Zelfs romantische sceptici houden van een goed jongen-en-meisje-verhaal. Hoe kun je dat niet?
Romcoms zijn letterlijk ontworpen om je een warm, donzig gevoel te geven. Maar bij nader onderzoek zijn sommige films in het genre uiterst problematisch omdat ze een slechte boodschap over relaties afgeven. Terwijl nieuwere releases hun best doen om de verontrustende trend op te lossen, neigen films uit het begin van de jaren 2000 sterk naar het ‘de leidende dames de schuld geven van de relatieproblemen’.
Verwarde relaties, grootse gebaren en de komische chaos van liefde in de niet zo moderne tijd komen perfect tot uiting in de films op deze lijst. Het onderliggende probleem kan echter niet onopgemerkt blijven als u het eenmaal opmerkt. De eerste is een mozaïek van onderling verbonden verhalen die de gemengde signalen van de datingcultuur aanpakken. Er is ook een ogenschijnlijk dwaas verhaal over een vrijgezel die wordt achtervolgd door ex-vriendinnen, een vrouw wier vriend haar toewijding aan haar baan kwalijk neemt, en een schrijver die wil bewijzen dat vrouwen mannen verdrijven.
Hij is gewoon niet zo in jou (2009)
Hij vindt je gewoon niet zo leuk is gebaseerd op het gelijknamige zelfhulpboek van Greg Behrendt en Liz Tuccillo. Hoewel de film de relaties beschrijft van negen losjes met elkaar verbonden mensen, concentreert het verhaal zich vooral op Gigi Phillips, die zo verliefd is op het idee verliefd te zijn dat ze er op de een of andere manier in slaagt mannen weg te duwen met haar enthousiasme. Op een dag ontmoet ze Alex, die aanbiedt haar te helpen haar dates correct te interpreteren. Maar het gaat mis als Gigi zijn vriendelijkheid aanziet voor romantische interesse.
Hoewel het misschien een schattig verhaal lijkt, bedoeld om vrouwen te helpen begrijpen wat mannen echt willen, is het eigenlijk superseksistisch en licht beledigend. Als je deze film (en, bij uitbreiding, het boek) mag geloven, zijn vrouwen volledig onwetende wezens die zo wanhopig op zoek zijn naar een man die van hen houdt dat ze zich zullen verlagen tot intimidatie en zelfs stalking! Ondertussen moeten de mannen op hun tenen lopen, want de hemel verhoede dat een arm meisje durft te vragen of hij echt van plan is haar te bellen.
Spoken van vriendinnen verleden (2009)
Geesten van vriendinnen uit het verleden biedt kijkers een romantische draai aan de novelle A Christmas Carol van Charles Dickens uit 1843. Zoals de titel doet vermoeden volgt het verhaal de beroemde fotograaf en bekende rokkenjager Connor Mead, die aan de vooravond van de bruiloft van zijn broer bezoek krijgt van drie vrouwen uit zijn verleden. De spookachtige ontmoeting wordt ingegeven door een uitbarsting tijdens het repetitiediner waarin Conner zijn minachting voor het huwelijk aan iedereen bekend maakt.
Hoewel hij op de ochtend van de bruiloft wakker wordt met een nieuwe kijk op de liefde, is het probleem te vinden in de flashbacks. Vroeger was Conner verliefd op zijn beste jeugdvriendin Jenny. Maar toen hij haar niet voor het schoolfeest vroeg, ging Jenny met iemand anders mee, wat Conners gevoelens kwetste. Als gevolg hiervan behandelde hij Jenny en elke andere vrouw die hij daarna tegenkwam als afval. Hoewel hij uiteindelijk de fout van zijn manier van doen inziet, geeft de film Jenny in feite de schuld van zijn gedrag.
De duivel draagt Prada (2006)
Gebaseerd op de roman van Lauren Weisberger, De duivel draagt Prada volgt aspirant-journalist Andrea Sachs, die een assistent-baan krijgt bij een modetijdschrift. Hoewel Andy haar best doet om bij haar glamoureuze collega's te passen, eist de overgave aan de genade van haar veeleisende redacteur aanvankelijk zijn tol. Na verloop van tijd begint ze zich aan te passen aan de vereisten van de baan en raakt ze geïnspireerd om meer moeite in haar uiterlijk te steken. Maar haar hernieuwde liefde voor haar werk en haar onregelmatige werkuren zetten langzaam maar zeker haar relatie met Nate onder druk.
Hoewel deze film niet echt in het romantiekgenre past, geeft hij een slechte boodschap over romantiek af. Nate moedigt Andy voortdurend aan om haar baan op te zeggen en vindt zelfs fouten in haar make-over. Hij klaagt dat ze laat moet werken en maakt veel ophef als ze zijn verjaardagsfeestje mist vanwege een noodgeval op het werk. Aan het einde van de film verontschuldigt de belasterde Andy zich zelfs omdat hij hem niet meer prioriteit heeft gegeven. Maar als de rollen waren omgedraaid, zou ze zijn afgeschilderd als een egoïstische, overdreven behoeftige vriendin.
Hoe je een man in 10 dagen verliest (2003)
Hoe je een man in 10 dagen verliest is losjes gebaseerd op het boek van Michele Alexander en Jeannie Long. Het verhaal volgt een tijdschriftschrijver genaamd Andie Anderson, die werkt aan een verhaal dat zich richt op alle dingen die vrouwen doen waardoor mannen het uitmaken. Om te bewijzen dat haar tegenhangers ongelijk hebben, besluit Andy haar karakter op de proef te stellen door binnen tien dagen te daten en de nietsvermoedende reclameman Benjamin Barry weg te jagen.
Het is een eigenzinnig liefdesverhaal dat ingewikkeld wordt als Andie erachter komt dat Ben er alleen mee instemde om met haar uit te gaan omdat hij zelf een weddenschap had gesloten. Het probleem met dit uitgangspunt is echter dat vrouwen (opnieuw) het doelwit zijn van het saboteren van relaties met hun 'vervelende gewoonten', waaronder het onderbreken van voetbalwedstrijden, huilen en het te vroeg naar het huis van een man brengen van persoonlijke spullen. Hoewel er enige humor zit in de manier waarop het zich afspeelt, is het echt niet zo grappig als je erover nadenkt.
