotion, babyproducten. Het is overal.“
Tragische gevolgen voor het echte leven
De documentaire deelt hartverscheurende verhalen van mensen die ernstige gevolgen voor de gezondheid hebben ondervonden van ogenschijnlijk onschuldige dingen producten voor persoonlijke verzorging:
• Eliana Lawrence — Toen ze nog maar 9 jaar oud was, verloor Eliana al haar haar na het gebruik van WEN Cleansing Conditioner. Vijf jaar later heeft ze nog steeds kale plekken en is ze voor veel producten zeer gevoelig geworden.
• Hannah Forcier- Een jonge social media-beïnvloeder wiens haar haar imago bepaalde, ervoer verwoestende haaruitval na het gebruik van een haarontspanner. Ze vertelt over de ervaring:8
„Toen ik me omdraaide onder de douche en al het water door mijn haar voelde stromen, probeerde ik het uit te wassen en het begon erg klonterig aan te voelen, en het begon uit te vallen. Ik voelde mijn haar naar buiten komen en door mijn haren naar beneden gaan. terug, en je kon het in het water horen spetteren.“
De strijd om veiligere cosmeticavoorschriften
Het is duidelijk dat het huidige regelgevingskader voor Amerikaanse producten voor persoonlijke verzorging volstrekt ontoereikend is. Terwijl de Europese Unie het gebruik van 1.400 chemicaliën in cosmetica heeft verboden en Canada er 600 heeft verboden, hebben de VS er sinds 1938 slechts 11 verboden.9
Bruce Jensen, CEO van Pure Haven, legt uit: „Er is elke dag meer en meer wetenschap die de chemicaliën in die producten in verband brengt met zaken als kanker, de ziekte van Alzheimer en autisme. En dat vind ik eng.“10 Maar zelfs als consumenten weloverwogen keuzes proberen te maken, worden ze geconfronteerd met aanzienlijke obstakels in de zoektocht naar veiligere cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging:
• Greenwashing — Veel producten gebruiken misleidende termen en verpakkingen om veiliger of natuurlijker over te komen dan ze in werkelijkheid zijn.
• Complexe ingrediëntenlijsten — Het Internationale Nomenclatuur van Cosmetische Ingrediënten (INCI)-systeem dat voor de etikettering wordt gebruikt, maakt het voor consumenten moeilijk om te begrijpen wat er in hun producten zit.
• Gebrek aan tests vóór het op de markt brengen — In tegenstelling tot medicijnen hoeven cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging geen veiligheidstests te ondergaan voordat ze in de winkel liggen.
Er zijn twee wetsvoorstellen in het Congres die tot doel hebben de veiligheidsvoorschriften voor cosmetica te verbeteren. De Personal Care Products Safety Act, gesteund door senator Feinstein en grote schoonheidsbedrijven, stelt enkele wijzigingen voor, maar gaat niet ver genoeg in het beschermen van consumenten. Aan de andere kant biedt Schakowsky's Safe Cosmetics and Personal Care Products Act van 2019 robuustere bescherming.
Het wetsvoorstel van Schakowsky zou twaalf zorgwekkende chemicaliën onmiddellijk verbieden en de FDA opdracht geven om binnen de eerste twee jaar 300 cosmetische ingrediënten op veiligheid te beoordelen. Daarentegen zou het Feinstein-wetsvoorstel slechts vijf tot tien ingrediënten per jaar evalueren. Hoewel wetgeving van cruciaal belang is, is het duidelijk dat de invloed van de industrie deze inspanningen vaak afzwakt.
Milieu-impact van producten voor persoonlijke verzorging
De chemicaliën in onze producten voor persoonlijke verzorging hebben niet alleen invloed op ons lichaam; ze hebben ook een aanzienlijke impact op ons milieu. Wanneer we deze producten door de afvoer spoelen, komen ze in onze watersystemen terecht en blijven ze aanwezig tijdens behandelingsprocessen.
Een voorbeeld is zonnebrandcrème. Zoals de documentaire opmerkt: „Er wordt aangenomen dat er jaarlijks 14.000 ton zonnebrandcrème in de oceanen spoelt. Dat betekent dat 82.000 chemicaliën uit producten voor persoonlijke verzorging de zeeën kunnen aantasten.“11
Deze vervuiling heeft verwoestende gevolgen voor mariene ecosystemen, met name koraalriffen. Hawaï heeft een moedige stap gezet door zonnebrandmiddelen te verbieden die oxybenzone en octinoxaat bevatten, chemicaliën waarvan bekend is dat ze schadelijk zijn voor koraalriffen. Dit is een model dat andere regio’s zouden moeten volgen.
Eén hindernis is echter het feit dat zelfs scheikundigen doorgaans niet weten of de producten die ze maken giftig zijn. John Warner, een gerenommeerd scheikundige die het Warner Babcock Institute for Green Chemistry heeft opgericht, benadrukte een cruciale leemte in het scheikundeonderwijs:12
„Nooit in mijn leven heb ik les gehad, heb ik een seminar gehad, heb ik een discussie gehad over hoe je naar moleculen kijkt en interpreteert of hun blootstelling aan mens of milieu (schadelijk is).“
Dit gebrek aan opleiding betekent dat veel scheikundigen die producten maken niet over de middelen beschikken om de potentiële schade in te schatten. Warner's werk om groene chemieprincipes in het onderwijs te integreren is cruciaal voor het creëren van veiligere producten in de toekomst.
Consumenten empoweren door middel van informatie
Hoewel er systemische veranderingen nodig zijn, staan consumenten niet machteloos. Met tools als de Skin Deep-database van de Environmental Working Group en apps als Think Dirty kunnen consumenten beter geïnformeerde keuzes maken. Zoals Cook uitlegt: „De grote verandering is dat er nu een mogelijkheid is om mensen in feite te informeren en te organiseren die we voorheen niet hadden, en mensen beginnen beslissingen te nemen per product, per categorie. „13
De groeiende vraag naar veiliger producten heeft geleid tot de opkomst van echt natuurlijke en biologische schoonheidsbedrijven die voorop lopen, niet alleen in het creëren van veiligere producten, maar ook in het pleiten voor strengere regelgeving. Ondertussen dwingt de kwestie van giftige cosmetica ons om onze opvattingen over schoonheid te heroverwegen.
De documentaire roept belangrijke vragen op over de kosten – zowel persoonlijk als ecologisch – die gepaard gaan met het naleven van bepaalde schoonheidsnormen. Ware schoonheid heeft geen giftige bijwerkingen. Het gaat erom de beste versie van jezelf te zijn, waarbij je prioriteit geeft aan je gezondheid en de gezondheid van onze planeet.
Vooruit: een oproep tot actie
De huidige toestand van de sector voor persoonlijke verzorgingsproducten is zeer verontrustend. Het gebrek aan betekenisvolle regelgeving, gecombineerd met de gezondheidsrisico's die veel voorkomende ingrediënten met zich meebrengen, creëert een perfecte storm voor consumentenschade.
Het is duidelijk dat we een alomvattende hervorming nodig hebben van de wetten die deze sector beheersen, maar in de tussentijd moedig ik u aan om beter geïnformeerd te worden over de producten die u dagelijks gebruikt. Kies waar mogelijk voor producten met eenvoudigere, herkenbare ingrediënten.
Onthoud: wat u op uw lichaam smeert, is net zo belangrijk als wat u erin stopt. Door bewustere keuzes te maken over uw producten voor persoonlijke verzorging, kunt u uw blootstelling aan schadelijke chemicaliën verminderen en uw gezondheid op de lange termijn beschermen. Om betekenisvolle veranderingen verder te stimuleren, kunnen we ook:
1. Onszelf opleiden – Gebruik bronnen zoals de Skin Deep-database van de EWG om weloverwogen keuzes te maken over de producten die we gebruiken.
2. Stem met onze dollars — Ondersteun bedrijven die veiligheid en transparantie in hun ingrediënten voorop stellen.
3. Pleit voor beter scheikundeonderwijs – Moedig universiteiten aan om groene chemieprincipes in hun curricula op te nemen.
4. Denk aan de gevolgen voor het milieu — Kies producten die niet alleen veilig zijn voor ons, maar ook voor onze planeet.
5. Heroverweeg schoonheidsnormen — Daag maatschappelijke normen uit die voorrang geven aan uiterlijk boven gezondheid.
Zoals Warner opmerkt: „Angst is een motivator om te communiceren, maar niet om het probleem op te lossen… als je geen hoop hebt het probleem op te lossen.“14 Laten we de angst achter ons laten en richting actie gaan. Door samen te werken – consumenten, bedrijven, wetgevers en wetenschappers – kunnen we een veiligere, gezondere toekomst voor onszelf en onze planeet creëren. Het is tijd om onze daad bij het woord te voegen en een nieuwe definitie van schoonheid te omarmen, waarin gezondheid, duurzaamheid en authenticiteit boven alles worden gewaardeerd.
