Voor degenen die enthousiast zijn over de verfilming van Wicked: dit is wat we moeten zien van de originele Broadway-musical.
Oktober was misschien het seizoen van de heks, maar november is het seizoen van de Boze Heks van het Westen, ook bekend als Elphaba. Met de uitgave van Slecht in theaters over de hele wereld, bioscoopbezoekers die misschien niet de kans of interesse hebben gehad om te zien Slecht live maakt eindelijk kennis met een van 's werelds beste oorsprongsverhalen.
Terwijl sommige mensen het verhaal zullen leren over hoe Elphaba de boze heks werd De Tovenaar van Oz voor het eerst zullen muziektheaterfans veel meningen over de film hebben. Vanaf de aanvankelijk controversiële casting van Ariana Grande als Galinda tot het opsplitsen van het verhaal in twee films: we maken ons nu al zorgen of de film de originele Stephen Schwarz-musical zal eren. Dus hier zijn zeven momenten Slecht film moet uit de musical bevatten.
Galinda's Bubble-ingang
In de musical verschijnt Galinda voor het eerst door een gigantische bel, die doet denken aan Slecht's inspiratie, De Tovenaar van Oz. De ingang toont het verhaalmechanisme vanuit Galinda's perspectief terwijl ze de waarheid vertelt over wie Elphaba werkelijk was. Hoewel haar iconische bubbelingang (die op het podium misschien indrukwekkender lijkt dan op het scherm) niet essentieel lijkt voor het verhaal van Slechthet trekt het publiek erbij door te laten zien dat we evenveel over Elphaba weten als de inwoners van Oz. Thematisch gezien is dit belangrijk omdat het het idee naar voren brengt dat er altijd meer onder de oppervlakte zit van degenen die misschien ‘slecht’ lijken.
“Something Bad” en Elphaba's voogdij onder leiding van Dr. Dillamond
Terwijl de meeste Slecht fans zouden waarschijnlijk niet zeggen dat 'Something Bad' hun favoriete nummer is; het ondersteunt de grotere maatschappelijke en politieke problemen die zich in Oz voordoen. De onheilspellende toon ervan, samen met Elphaba's passie voor dierenrechten, geven ons aanwijzingen hoe Elphaba haar ondergang zou kunnen tegemoet treden. Terwijl er ‘iets ergs’ gebeurt met de dieren in Oz, zal er ‘iets ergs’ gebeuren met Elphaba, omdat hij zich zo diep bekommert om een impopulaire zaak onder de machthebbers.
De laatste 'Defying Gravity'-riff en magie
Vlak voor de pauze van de musical verandert Elphaba in een versie van de 'Wicked Witch' die we kennen, terwijl ze een bezemsteel vastpakt. Op het podium lijkt ze echt te vliegen, met haar golvende zwarte jurk en de Ozians onder haar, in een poging haar letterlijk en figuurlijk ‘naar beneden te halen’. Idina Menzel, die de rol van Elphaba vertolkte, creëerde in de laatste momenten van het nummer de iconische riff die elk muziektheaterkind zich in een mum van tijd zou kunnen herinneren. Hoewel verschillende acteurs die Elphaba op Broadway en de National Tour hebben gespeeld creatieve vrijheden hebben genomen met de laatste riff (en we verwachten dat Cynthia Erivo hetzelfde doet), moet het dezelfde koude rillingen opwekken die we voelen als we ernaar kijken en het live horen.
Spiegeling van ‘One Short Day’ en ‘The Merry Ole Land of Oz’
Slecht is niet alleen een eeuwige musical vanwege de verhalen, karakterontwikkeling, pakkende, vakkundig gezongen deuntjes, choreografie, extravagante sets of zelfs de sterren die in het huishouden worden genoemd. Het houdt allemaal verband met dat van L. Frank Baum De Tovenaar van Ozdie werd aangepast in de film uit 1939(TK?) met Judy Garland als Dorothy, de eerste film waarin kleur(?) werd gebruikt. Allemaal Slecht vindt plaats „over de regenboog“ en in het nummer „One Short Day“ maken Elphaba en Galinda kennis met dezelfde Emerald City die Dorothy in het eerste verhaal bezoekt.
In Slechtniet alleen de muziek en de teksten van “One Short Day” grijpen terug op Dorothy's ontdekking van de Emerald City, maar de choreografie en de onthulling van hoe majestueus het is, zijn ook knipoogjes naar het originele verhaal. En in beide versies wordt de Tovenaar boven alles vereerd, wat laat zien hoe zijn nalatenschap als schijnbaar alwetende leider tot de ondergang van de personages zou kunnen leiden.
De tovenaar en ‘Een sentimentele man’
Nu we weten dat Jeff Goldblum de Wizard of Oz speelt Slechtwe willen zoveel mogelijk van hem op het scherm. Hij heeft twee grote cijfers: ‘A Sentimental Man’ en ‘TKTK’. Hoewel beide nummers laten zien dat hij niet per se zo liefdevol is als aanvankelijk werd geportretteerd, geeft 'A Sentimental Man' ons een stukje van zijn achtergrondverhaal en maakt het nog veel verontrustender als hij Elphaba verraadt. Hij zingt het lied om een emotionele snaar bij haar te raken, maar keert zich later tegen haar als ze opkomt voor waar ze in gelooft. Niet alleen dat, maar het lied toont ook zijn onderliggende verlangen om vader te worden. Hij komt er uiteindelijk achter dat hij Elphaba's vader was, maar dat hij haar niet echt de onvoorwaardelijke liefde heeft gegeven die hij beloofde zijn hypothetische kind te geven.
De voorafschaduwing voor de Vogelverschrikker, Tinman en Leeuw
Een van de beste dingen over Slecht is het gevoel van voldoening aan het einde wanneer het verhaal de cirkel rond zijn oorsprong heeft bereikt. We leren niet alleen hoe Elphaba de boze heks van het Westen werd en hoe Galinda in plaats daarvan de naam Galinda aannam, maar we leren ook hoe de Vogelverschrikker, Tinman en Leeuw ontstonden. Maar het is de voorafschaduwing die hun transformatie extra bevredigend maakt. Lang voordat Fiyero de Vogelverschrikker wordt, zingt hij: 'Het leven is pijnlozer als je hersenloos bent', waarmee hij verwijst naar zijn toekomstige gebrek aan hersens.
“For Good” en de laatste momenten tussen Elphaba en Galinda
In Act II, die misschien niet de eerste versie haalt Slecht In de film komt de relatie tussen Elphaba en Galinda tot een hoogtepunt als ze 'For Good' zingen. Hoewel het nummer niet noodzakelijkerwijs het verhaal vooruit duwt, zoals 'Dancing Through Life' en 'No One Mourns the Wicked', is het een belichaming van emotie die alleen via liedjes kan worden gedeeld. Een mindere verfilming zou een aantal van de langzame nummers kunnen weglaten, maar ‘For Good’ werd een volkslied van vriendschap en groei voor muziektheater-tweens over de hele wereld. Het bevat ook Elphaba's tekst 'I'm limited', die verschilt van haar eerste grote nummer, 'The Wizard and I', waarin ze zich 'onbeperkt' voelt. Ze heeft het trieste besef dat ze niet veel voor Oz kan doen op basis van hoe zij wordt waargenomen. Dus geeft ze de figuurlijke bezemsteel door aan Galinda, die, ondanks toegevingen aan de grillen van de machthebbers, echt een goede heks is.